برچسب: قالی بافی

در زمان تسلط مغول‌ها (قرن سيزدهم و چهاردهم ميلادي) قالی بافی به سطح بسيار رفيعی از زيبايی وتکنيک رسيد. شکوفايی اين صنعت شايد با حکومت غازان‌خان (1307-1295 ميلادي)، مصادف بود اما اوج قالی کلاسيک ايرانی را که از آن با رنسانس قالی ايران ياد می‌شود، زمان سلاطين صفوی (1722-1499 ميلادي) به ويژه زمان حاکميت شاه طهماسب اول (1587-1524 ميلادي) و شاه عباس کبير(1629-1587 ميلادي) ثبت کرد‌ه‌اند. از اين دوران حدود 3000 تخته فرش به يادگار مانده که درموزه‌های بزرگ دنيا و يا در مجموعه‌های شخصی نگهداری می‌شوند. در اين دوران در کنار قصرهای پادشاهان کارگاه‌های قالی بافی بنا شد و مراکز گوناگون که قبلا در تبريز، اصفهان، کاشان، مشهد، کرمان، جوشقان، يزد، استرآباد، هرات و ايالات شمالی نظير شيروان، قره باغ و گيلان وجود داشتند، توسعه و رونق بيشتری گرفتند. در همان زمان، نقاشان و نگارگران بلندپايه، طرح‌های خلاصه شده و ترکيبی ترنج در وسط قالی و لچک‌ها را در آن وارد کردند. يعنی همان طرحی که …