تحقیق خدا شناسي

شناخت خدا، بالاتر و برترين شناخت هاست؛ اساسي است كه تمام زندگي معنوي انسان بر پايه ي آن استوار مي باشد.
مسايلي
چون: شناخت پيامبران و نياز به رسالت آنها و خصوصياتي مثل: عصمت، معجزه،
ولايت، كرامت، وظايف و مسؤوليتها و كتابهاي آسماني، همه و همه از آن اصل
اساسي؛ يعني شناخت خدا سرچشمه مي گيرند.
شناخت عالم غيبي مثل: فرشتگان،
پري و روح و شناسايي مسير زندگي دنيايي و مسايل مربوط به عالم برزخ و قيامت
از قبيل: زنده شدن مردگان، پاداش و كيفر، بهشت و دوزخ و حساب و كتاب همه
از فروع خداشناسي اند.

وسيله ي شناخت
وسايل خدا شناسي دو نوع است.
– انديشيدن و تدبر در آفريده هاي خدا (ج)
– آگاهي به اسماء و صفات الهي.
انسان
از يك طرف به وسيله عقل و از طرف ديگر به وسيله شناخت اسماء و صفات الهي،
مي تواند پروردگارش را بشناسد و به سوي او هدايت يابد.

خدا شناسي از راه عقل
هر
عضوي از اعضاي بدن، وظيفه اي دارد و وظيفه ي عقل هم انديشيدن و تدبر است. و
هر گاه عقل از انديشيدن و تفكر باز ايستد و وظايف خود را انجام ندهد؛
طراوت و شادابي از زندگي رخت بر مي بندد و جامعه دچار ركود، فنا و سكوتي
مرگبار مي شود؛ در حالي كه اسلام از عقل مي خواهد تا خود را از اسارت، قيد و
بند و غفلت زدگي، نجات دهد و از وظيفه اصلي خود، تدبر و انديشيدن، شانه
خالي نكند و اين را عبادت واقعي مي داند.
(قل انظرُوا ماذا في السموات والارض) _(يونس:101)
‘بگو: بنگريد در آسمانها و زمين چه چيزهايي است؟!’
(قُلْ اِنّما اَعِظُكُم بواحدةٍ اَنْ تقوموا لله مثنى و فُرادى ثمَّ تتفكُّروا) _(سبأ: 46).
‘بگو: من شما را تنها يك نصيحت مي كنم و آن اين است خالصانه براي خدا، دو نفر دو نفر، و يا يك نفر يك نفر، برخيزيد. سپس بيندشيد’.
كساني
كه نعمت عقل را انكار مكنند و به گونه مناسب آن را بكار نمي گيرند و از
آيايات و نشانه هاي خداوند غفلت مي ورزند؛ انسانهايي خوار و بي ارزش اند و
خداوند آنها را مورد سرزنش قرار داده و مي فرمايد:
(و كاّين من آيةٍ في السمواتِ والارضِ يمرّون عليها و هم عنها معرضون) _ (يوسف:105)
‘وچه بسيار دلايل و نشانه هايي در آسمانها و زمين وجود دارد كه آنان از كنارشان مي گذرند و از پذيرش آنها رو مي گردانند’.
(وما تأتيهم من آيةٍ من آياتِ ربّهم اِلاّ كانوا عنها معرضين) _(يس:46)
‘هيچ آيه اي از آيات پروردگار شان براي آنان نمي آيد مگر اينكه از آن روي گردان مي شوند’.
عاطل
و باطل كردن عقل از وظيفه ي اصلي خود، موجب سقوط انسان به مرتبه ي حيوانيت
مي شود و اين همان مطلبي است كه گذشتگان با گسترش فعاليت عقلي خود به
حقايقي در آفاق و انفس پي مي بردند.
خداوند (ج) مي فرمايد:
(ولقد
ذرأْنا لِجَهنَّمَ كثيراً مِن الجنِّ والانسِ لهم قُلُوبٌ لا يفقهون بها و
لهم آذانٌ لا يسمعون بها و لهم اَعينٌ لا يُبصرون بها اُولئِك كالأَنعام بل
هم اَضلُّ اُولئك هم الغافلون) _(الاعراف:179)
‘ما بسياري از جنيان و
آدميان را آفريده و پراكنده كرده ايم كه عاقبت آنان دوزخ و اقامت در آن است
آنان دلهاي دارند كه بدانها نمي فهمند و چشمهايي دارند كه بدانها نمي
بينند و گوشهايي دارند كه بدانها نمي شنوند. اينان همسان چهار پايانند و
بلكه سر گشته ترند. اينان واقعاً (از صلاح دنيا و آخرت خود) بي خبرند’.

تقليد كور كورانه، حجاب عقل است
تقليد
كور كورانه مانع آزادي عقل و انديشه مي شود، بر اين اساس خداوند از كساني
كه در پي تحقيق و بررسي حقايق اند و پس از كنكاش و جستجوي كامل، بهترين ها
را انتخاب مي كنند، تمجيد و تعريف مي كند …