برچسب: تحقیق با موضوع

مقدمه 

گیاه (Plant) در زیست شناسی معمولا’ به یک موجود زنده درحوزه رده بندی گیاهان اطلاق می شود. شاید در کاربردهای روزمره این واژه آنچنانکه درذیل تعریف شده بکار نرود. 

مشکلات موجود برای تعریف 

تعریف کلمه گیاه ازآنچه که ظاهرا’ به نظر می رسد بسیار مشکل تراست. اگرچه گیــــاه شناسان محدوده رده بندی گیاهان را تعریف کرده اند ، مرزهای تعیین کننده اعضاء رده بندی گیاهان بسیار اختصاصی تر از تعریفات رایج ‘ گیاه’است. ما گیاه را بعنوان یک موجود زنده یوکاریوت و دارای تعداد زیادی سلول تعریف می کنیم که عموما’ فاقد اندامهای حسی یا حرکت ارادی بوده و در صورت رشد کامل دارای ریشه ، ساقه و برگ می باشند. اما از نظر گیاه شناسی فقط گیاه آوندی دارای ریشه ، ساقه وبرگ است. اما اگر منصفانه نگاه کنیم گیاهانی که ما هر روز با آنها مواجه هستیم ، گیاهان آوندی می باشند. 

تعریف دیگر گیاه که گسترده تر (فراگیرتر) می باشد، عبارت است از هرچیزی که فتواتوتروف می باشد- یعنی غذای خودش را از مواد خام غیر آلی و نور خورشید تولید کند. برای فردی که بر نقش خاصی که گیاهان در یک اکوسیستم بازی می کنند متمرکزشود این تعریف غیر منطقی نیست .اما در بین فتواتوتروپها ، پروکاریوتهایی ( پیش هسته) مخصوصا’ باکتریهای فتواتوتروپ و سیانوفیتها وجود دارند. سیانوفیتها را گاهی اوقات ( به دلایل خوبی) جلبکهای سبز– آبی می نامند.در اینجا این مشکل بوجود می آید که بیشتر مردم از جمله گیاه شناسان قارچ خوراکی را گیاه می نامند اگرچه قارچ خوراکی اندام باردهی قارچ می باشد ( حوزه قارچها)، و اصلا’ فتواتوتروپ نبوده، بلکه گندخوار( saprophytic) می باشد.

با توجه به اینکه عشایر سومین جامعه بعد از جامعه ی شهری و روستایی در کشور حسوب می شوند و به علت کم توجهی به این قشر و نحوه زندگی و مسائل و مشکلات این دسته لازم دیدم که بحثی در این زمینه با کمک شما دوستان داشته باشیم تا بیشتر مسائل مربوط به این قشر را برسی و تحلیل کنیم و با کمک شما دوستان راه حل هایی برای حل این مشکلات پیدا کنیم.

1- دلیل گرایش این افراد به انتخاب این شیوه از زندگیچیست؟

2-  عمده مشکلات این قشر از جامعه چه می باشد؟

3- نیازهای جامعه ی عشایر چیست؟

4- وظایف دولتها در قبال این جامعه چه می باشد؟

5- راه حل هایی که می تواند در حل مسائل و مشکلات این جامعه کارآمد باشد چیست؟

شیوه ی زندگی عشایر کوچ نشینی است. یکی از انگیزه های انسان رفع گرسنگی و یافتن خوراک است که می تواند گرایش اصلی و اولیه عشایر برای انتخاب این توع از زندگی باشد.

جامعه ی عشایری جامعه مستقلی است که علت وجودی آن اقتصاد غالب دامداری سنتی است. در جامعه ی عشایر بخش عظیمی از آداب و رسوم، باورها و فرهنگ حول محور دام دور می زند. از این رو فرهنگ عشایری با فرهنگ روستایی تفاوت ریشه ای و ساختاری دارد.

