تحقیق آزمايش بر روي سيستم عصبي اتونوم

توليد عرق در استراحت (RSO) 

براي انجام اين آزمايش احتياج به هيچ تحريكي نمي‌باشد. ثبت همزمان دو طرفه در نقاط استانداردي مانند نقاط زير بطور همزمان انجام مي‌شود، در اندام فوقاني: ساعد ديستال و مديال و برجستگي هيپوتناز، در اندام تحتاني: مديال ديستال پا بالاي ماسئول و دور سوم پا. اندازه گيري عرق مانند روش QSART مي‌باشد اما در اين آزمايش از كپسولهاي بزرگتر استفاده مي‌شود. RSO در طي 5 دقيقه ثبت مي‌شود چون معمولاً در طي اين زمان به «وضعيت» ثابتي  مي‌رسد. اندازه‌گيري در دقيقة آخر توليد عرق انجام مي‌شود.

تست ترمورگولاتوري عرق (TST) 

اين آزمايش تمام مسير سوروموتور ترمورگولاتوري را بررسي مي‌نمايد. اين تست مكمل خوبي براي QSART براي افتراق اختلالات پيش و يا پس عقده‌اي مي‌باشد. اختلالات نورولوژيك‌، داروها، و شرايط پوستي در اكثر نتايج غير نرمال دخالت دارند. اين تست بر اساس نسبت تعريق و افزايش درجه حرارت محوري بدن انجام مي‌شود. افزايش درجه حرارت توسط هيپوتالاموس احساس شده و راههاي سودوموتور سمپاتيك را فعال مي‌نمايد. پس از انس‌گيري مناسب، بيمار را عريان كرده و بدن او را به پودر قرمز آليزاين  آغشته مي‌نمايند. وقتي كه اين پودر مرطوب شود رنگش از نارنجي به بنفش تغيير مي‌يابد. يك پروب حرارتي درون دهان بيمار قرار داده مي‌شود تا درجه حرارت محوري را اندازه گيري نمايد،‌ پروب ديگري نيز روي پوست قرار مي‌گيرد. پروب روي پوست جهت اندازه‌گيري افزايش حرارت سطحي بوده و مي‌تواند خود باعث جراحات پوستي و همچنين توليد عرق غير ترمورگولاتوري در اثر درد شود. بيمار وارد يك محفظة بسته مي‌شود كه توسط اشعه مادون قرمز گرم شده و رطوبت و نيز درجه حرارت محيطي در آن كنترل مي‌شوند (35-40 درصد رطوبت و 45 تا 50 درجه سانتي‌گراد درجه حرارت محيط). جهت ايجاد حداكثر پاسخ تعريق، بيماران را تا حدي گرم مي‌كنند كه درجه حرارت محوري بدنشان يك درجه افزايش بيابد و يا اينكه به 38 درجه سانتي‌گراد برسد. (هر كدام زودتر) اگر تعريق بيش از حد بوجود بيايد آزمايش متوقف خواهد شد. از بيماران عكسبرداري شده و توسط اسكن كامپيوتري مناطق بدون تعريق و يا كم تعريق مشخص شده و به صورت درصدي از سطح بدن اعلام مي‌شود.