سلامت روان و باورهای نادرست
بیماری های روانی از بدو پیدایش بشر وجود داشته و هیچ فردی، از هیچ طبقه اقتصادی ـ اجتماعی خاصی، در مقابل آن مصونیت نداشته و خطری است که بشر را مرتبا تهدید می‌کند. خوشبختانه بیماری های روانی، قابل پیشگیری بوده در صورتی‌که مانند سایر بیماری ها به موقع تشخیص داده و تحت درمان قرار گیرند به همان نسبت از مزمن شدن و عوارض آن ها کاسته خواهد شد.
بر اساس آمار بین‌المللی در هر جامعه‌ای 25 % از مردم مبتلا به انواع اختلالات روانی هستند و به خدمات روانپزشکی نیاز دارند. این 25 % به معنی آن نیست که فقط شامل بیماریهای حاد شود بلکه انواع اختلالات روانپزشکی از جمله وسواس، اضطراب و … را هم شامل می‌شود. اما مسأله اینجاست که تنها حدود 10 درصد از این افراد برای درمان مراجعه می‌کنند و بقیه به دلایل مختلفی که وجود دارد از مراجعه به متخصص و اقدام برای درمان سر باز می‌زنند
میزان شیوع اختلالات روانی در ایران در مناطق مختلف از ۹ %تا ۳۶ % متغیر است. طبق مطالعات, ۳ % از بیماران روانی و ۶/۱ % از جمعیت ۱۵ سال به بالا به درمان جدّی روانپزشکی نیاز داشته اند. یک درصد مردم از اختلالات روانی شدید و ناتوان کننده رنج می‌برند و بیش از ده درصد آن‌ها مبتلا به اختلالات روانی خفیف هستند
و 20-15درصد افرادی که به علت بیماریهای جسمی به درمانگاه‌ها، مراکز بهداشتی، مطب‌های خصوصی و بیمارستان‌ها مراجعه می‌کنند دارای مشکلات خفیف روانی می‌باشند و این در حالی است که خود از آن اطلاع نداشته و به علت این بی‌اطلاعی تحت درمان‌های مختلفی قرار می‌گیرند.
امروزه در دنیا میلیون‌ها نفر از بیماری روانی رنج می‌برند و این در حالی است که تسهیلات بهداشت روانی اندکی در دسترس آنان قرار دارد.
بر اساس نتیجه بررسی نیازهای بهداشت روانی مردم شهر همدان:
باورهای غلط در مورد بیماری روانی (42.6%) و اهمیت دادن به سلامت روانی (50.9% از نیازهای بهداشت روانی در شهر همدان بیان شده است.
مهم ترین بحث در حوزه روانپزشکی در جامعه ما نبود سواد سلامت روان و باورهای غلط در زمینه روانپزشکی است که نگران کننده می باشد
