دانلود تحقیق با موضوع شایع‌ترین اختلالات لوزالمعده ،
در قالب word و در 11 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
مرا به اسم پانکراس صدا بزن
پزشکان به لوزالمعده می‌گویند: «پانکراس»؛ که یک لغت یونانی است متشکل از دو بخش: «پان» به معنای تمام و «کِرِآس» به معنای گوشت. می‌گویند پانکراس را یک آناتومیست و جراح یونانی به نام هروفیلوس در حدود 300 سال پیش از میلاد مسیح کشف کرده و چند سال پس از او، یکی دیگر از دانشمندان هموطن او با نام روفوس، این اسم را برای آن عضو انتخاب کرده است: پانکراس.
لوزالمعده، جایش سمت چپ و بالای شکم است؛ دقیقاً در پشت معده و در فضای بین قوس دوازدهه روده باریک و طحال. قیافه‌اش هم شبیه یک برگ است، برگی که آناتومیست‌ها به بخش پهن‌ترش می‌گویند «سر» و به بخش باریک‌تر و تیزترش می‌گویند «دم». آن‌چه بین این دو بخش قرار می‌گیرد نیز «تنه» نامیده می‌شود. با این حساب، این عضو برگی‌شکل از نظر آناتومیست‌ها سه قسمت دارد: سر، تنه و دم.
غده ضمیمه
لوزالمعده یکی از غدد ضمیمه دستگاه گوارش است که ترشحات مهمی دارد و این ترشحات مهم را به ناحیه دوازدهه روده کوچک می‌ریزد. این غده، یک غده مختلط (برون‌ریز و درون‌ریز) است که از بیرون، توسط کپسولی از بافت همبند پوشیده می‌شود. استطاله‌هایی از این کپسول نیز به درون غده نفوذ می‌کند و این باعث می‌شود لوزالمعده به لبول‌های نامشخصی تقسیم شود.
پانکراس همان‌طور که گفته شد، یک غده مختلط است؛ یعنی هم شیره گوارشی ترشح می‌کند (تا هضم غذا آسان‌تر شود) و هم سازنده هورمون‌های مهمی از جمله انسولین است. شیره گوارشی از طریق مجرای پانکراسی به درون دوازدهه روده باریک می‌ریزد. مجرای صفراوی مشترک نیز که ترشحات صفرا و کبد را به روده باریک می‌آورد، در انتهای مسیرش به این مجرای پانکراسی می‌پیوندد و این دو مجرا، محتویاتشان را با هم به روده باریک می‌ریزند.
شرح وظایف
غده لوزالمعده، عضوی از اعضای دستگاه گوارش است که دو وظیفه مهم دارد:
1ـ تولید شیره گوارشی
2ـ تولید انسولین و چند هورمون دیگر
وظیفه اول، به بخش برون‌ریز (اگزوکرین) این غده مربوط می‌شود و وظیفه دوم، به بخش
رون‌ریزِ (اندوکرین). وقتی غذا یکی دو ساعت در معده می‌ماند و فعل و انفعالات گوارشی
وی آن انجام می‌شود، کم‌کم آماده می‌شود برای ورود به روده کوچک. دقیقاً در همین
وقع، لوزالمعده هم شروع می‌کند به ترشح شیره گوارشی به درون روده کوچک. شیره
وارشی که حاوی آنزیم‌های متعدد است، با غذا مخلوط می‌شود و محتویات مواد غذایی را
به صورت قطعات بسیار ریزی می‌شکند.
پانکراس همچنین انسولین را می‌‌سازد که هورمونی بسیار مهم و کلیدی برای تثبیت قند
خون است. آن‌هایی که انسولین خونشان به میزان کافی ترشح نمی‌شود، قند خونشان بالا می‌رود و به دیابت دچار می‌شوند. وقتی قند خون بالا می‌رود، لوزالمعده به طور خودکار شروع می‌کند به افزایش ترشح انسولین تا قند را پایین بیاورد ؛ و برعکس: وقتی قند خون پایین می‌آید، لوزالمعده ترشح انسولین را کاهش می‌دهد تا قند خون، بیش از پیش افت نکند.