کشور ایران بنابر موقعیت جغرافیایی خاص خود بویژه در سمت شمال و شمال شرقی که مدخل ورود اقوام کوچ نشین می باشد از ابتدا این پدیده را تجربه کرده است و یکی از مناطق کوچ نشین در جهان محسوب می شود. علاوه بر موقعیت جغرافیایی ایران باید به موقعیت نسبی آن، یعنی مجاورت با آسیای مرکزی، عربستان و هند که خود در پیدایش زندگی کوچ نشینی موثرند اشاره کرد.�  اهمیت موضوع فقط در پیدایش شکل خاصی از معیشت انسانها نیست، بلکه پیدایش نمادهای فرهنگی کوچ نشینی نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. از این رو فرهنگ کشور تا حدود بسیاری تحت تاثیر مجموعه ای از عملکرد فرهنگهای عشایری منطقه است.

بسیار واضح است که عشایر بعلت ضعف اقتصادی ناچار به انتخاب این شیوه از زندگی شدند در غیر از این صورت هیچ کس زندگی راحت و بی دغدغه را به این شیوه از زندگی پر دردسر و پر خطر ترجیج نمی دهد. اما شایان ذکر است که این افراد از بین چند انتخاب این شیوه را برگزیدند. چرا این افراد حاشیه نشین نشدند؟ چون احساس کردند که با این شیوه از زندگی بهتر می توانند وفق پیدا کنند. برخلاف نظر عده ای که فکر می کنند این شیوه زندگی راحت و بی دغدغه است باید گفت یکی از پرکارترین، پر خطرترین و ناامنترین شیوه های زندگیست. اگر قرار باشد این همه جمعیت عشایری را یک جا نشین کنند و امکانات لازم برای یک زندگی را در اختیارشان بگذارند شاید خیلی دور از انتظار و ناممکن باشد. هر چند که بخشی از عشایر ما که در اطراف روستاها به اصطلاح یکجانشین شده اند مشکلات بسیاری دارند. چرا که روستاها این جمعیت را در خود نپذیرفته اند

در دهه 1840 ميلادي شهر لندن يكي از انبوه‌ترين و آلوده‌ترين شهرهاي جهان بود. همه‌ي پايانه‌هاي راه‌آهن اصلي شهر در پيرامون شهر قرار داشتند و حلقه‌اي را ساخته بودند كه هزاران مسافر بايد از آن جا به مركز شهر جابه‌جا مي‌شدند. در آن زمان شيوه‌ي كارآمد و آسايش‌بخشي براي جابه‌جايي آنان وجود نداشت و اين دشواري باعث شد در سال 1855 كميته‌ي ويژه‌اي براي بررسي دشواري رفت و آمد و پيدا كردن چاره‌اي براي آن بنيان‌گذاري شود. 

در آن كميته پيشنهادهاي گوناگوني مطرح شد؛ از جمله، ادامه‌ي خط‌هاي راه‌آهن تا مركز شهر و افزايش پهناي خيابان ها و جاي گذر پياده‌ها. بيش‌تر پيشنهاد‌ها بسيار هزينه‌بر بود و به ويراني و بازسازي بخش‌هاي گسترده‌اي از مركز شهر نياز داشت. پيشنهادي كه به نظر اغلب افراد عضو كميته براي حل دشواري رفت و آمد در لندن آن روزگار مناسب آمد، راه آهن زير زميني بود كه ايستگاه‌هاي اصلي را به يكديگر پيوند مي‌داد. 

آن پيشنهاد توجه‌ي چالز پيرسون شهردار آن زمان لندن را به خود جلب كرد. او باور داشت با اين كار به كارمندان و كاركنان امكان مي‌دهيم براي كار به مركز شهر بيايند و سپس به حومه شهر كه سالم‌تر است و آب و هواي بهتري دارد، بازگردند. به اين ترتيب، نخستين شركت متروي جهان با پشتيباني او در لندن پايه‌گذاري شد و سرانجام، نخستين راه‌آهن زيرزميني جهان در سال 1863 بازگشايي شد. نزديك 40 هزار نفر در روز نخست جابه‌جا شدند و در شش ماه نخست، روزانه 26500 مسافر از آن بهره مي‌گرفتند. 

