در قالب ppt و در 23 اسلاید، قابل ویرایش.
تعریف: به ازبین رفتن تداوم و يكپارچگي لايه اي پوست درزير جلد را زخم مي گويند.
زخمها به دو دسته كلي زخمهاي باز و بسته تقسيم مي شوند:
زخم هاي باز
به زخم هايي مي گويندكه در آنها سطح پوست دچار صدمه و آسيب شده و خونريزي خارجي نیز رؤيت مي شود.
زخم هاي بسته
به زخمهايي گفته مي شود كه براثر برخورد جسمي غيرنوك تيز به بدن بوجود مي آيد دراين نوع زخم پوست پاره نمي شود و هيچگونه خونريزي خارجي مشاهده نمي شود.
انواع زخم هاي باز :
الف ) سائيدگي (خراشيدگي )
به زخمي سطحي گفته مي شود كه در اثر سائيده شدن پوست به يك سطح ناصاف يا زبر و خشن مثل آسفالت بوجود می آيد.
ب ) بريدگي
به زخمي گفته مي شود كه داراي لبه هاي صاف بوده و خونريزي عادي از آن جريان دارد و اغلب توسط يك جسم تيز و برنده با لبه هاي صاف مثل چاقو ، تيغ بوجود مي آيد.
ج ) پارگي
به زخم عميقي گفته مي شود كه داراي لبه هاي نامنظم بوده و توسط اجسام تيز مثل شيشه بوجود مي آيد . دراين نوع جراحت اغلب به بافتهاي زيرين نيز آسيب مي رسد.
د ) كنده شدگي
به زخمي گفته مي شود كه داراي يك تكه از برش پوستي بصورت آويخته باشد.
درجراحات عميق احتمال عفونت يا باقی ماندن جسم خارجي درون زخم نيز وجود دارد.
هـ ) سوراخ شدگي
به زخم كوچكي گفته مي شود كه در اثر وارد شدن يك جسم تيز بصورت عمقي در پوست بوجود مي آيد.
ی) قطع عضو
يكي از شديدترين انواع زخمها مي باشد كه اغلب توسط اجسام تيز و برنده يا فشارهاي شديد خارجي مانند تصادفات يا انفجار بوجود مي آيد.
