در قالب word و در 10 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
علوم
قرآنى، به مجموعهاى از علوم اطلاق مىگردد كه براى فهم و درك قرآن مجيد
به عنوان مقدمه فراگرفته مىشوند. به بيان ديگر، مباحثى كه قبل از تفسير
قرآن و فهم آيات الهى، آشنايى با آنها براى هر مفسر و محققى لازم است،
مجموعه مباحث علوم قرآنى را تشكيل مىدهند. زرقانى در تعريف آن مىگويد:
مباحثى است متعلق به «قرآن» از جهت نزول قرآن، ترتيب، جمع، كتابت، قراءت، تفسير، ناسخ و منسوخ و نظاير اينها (1)
روشن
است كه چنين تعريفى از علوم قرآنى حد و مرز مشخصى را براى مسائل قابل طرح
در اين علم بيان نمىكند و از اين روست كه بعضى، شمار انواع اين علوم را
پنجاه، برخى هشتاد و عدهاى چهارصد و يا حتى بيشتر از آن ذكر نمودهاند (2)
. در حقيقت، دليل عمده اين اختلاف، نحوه نگرش آنان به قرآن از جوانب مختلف
و شيوه تقسيمبندى مباحث آن به صورتهاى متفاوت بوده است. به عنوان مثال،
بدرالدين محمدبنعبدالله زركشى در البرهان فى علوم القرآن فهرست انواع علوم
قرآنى را در 47 قسمت تنظيم نموده (3) ; در حالى كه جلال الدين سيوطى نيز،
كه به پيروى از زركشى تقسيمات خود را به «نوع» تعبير نموده، رقم انواع را
به هشتاد رسانيده است. (4)
اهتمام و عنايت مسلمانان از صدر اسلام و
اشتياق شديد آنان به قرآن به عنوان وحى آسمانى و معجزه جاودانى باعثشد تا
از همان قرن نخست بزرگانى از صحابه پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله و پس
از آنان علما و دانشمندان اسلامى در زمينههاى مختلف تفسير و مسائل مربوط
به قرآن توجه ويژهاى را نشان دهند.
به اعتقاد دانشمندان علوم قرآنى،
در ميان صحابه پيامبر صلى الله عليه و آله على بن ابىطالب عليهما السلام
از پيشگامان و طلايهداران تفسير و علوم قرآنى بوده و حتى شخصيتى چون ابن
عباس تفسير قرآن را از ايشان آموخته است. (5) …