مترو با دود اضافه 

هر چند طرح راه آهن زيرزميني در همان روزهاي نخست كارآمدي خود را به همگان نشان داد، دو عامل از گسترش آن جلوگيري كرد. نخست، در آن زمان هنوز قطار برقي ساخته نشده بود و لوكوموتيوهاي بخاري لندن با ذغال‌سنگ كار مي‌كردند كه از سوختن آن دود زيادي آزاد مي‌شد. براي حل اين دشواري، مخزن ويژه‌اي را زير ديگ بخار كار گذاشتند تا دود آزاد شده در آن اندوخته شود . اما اين طرح به خوبي كار نكرد و مسافران مجبور بودند دود را در شش‌هاي خود انباشته كنند! 

دامپ تراک ها …کامیون هایی هستند که در معادن بکار گرفته می شوند.از انواع مختلفی بر خوردارند…با ظرفیت های گوناگون. 

بطور کلی هر چه ظرفیت آنها بیشتر باشد برای کار در معدن بزرگ بهینه ترند.منبع تغذیه آنها نیروی دیزلی و الکتریکی است.در زیر بزرگترین تراک وهمچنین توضیحاتی کلی در مورد این تجهیزات می خوانید.

موتور های دیزل درسته که ۷۰ ٪ انرژی رو تلف میکنن ولی ذخیره انرژی (سوخت یا گازوئیل) بسیار راحت تر ارزون تر و کم جا تره 

موتور های الکتریکی با اینکه که ۳۰٪ انرژی تلف میکنن تا به انرژی مکانیکی تبدیل بشن ولی باید اینو در نظر گرفت که خود انرژی الکتریکی نهایتا توسط یک ژنراتور که نیروش رو از سوخت تهیه کرده و خود اون ژنراتور هم  ۳۰٪ اتلاف انرژی داشته تا تبدیل به انرژی الکتریکی بشه و در انتقال هم ۱۰ ٪ رو از دست میده.

علت استفاده از نیروی الکتریکی این هست که میشه با هر گشتاوری که رو محور موتور اعمال بشه باز هم اون رو راه اندازی کرد.

اگر ظرفیت دامپ تراک بالاتر از 300 تن باشد اولویت با موتورهای الکتریکی است و حتی در هر چرخ یک موتور الکتریکی. به طور خلاصه برای اینکه توی این فشار به سیستم های انتقال نیرو فشار زیادی میاد. برای اینکه طول عمر بیشتر و زمان بین تعمیرات زیادتر بشه چاره ای جزء استفاده از موتورهای الکتریکی در هر محور یا حتی در هر چرخ نیست.

در این جور موارد هم اگه بخواهند نیرو را با الکتریسته و ژنراتور وارد کنند باز هم کیربگس وجود داره چون یک دور موتور الکتریکی در بهترین حالت در دورهای بالاتر ۹۰۰ دوره .

فرض کنید یه موتور الکتریکی چطور میتونه مثلا ۱ دور در دقیقه بچرخه و یه وزنه ۳۰۰ تنی رو از یه شیب ۳۰ درجه بالا ببره پس هیچ موقع برای همچنین مواردی یه موتور اکتریکی رو به چرخ مستقیم وصل نمیکنن

در رابطه با لاستیک هم باید گفت که تمام این گونه متحرک ها که مخصوصا در جاده های نا هموار راه میروند همیشه تو خالی و  باد هستند بخاطر اینکه بتواندبراحتی بر روی سنگ ها و ناهمواری ها حرکت کنه.

لاستیک تو پر فقط برای مواردی خاص میتونه روی چرخهای عقب  نصب بشه (جا هایی که دلیل پنچری فوق العاده بالاست و سرعت خیلی خیلی کم 

(تقریبا لاستیک تو پر هیچ کجا استفاده نمیشه )

لاستیک دامپ تراک ها هم معمولا بادی هستند ولی با یک لاستیک بسیار ضخیم.

