مقدمه
دانش آموز و كودكي كه دچار مشكل رفتاري است، چه مشخصاتي دارد؟
اساساً مشكل رفتاري چيست و چه گستره اي دارد؟ آيا به محض مشاهده هر مشكل
يا اختلالي در دانش آموز، اجازه داريم عنوان مشكل يا اختلال رفتاري بر آن
بگذاريم؟
بسياري از دانش آموزان و كودكان با مشكلات رفتاري خفيفي روبه
رو هستند كه عدم شناخت و درمان به موقع آنها از سوي پدران، مادران، معلمان و
مربيان، باعث تشديد و گسترش آنها مي شود. در اين مقاله درصدديم نمايه اي
از مشكلات رفتاري متعددي را كه ممكن است كودكان و نوجوانان با آنها مواجه
شوند، به صورت فهرست ارائه دهيم. شناخت هر يك از اين مشكلات، به مطالعه و
كسب اطلاعاتي علمي و دقيق نياز دارد و درمان هر ناهنجاري رفتاري نيز، به
طور يقين و بدون مراجعه به مراكز رفتار درماني و انجام مشاوره‌هاي كلينيكي
امكانپذير نيست. هر چند ممكن است كه در بعضي موارد، صرفاً شناخت مشكل، به
تغيير رفتار در والدين و مربيان منجر شود و همين تغيير رفتار، باعث كاهش يا
از ميان رفتن مشكل رفتاري در كودكان و نوجوانان شود.
گستره پراكندگي
اختلالات رفتاري كودكان و نوجوانان در هفت گروه طبقه بندي شده اند كه ممكن
است، بسته به موقعيت سني، خانوادگي، اجتماعي، جغرافيايي و موقعيت هاي
ديگر، در كودكان و نوجوانان متفاوت، شدت و ضعف داشته باشند. بار ديگر،
يادآوري اين نكته ضروري است كه همه اختلالات رفتاري كه در اين فهرست آمده
اند، از درجه و اهميت يكساني برخوردار نيستند و ممكن است هر كودك و
نوجواني، در گذر از دوران كودكي و نوجواني يكي از اين اختلالات را از خود
بروز داده باشد. در واقع، وقتي رفتارشناسان مي گويند، بيش از ۷۰ درصد
كودكان دچار مشكلات رفتاري هستند، منظور آنها اختلالات رفتاري بزرگ و كوچكي
است كه در اين فهرست از آنها نام برده شده است.
گفتني است، توجه به سن
كودك و دانش آموزي كه در حال مطالعه روي رفتار او هستيم و مراجعه به افراد
متخصص يا كلينيك هاي مشاوره و روانشناسي در هر مورد خاص و نيز مشاوره و گفت
وگوي اوليه با افراد صاحب نظر در مدرسه، همچون: مدير، معاون، مشاور و مربي
الزامي است.
