تحقیق دارو درمانی فشار خون اولیه وفشار خون اوليه مقاوم

بیانیه سال 2007 انجمن قلب آمریکا (درمان فشارخون بالا در بیماران ایسکمیک) ، گایدلاین های 2010 مجمع اروپایی فشار خون بالا/کاردیولوژی( در مورد چگونگی درمان فشارخون بالا) و متاآنالیز منتشر شده در سالهای 2008 و 2009، بیان می دارند ، میزان کاهش فشارخون، شاخص اصلی کاهش حوادث قلبی عروقی در هر دو گروه بیماران جوان و مسن می باشند(و نه نوع داروی کاهنده فشار خون).

این نتیجه گیری همچنین در مطالعات CAMLOTE ، VALUE و ALLHAT نشان داده شده است ، البته چنین نتیجه گیری ، احتمالاً در درمان دو یا چند دارویی قابل استفاده نمی باشد ، بعنوان مثال در مطالعه ACCOMPLISH ترکیب دو دارویی آملودیپین و بنزاپریل (مهارکننده آنزیم مبدل آنژیوتانسین) در مقایسه با ترکیب دو دارویی هیدروکلروتیازید و بنزاپریل ، با یک کاهش 20 درصدی در حوادث قلبی عروقی همراه بوده اند ، علیرغم آنکه فشارخون 24 ساعته در گروه آملودیپین اندکی بالاتر بوده است .   

همه داروهای کاهنده فشارخون ، یک پاسخ درمانی مناسب در 30 تا 50 درصد از بیماران ایجاد می کنند ، از نظر پاسخ دهی به داروهای کاهنده فشارخون ، تفاوتهای زیادی در میان بیماران وجود دارد به گونه ای که گاه ، بیماران به یک دارو به خوبی پاسخ می دهند و به  داروی دیگر خیر. پارامترهای بالینی قابل اعتماد اندکی (که بتوان بر اساس آنها پاسخ افراد به داروهای کاهنده فشارخون را پیش بینی نمود) وجود دارد ، بعنوان مثال سیاه پوستان عموماً به  درمان تک دارویی با تیازیدها و مهارکننده های دی هیدروپیریدیني طولانی اثر کانال کلسیم (آملودیپین) پاسخ بهتر و به مهارکننده های آنزیم مبدل آنژیوتانسین (مانند انالاپریل ولیزینوپریل) و بتابلوکرها پاسخ ضعیف تری می دهند. هدف درمان فشارخون بالا در بیماران زیر 80 سال (بدون بیماری زمینه ای)رسیدن به فشارخون کمتر از 140/90 mmhg می باشد. شواهدی وجود  دارد که از فشار خون هدف پایین تر در بیماران قلبی عروقی آترواسکلروتیک، بیماران دیابتی و بیماران مزمن کلیوی(پروتئین اوری) حمایت می کند.