همه انسان‌ها در طول زندگی خود فعالیت‌های مختلفی را انجام مي‌دهند که به نحوی از انحاء به زندگی شخصی‌شان مربوط است. کسی که لباسی را انتخاب مي‌کند، کسی که غذایی را مي‌خورد، کسی که در رشته‌ای خاص تحصیل مي‌کنند، ‌به‌رغم تنوع فعالیت‌های خود تلاش مي‌کنند. تا زندگی خود را بهبود ببخشند. در ادبیات اقتصادی انسان‌ها در دو شان ظاهر مي‌شوند: یا مصرف‌کننده هستند و یا تولید کننده هر کس ممکن است از صبح تا عصر کار کند و در مقام تولیدکننده کالا یا خدمت در جامعه ظاهر شود، اما پس از کار در مقام مصرف‌کننده عمل مي‌کند و تلاش مي‌کند با استفاده از درآمد خود، از تولیدات دیگران بهره‌برداری کند. بنا به تعریف گفته مي‌شود که انسان‌ها کالاها و خدماتی را انتخاب مي‌کنند تا مصرف‌کننده که مطلوبیت یا رضایت آنها را حداکثر کند. طبیعی است که با توجه به تفاوت روحیات و علائق انسان‌ها نوع انتخاب افراد با هم متفاوت مي‌شود و هر کس مجموعه‌ای از کالاها را بر مي‌گزیند که بیشترین رضایت را برای وی به همراه آورد. طبیعی است که هیچ کس نمي‌تواند به جای دیگری تصمیم بگیرد که چه کالایی مصرف شود تا رضایت او حداکثر شود، چرا که هیچ‌کس بهتر از خود فرد از علائق، اولویت‌ها و سلیقه‌هایش اطلاع ندارد. همین انسان‌ها در مقام تولیدکننده تمام تلاش خود را مصروف آن مي‌کنند تا حداکثر سود را کسب کنند. یک مغازه‌دار، یک تولیدکننده کالا، یک ارائه‌کننده خدمات نظیر معلم یا پزشک، یک نانوا همگی تلاش مي‌کنند تا حداکثر سود را برای خود کسب کنند و این کار را یا از طریق افزایش قیمت محصولات خود و یا از طریق کاهش هزینه‌هایشان انجام مي‌دهند. توصیف یاد شده عینکی تحلیلی است که مي‌توان به چشم زد و رفتارهای متنوع و بسیار گوناگون انسان‌ها را مورد بررسی قرار داد و تحلیلی درست از آنها ارائه نمود. 

با توصیف یاد شده مشخص مي‌شود که همه انسان‌ها معمولا در طول زندگی دنبال نفع خود هستند و نظام اقتصاد مدرن چارچوبی فراهم مي‌کند تا نفع طلبی افراد در راستای تحقق منافع اجتماع قرار گیرد. این مساله که انسان‌ها موجوداتی سودجو، خودخواه و نفع‌طلب هستند امری نیست که علم اقتصاد آن را کشف کرده باشد، بلکه همه انسان‌ها بنا به شهود و عقل سلیم خود با ملاحظه رفتار اطرافیان به این واقعیت مي‌رسند. آنچه علم اقتصاد انجام داده این شهود آدمیان را چارچوبی تئوریک بخشیده و از طریق آن مطالعه نظام‌مند رفتارهای آدمیان را ممکن ساخته است. 

