تحقیق تحلیل و بررسی تاریخچه موسیقی ایرانی

موسیقی ایران، شامل دستگاه‌ها، نغمه‌ها، و آوازها، از صدها سال پیش از
میلاد مسیح تا به امروز سینه به سینه در متن مردم ایران جریان داشته، و
آنچه دل‌نشین‌تر، ساده‌تر و قابل‌فهم تر بوده‌ است امروز در دسترس است، بخش
بزرگی از آسیای میانه، افغانستان، پاکستان، جمهوری آذربایجان، ارمنستان،
ترکیه، و یونان متأثر از این موسیقی است و هرکدام به سهم خود تأثیراتی در
شکل گیری این موسیقی داشته‌اند، از موسیقی‌دان‌ها یا به عبارتی نوازندگان
موسیقی در ایران باستان می‌توان به ‘باربد’ و ‘نکیسا’ اشاره کرد.
ردیف
ردیف
در واقع مجموعه ای از مثالهای ملودیک در موسیقی ایرانی است که در واقع با
واژه ی رپرتوار غربی هم معنی است . گردآوری و تدوین ردیف به شکل امروزی در
واقع از اواخر سلسله ی زندیه و اوایل سلسله ی قاجاریه آغاز شده است . در
حقیقت در ا.ایل دوره ی قاجار سیستم مقامی موسیقی ایرانی تبدیل به سیستم
ردیفی شد و جای مقامهای چندگانه را 7 دستگاه و 5 آواز گرفت . از اولین
راویان ردیف می توان به خاندان فراهانی یعنی : آقا علی اکبر فراهانی –
میرزا عبدالله – آقاحسینقلی و … اشاره کرد . ردیفهایی که اکنون موجود می
باشند : ردیف میرزا عبدالله – ردیف آقاحسینقلی – ردیف ابولحسن صبا – ردیف
موسی معروفی – ردیف دوامی – ردیف طاهرزاده – ردیف محمود کریمی – ردیف سعید
هرمزی – ردیف مرتضی نی داوود – و … می باشند .
دستگاه
هر دستگاه
موسیقی ایرانی، توالیی از پرده‌های مختلف موسیقی ایرانی است که انتخاب آن
توالی حس و شور خاصی را به شنونده انتقال می‌‌دهد …