دانلود پاورپوینت با موضوع برنامهريزي و سياستگذاري فرهنگي در ايران،
در قالب ppt و در 100 اسلاید، قابل ویرایش.
بخشی از متن پاورپوینت:
برنامهريزي فرهنگي
تعريف مفهومي
اگر «برنامهريزي» را مداخلات هدفمند، آگاهانه و سنجيده انساني در مسير حوادث و فرايندها بدانيم – كه نتيجه آن ممكن است موفقيتآميز باشد يا نه – بر اين اساس، برنامهريزي فرهنگي را نيز ميتوان كوشش آگاهانه، سنجيده و سازمانيافته دولت براي ايجاد تغيير در وضع موجود و دستيابي به اهداف مطلوب در حوزههاي مختلف فرهنگي دانست.
«برنامهريزي فرهنگي» با مفروضات زير همراه ميباشد:
1- در حوزه فرهنگي ميتوان دست به برنامهريزي زد و اگر امري مطلوب نباشد، امري اجتنابپذير است؛
2- در حوزه فرهنگ، مشكلاتي وجود دارد كه بايد آنها را با اقداماتي كه «برنامهريزي فرهنگي» ميناميم، مرتفع سازيم؛
3- برنامهريزي فرهنگي بيشتر برعهده دولت است و يا از دولت انتظار ميرود كه دست به چنين اقدامي بزند؛
4- برنامهريزي فرهنگي مبتنيبر سرمشقها و الگوهاي فرهنگي موجود در جامعه است.
نکته:
بين مفهوم «برنامهريزي فرهنگ» و «برنامهريزي فرهنگي» تفاوت عميق و ظريفي وجود دارد. هنگامي كه اصطلاح برنامهريزي فرهنگ را به كار ميبريم، منظور هماهنگسازي فعاليتهاي فرهنگي و هنري در جامعه است، اما برنامهريزي فرهنگي كاربرد گستردهتري دارد و با مجموعهاي از وظايف و رشتههاي علمي از جغرافياي انساني تا طراحي شهري، برنامهريزي اقتصادي، سياستگذاري اجتماعي و سرانجام برنامهريزي استراتژيك پيوند دارد.
برنامهريزي فرهنگي
برخی تعاریف:
الف) دكتر محمدرضا تاجيك
به عقيده وي، برنامهريزي در كليترين تعريف عبارت است از: «تلاش آگاهانه براي تغيير در يك موضوع، مطابق يك الگوي ذهني كه از پيش توسط برنامهريز تعريف شده است».
برنامهريزي فرهنگي
ب) دكتر مسعود چلبي نيز براساس برداشتي كه از فرهنگ بهعنوان مجموعهاي از نمادها، انديشهها، ارزشها و هنجارها ارائه ميدهد، برنامهريزي را به معناي تغييرات محتوايي كم و بيش آگاهانه در مجموعه فوق ميداند.
ضرورت برنامهريزي فرهنگي
اصل برنامهريزي تقريباً مورد توافق همگان است و در مورد اهميت و ضرورت آن جاي هيچگونه شك و شبههاي وجود ندارد. در مورد اهميت و ضرورت برنامهريزي در عرصه فرهنگ نيز تقريباً چنين توافقي وجود دارد؛ برنامهريزي فرهنگي ميتواند امكان بهكارگيري دقيقتر مديريتها، سازمانها و طراحي اقدامها و فعاليتهاي فرهنگي متناسب با اهداف و اولويتها را فراهم آورد. اصولاً برنامهريزي براساس اين فرض پذيرفته شده انجام ميگيرد كه امكانات و منابع ما محدود است و بهرهگيري توأم با روزمرگي از منابع محدود، صدمات جبرانناپذيري به بار خواهد آورد .
تعريف مفهومي
اگر «برنامهريزي» را مداخلات هدفمند، آگاهانه و سنجيده انساني در مسير حوادث و فرايندها بدانيم – كه نتيجه آن ممكن است موفقيتآميز باشد يا نه – بر اين اساس، برنامهريزي فرهنگي را نيز ميتوان كوشش آگاهانه، سنجيده و سازمانيافته دولت براي ايجاد تغيير در وضع موجود و دستيابي به اهداف مطلوب در حوزههاي مختلف فرهنگي دانست.
«برنامهريزي فرهنگي» با مفروضات زير همراه ميباشد:
1- در حوزه فرهنگي ميتوان دست به برنامهريزي زد و اگر امري مطلوب نباشد، امري اجتنابپذير است؛
2- در حوزه فرهنگ، مشكلاتي وجود دارد كه بايد آنها را با اقداماتي كه «برنامهريزي فرهنگي» ميناميم، مرتفع سازيم؛
3- برنامهريزي فرهنگي بيشتر برعهده دولت است و يا از دولت انتظار ميرود كه دست به چنين اقدامي بزند؛
4- برنامهريزي فرهنگي مبتنيبر سرمشقها و الگوهاي فرهنگي موجود در جامعه است.
نکته:
بين مفهوم «برنامهريزي فرهنگ» و «برنامهريزي فرهنگي» تفاوت عميق و ظريفي وجود دارد. هنگامي كه اصطلاح برنامهريزي فرهنگ را به كار ميبريم، منظور هماهنگسازي فعاليتهاي فرهنگي و هنري در جامعه است، اما برنامهريزي فرهنگي كاربرد گستردهتري دارد و با مجموعهاي از وظايف و رشتههاي علمي از جغرافياي انساني تا طراحي شهري، برنامهريزي اقتصادي، سياستگذاري اجتماعي و سرانجام برنامهريزي استراتژيك پيوند دارد.
برنامهريزي فرهنگي
برخی تعاریف:
الف) دكتر محمدرضا تاجيك
به عقيده وي، برنامهريزي در كليترين تعريف عبارت است از: «تلاش آگاهانه براي تغيير در يك موضوع، مطابق يك الگوي ذهني كه از پيش توسط برنامهريز تعريف شده است».
برنامهريزي فرهنگي
ب) دكتر مسعود چلبي نيز براساس برداشتي كه از فرهنگ بهعنوان مجموعهاي از نمادها، انديشهها، ارزشها و هنجارها ارائه ميدهد، برنامهريزي را به معناي تغييرات محتوايي كم و بيش آگاهانه در مجموعه فوق ميداند.
ضرورت برنامهريزي فرهنگي
اصل برنامهريزي تقريباً مورد توافق همگان است و در مورد اهميت و ضرورت آن جاي هيچگونه شك و شبههاي وجود ندارد. در مورد اهميت و ضرورت برنامهريزي در عرصه فرهنگ نيز تقريباً چنين توافقي وجود دارد؛ برنامهريزي فرهنگي ميتواند امكان بهكارگيري دقيقتر مديريتها، سازمانها و طراحي اقدامها و فعاليتهاي فرهنگي متناسب با اهداف و اولويتها را فراهم آورد. اصولاً برنامهريزي براساس اين فرض پذيرفته شده انجام ميگيرد كه امكانات و منابع ما محدود است و بهرهگيري توأم با روزمرگي از منابع محدود، صدمات جبرانناپذيري به بار خواهد آورد .
دانلود فایل”پاورپوینت برنامهريزي و سياستگذاري فرهنگي در ايران”