‌به‌رغم اینکه همه انسان‌ها با نگاهی واقع‌گرایانه باور دارند که در طول زندگی و در رفتارهای مختلف تلاش مي‌کنند تا نفع شخصی خود را حداکثر کنند اما وقتی مساله به سیاستمداران مي‌رسند این نگرش توسط بخشی از مردم فراموش مي‌شود و ایده‌آل‌گرایی بر ذهنیت آنها فائق مي‌آید. بسیاری از مردم در ایران و در جهان تصور مي‌کنند که سیاستمداران انسان‌هایی هستند و یا باید باشند که صرفا منفعت جامعه و یا کشور را حداکثر کنند بدون اینکه به نفع شخصی خود توجه داشته باشند. برخی چنان به این مساله اعتقاد دارند که وقتی شواهدی خلاف این مساله را مشاهده مي‌کنند به جای تجدیدنظر در این اعتقاد، گمان مي‌کنند آن سیاستمداران خاص مشکل داشته‌اند که نفع شخصی خود را مقدم بر جامعه دانسته‌اند و کما کان بر این اعتقاد پافشاری مي‌کنند که سیاستمداران باید صرفا نفع عموم مردم را حداکثر کنند. این دیدگاه در فرهنگ ایران نیز سابقه فراوان دارد. اگر به نصایح و مواعظی که در قرون گذشته توسط حکما خطاب به امرا و سیاستمداران نوشته شده رجوع شود همین دیدگاه به شدت به چشم مي‌خورد که حاکمان باید خیر ملت را در نظر گیرند و با غلبه بر هوای نفس و تبعیت از توصیه‌های بزرگان، عیال‌ا… یا همان مردم را سرپرستی کنند. در سال‌های پس از انقلاب نیز این جمله شهید بهشتی بر سر زبان‌ها بود که ما شیفته خدمتیم نه تشنه قدرت و از این حرف به عنوان استانداردی برای سیاستمداری استفاده مي‌شد. در فرهنگ سیاسی مردم آمریکا نیز این جمله آبراهام لينکلن بسیار رایج و مطرح است که سیاستمداران باید از مردم، توسط مردم و برای مردم باشند. وجه مشترک تمام این دیدگاه‌ها وجود نوعی خوش بینی و ایده آل گرایی نسبت به سیاستمداران و دنیای سیاست است. خصوصیت این نگرش این است که تصور مي‌کند همه انسان‌ها تا وقتی شهروند عادی جامعه هستند، غالبا دنبال نفع شخصی خود هستند، اما وقتی به عرصه سیاسی وارد مي‌شوند ناگهان تحول و انقلابی درونی در آنها رخ مي‌دهد که آنها را موجوداتی خیرخواه جامعه و بی توجه به نفع شخصی تبدیل مي‌کند

از نقطه نظر گردشگري، هر سه جامعه ويژگي خاص خود را دارند. اما جامعه عشايري از اين جهت براي كشور ما اهميت دارد كه در اكثر كشورهاي اروپايي جامعه عشايري وجود ندارد، و از اين جهت فرصت گردشگري عشايري تنها براي كشورهايي ميسر است كه اين جامعه سوم را دارا هستند. 

زندگي عشاير بر مبناي كوچ شكل مي‌گيرد و از اين لحاظ نظام عشايري را مي‌توان با دو فاكتور محدوده جغرافيايي و جامعه شناختي بررسي كرد. آن‌چه كه در اين نوشتار براي ما اهميت دارد، نوعي از انواع گردشگري است كه مي‌توانيم براي اين جامعه تعريف كنيم. 

از آن‌جا كه زندگي عشايري در بسياري از كشورها از بين رفته، خود اين موضوع كنجكاوي بسياري از گردشگران را جلب مي‌كند تا با اين نوع زندگي آشنا شوند. موضوع ديگر اين‌كه عشاير ايران به همراه افغانستان، تاجيكستان، چين، شمال‌غربي آفريقا و كوه‌هاي كليمانجارو تنها عشايري هستند كه كوچ عمودي(از كوه به دشت و برعكس) دارند و همين دست و پنجه نرم كردن با طبيعت متفاوت، شيوه‌ خاصي از سبك زندگي را برايشان پديد آورده كه منحصر به فرد،در نوع خود مترقي و شگفت‌انگيز است.

