دانلود تحقیق با موضوع معماری سنتی اسلامی بابل،
در قالب word و در 32 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
هنگامي كه از مراكز مذهبي سخن مي گوييم ذهن ما توجه به مقابر و زيارتگاه ها و مساجد مي شود صحيح هم اين است تقريباً در هر مرحله از مناطق شهري يا روستايي يك مسجد در بسياري از روستاها تكيه و سقاخانه ها وجود دارد. عمده ترين دليل اين موضوع آن است كه شيعيان ايران توجه و اراده خاصي به ائمه اطهار و فرزندان ايشان داشته و دارند، تكيه و مساجد شهرها و روستا بيشترين آثار بر جاي مانده از معماري دوران اسلامي هستند و به دليل توجه مردم و تقدسي اين بناها از آسيب هاي جوي در امان ماند. و هر بار مردم مشتاقانه براي مرمت و بازسازي آن مي كوشند مساجد از اماكن مذهبي هستند كه تاريخ آغاز بناي آنها را مربوط به پذيرش تشيع و عمومي شدن آن در بين ايرانيان اولين مسجد در زمان پيامبر اكرم(ص) در شهر مدينه و به دست انصار ساخته شد.
اين مسجد به شكل مربع و مصالح آن از خشت و سنگ لاشه بود حتي سربناي آن و ستون هاي آن از درخت نخل بود.
مسجد جامع بابل
مسجد جامع بابل: مسجد اولين پديده معماري اسلامي كه با ظهور اسلام ظهور يافته بودند مساجد هستند براي اداي فريضه واجب نماز كه انجام آن به طور گروهي و اجتماعي توجه شده است. اين مسجد را ابتدا مازيار بن قارن در سال 1023 هـ. ق بنا كرد و در دروه صفويان اين مسجد نوسازي شد و در دوران فتحعلي شاه بر اثر زلزله خراب شد و به فرمان اين پادشاه در سال1225 هـ. ق به مباشرت ميرزا محمد شفيع صدراعظم توسط ميرمحمد حسين متولي آن دوباره بنا شد.
مشخصات معماري
مسجد جامع امروزي داراي دو سردر ورودي شرقي و غربي است كه در شرقي آن تمام اوقات بسته است و كاربردي ندارد و از شبستان هاي آن قسمت كاربرد چنداني ندارند و به جاي نباري مسجد استفاده مي كنند سردر غربي كه به دو سرپوشيده و هشتي مانندي ختم مي شود و بالاي سر در غربي آيات و عباراتي برگرفته از قسمت هاي كاشي نوشته شده است.
كتيبه سردر مسجد جامع كه با خط بسيار خوش ثلث و بافت كاشي نوشته است كه ابيات بر آن حك شده است و كتيبه آن از ديوار جنوبي شروع مي شود و سپس بر ديوارهاي غربي و شمالي سردر مي رسد.
صحن و حياط مسجد جامع
يكي از عناصر مهم معماري مسجد صحن و حياط است كه به دليل پيروي از طرح و نقشه اولين مسجد جهان مسجد النبي طرح مربع يا مربع مستطيل كه مسجد جامع داراي حياط مربع مستطيل است و فضاي آزاد و روحاني را براي واردين به مسجد ايجاد مي‌كند. كه در واقع شكل و فرم و عناصر تزئيني ابتدا در همين صحن و حياط به نمايش درمي آيد و ما هنگام ورود به مسجد بسياري از عناصر معماري و تزئينات وابسته به معماري را يكجا مشاهده مي كنيم در بيشتر مسجد سعي مي شود حضور آب در وسط حياط كه مظهر پاكيزگي و نظافت است قرار بگيرد. اما در مسجد جامع يا در مساجد ديگر بابل حوض آب وجود ندارد ولي به جاي حوض از شيرهاي آب كه در قسمت شبستان سردر ورودي آن قرار دارد استفاده مي كنند.
صحن مسجد جامع كه به عتيقي بار فروش معروف است 396 متر مربع است در ازاي حياط مسجد جامع شرقي و غربي است و در طرفي شمال و جنوبي آن ساختمان است. از ساختمان نماي حياط براي قرائت قرآن كريم و مراسم هاي ماه مبارك رمضان و ماه محرم استفاده مي كنند و يك از اين قسمت ها را اختصاص دادند به آبدارخانه براي پذيرايي مردم در مراسم ها و از قسمت هايي از اين ساختمان كه به خيابان راه دارد مغازه‌هاي زيادي احداث شد كه به نظر مي رسد از اين مسجد به جاي استفاده از اماكن مذهبي و فرهنگي بيشتر با كارهاي اقتصادي روي مي آورند.
اما از سمت ساختمان جنوبي اين مسجد بيشتر با خواندن نماز جماعت اختصاص دارد، اين قسمت را با پرده اي نصب كردند براي قسمت زنانه و زنان در آن نماز مي خواندند و داراي سقف آجر نما و هلال هاي بسيار زيبايي در آن قرار دارد.
در طول مسجد و در وسط بنا متصل به دو ديوار دو جزر راست و در فاصله اي از اين دو جرز دو ستون آجري است و قسمتي از اين مكان را براي گرفتن وضو و دستشويي شيرهاي آبي قرار دارد.
