در قالب word و در 23 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
چكيده:
ربط
و نسبت دو مقوله دين و پيشگيري از انحرافات اجتماعي هم براي كساني كه
دغدغة دين و اجتماع دارند به خصوص آنان كه در جامعه ديني زندگي ميكنند، از
اهميت زيادي برخوردار مي باشد، اينكه دين در اين زمينه چه وظيفه اي دارد و
از چه ظرفيتهاي و كاركردهاي در قبال اين موضوع برخوردار است و اينكه
انحرافات اجتماعي چه جايگاهي دارند و چه نسبتي ميان آنها و گناه شرعي و
انحرافات اخلاقي برقرار است، در اين نوشتار به اختصار مورد بحث و بررسي
قرار گرفته است. لازم به ذكر است هر چند چاره جويي براي انحرافات اجتماعي ـ
كه با گناه فقهي و اخلاقي نسبت عموم و خصوص من وجه دارد ـ لزوماً و در همه
موارد نميبايد از منظر ديني پي جويي شود و علوم تربيتي و تدبيرهاي حكومتي
بيشترين مسئوليت را در اين زمينه دارد، اما دين به ويژه دين همه جانبه
نگر، معنوي و اجتماعي اسلام، اگر به خوبي فهم و تطبيق شود، ميتواند نقش
تعيين كننده ـ به ويژه در مرحله پيشگيري و واكسينه نمودن ـ ايفا نمايد.
مفاد
تعاليم ديني، اعم از نظم، انضباط، محدوديتهاي سازنده و جهت دار و
مايههاي عميق معنوي اديان به ويژه در دين اسلام، بخشي از توانمنديهاي دين
است كه در همة زمينههاي فردي و اجتماعي و از جمله در مقابله با انحرافات
اجتماعي بكار ميآيد.
واژگان كليدي:
انسان، دين، گناه، الگو، اراده، نظم، انحرافات اجتماعي، نياز دروني.
در
طول تاريخ انحرافات اجتماعي از جمله معضلات جوامع بوده است، بدين سبب
فلاسفه، جامعه شناسان، روانشناسان و حقوق دانان با توجه به تخصصهاي مربوطه
راهكارهايي براي مقابله و پيشگيري از انحرافات به جوامع ارائه ميدهند،
نكته قابل تأمل آن است كه آيا دين در اين مقوله هم ميتواند نقشي ايفا
نمايد؟ و آيا ميتوان از اهرم دين براي اين امر بهره برد؟ به جهت اهميت اين
سؤالات در نوشتار ذيل از منظر ديني و فلسفي به آنها پاسخ داده مي شود و در
شماره آتي با رويكرد جامعه شناختي اين موضوع مورد بررسي قرار خواهد گرفت.
موضوع
انحرافات اجتماعياز موضوعات مهمي است كه همواره هم ذهن كارگزاران سياست و
تعليم و تربيت را به خود مشغول داشته و هم توجه جدّي جامعه شناسان و
روانشناسان اجتماعي را برانگيخته است. گرايش مطالعاتي آسيب شناسي
اجتماعيعهده دار كندوكاو در همين موضوع است. اهتمامي كه اغلب اديان شناخته
شده به جامعه و رفتارهاي اجتماعي دارند، در كنار تأثير شگرفي كه دين در
جوامع ديندار دارد، ميطلبد كه به نگرش اديان به ويژه اسلام كه از اجتماعي
ترين دينهاي شناخته شده است، به انحرافات اجتماعي و راههاي پيشگيري از آن،
توجه ويژه اي مبذول شود. البته ذكر نكته اي قابل توجه است كه رويكرد ديني
به اين بحث، تداعي كننده اين مطلب نيست كه گويا پيشگيري و درمان انواع
انحرافهاي اجتماعي فقط وظيفة دين يا در وسع و توان دين است، لذا قبل از
بيان رسالت اصلي هر نهاد، بايد ميزان تواناييهاي نهفته در آن به خوبي
شناخته شود تا بي دليل، سطح مطالبات و انتظارات از آن نهاد بالا نرود تا در
صورت برآورده نشدن آن توقعات، ناخواسته زمينه بدبيني فراهم نگردد. اين
اشتباه ومغالطة بزرگي است كه دين مسئول و عهده دار پاسخگوئي به همة پرسشها
و موظف به حلّ همة مشكلات آدميان شناخته شود، همچنان كه در مقابل، اين
نهايت گوهرنشناسي است كه قدر ومنزلت دين پاس داشته نشود و كاركردهاي مثبت
آن در ساحتهاي گوناگون فردي و اجتماعي ناديده گرفته شود، لذا اين اهمال و
فروگذاري در حقيقت به معناي محروم ساختن جامعه از عنصري اثرگذار ميباشد كه
تا اعماق جان در همة ساحتهاي وجودي انسان نقش ميآفريند. از اين رو لازم
است، قبل از تبيين رويكرد ديني به انحرافات اجتماعي از مفهوم انحراف
اجتماعي و نيز ماهيت اصلي و وظيفة اساسي دين تصوير درستي اراده شود …
دانلود فایل”تحقیق اقتدار دين در پالايش جامعه از انحرفات اجتماعي”