زندگي‌ عشاير با طبيعت آميخته است. آن‌ها به سادگي اجداد و شبكه عشايري خود، اعم از ايل و طايفه و تيره و تش و اولاد و خانوار را مي‌شناسند. در جامعه عشايري دام‌ها اسم دارند. در ميان آن‌ها بدهكاري نشانه فقر نيست، بلكه شاخصه رونق زندگي است.قوانين نانوشته‌اي دارند كه كمتر كسي از آن‌ها تخطي مي‌كند.مرگ در جنگ برايشان افتخار است و ساختار اجتماعي‌اشان گونه‌اي از هرم قدرت را نمايش مي‌دهد. چادر زدن آن‌ها از تكنيك خاصي تبعيت مي‌كند. طرح قالي و حتي دار قالي‌اشان با نوع دار قالي در جامعه روستايي فرق دارد. موسيقي‌اشان براي خود دنيايي است و عقايدشان در هر قدمي كه برمي‌دارند يا هر سخني كه بر زبان مي‌رانند، نمايان است.در هنگام كوج و در وقت اسكان و در گرمسير و سردسير، شيوه‌هاي ويژه براي ادامه حيات در پيش مي‌گيرند. خواص گياهان دارويي را به همان نسبت مي‌شناسند كه وضعيت آب و هوا را در چند روز آينده پيش‌بيني مي‌كنند.

آن‌ها پشم مي‌چينند و شير مي‌دوشند و جاجيم مي‌بافند و روغن مي‌گيرند و ماست مي‌زنند و شاهنامه مي‌خوانند و تفنگ‌چي دارند و تنبيه مي‌كنند و مهمان‌نوازند و سنت‌ها را گرامي مي‌دارند و موي بز مي‌ريسند و در سياه چادرهايشان مي‌آسايند.

زندگي عشايري يك دنياي هيجان انگيز و درعين حال پر مشقت است. از آن نوع زندگي‌هايي كه وقتي مي‌بينيمشان، مي‌گوييم خوش به حالشان و با اين‌حال بيش از چند روز را نمي‌توانيم با نوع زندگي‌ آن‌ها سر كنيم.

گزاف نيست اگر بگوييم اروپاييان براي خوردن يك نان و ماست در چادر عشاير و بر روي گليم دست‌بافت قرمز رنگ و در كنار بره تازه متولد شده كه بر سرش دستي بكشند، حاظرند صدها دلار بپردازند.

كلام آخر اين‌كه، همه اين ويژگي‌ها چنان جذاب است كه مي‌توان در قالب گردشگري ماجراجويانه و گردشگري طبيعت گردي، تورهاي تخصصي را طراحي و اجرا كرد. 

مقدمه

هدف از توليد کمپوست، ايجاد يك محيط غذايي يكنواخت، حاوي خصوصيات لازم جهت رشد و نمو ميسليوم قارچ و عاري از هرگونه عوامل رقيب باكتريايي، ويروسي مي‌باشد. ميسليوم قارچ در انواع مختلفي از مواد گياهي و كودهاي حيواني، قادر به رشد و نمو مي‌باشد كه از تركيب متناسب اين گونه مواد با هم و گذراندن مراحل تجزيه و تخمير، تركيبي همگن بدست آمده كه مملو از حشرات و موجودات ذره‌بيني مي‌باشد. بسياري از اين موجودات بطور مستقيم با ميسليوم قارچ براي دستيابي به موادغذايي رقابت كرده و مانع رشد آن مي‌شوند. با توليد کمپوست، بسياري از مواد غذايي مطلوب عوامل رقيب به تدريج حذف شده اما مواد غذايي مورد نياز ميسليوم قارچ در يك منطقه خاص جمع‌آوري شده و به مرور زمان، بستر كاشت، آماده پرورش قارچ مي‌گردد. چنان كه ذيلاً مي‌بينيد، فرآيند توليد کمپوست را مي‌توان به دو مرحله تقسيم‌بندي نمود.

مرحله اول: اصطلاحاً آن را آماده‌سازي کمپوست در هوي آزاد ناميده و شامل مراحل اوليه از جمله مخلوط کردن و تجزيه اوليه مواد خام مي‌باشد (فاز یک).

مرحله دوم: در محيط‌ سرپوشيده و ويژه‌اي كه براي اين منظور طراحي شده‌اند (اطاق يا تونل پاستوريزاسيون) انجام مي‌شود. در اين مرحله، کمپوست حاصل از مرحله اول؛ با بخار يا مواد ضدعفوني كننده ديگر، بطور كامل پاستوريزه شده و آماده انتقال به بسترهاي كاشت مي‌گردد (فاز دو).