دانلود تحقیق با موضوع سيلو كردن،
در قالب word و در 33 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
سيلو كردن عملي است كه به وسيله آن برخي از غذاهاي دام در محلي محفوظ و حتي المقدور بدون هوا تحت تخمير قرار گرفته و نگهداري مي شود. اين محل ها سيلو ناميده مي شود. (سيلو كلمه اي است اسپانيائي و به معني انبار و يا زير زمين مي باشد) و مواد سيلو شده را غذاي تخمير شده، غذاي ترش و يا سيلو مي نامند.
ارزش غذائي علوفه سيلو شده نسبتاً خوب و اتلاف غذائي آن نسبت به ساير روش هاي نگهداري كمتر و در نتيجه مي توان بدينوسيله غذاي آبدار و ارزان قيمتي در اختيار دام قرار داد.
مزاياي نگهداري غذاي دام به روش سيلو كردن:
1- وابسته نبودن به و هوا و تغييرات جوي. يعني در هر شرايطي مي توان علوفه را سيلو نمود.
2- مقدار اتلاف در روش سيلو كردن كمتر از روش خشك كردن است. اتلاف در روش سيلو 15 درصد و در خشك كردن بيش از 20 درصد مي باشد.
3- از لحاظ ساعات كار، روش سيلو كردن كار كمتري مي طلبد.
4-احتياج به ماشين آلات در روش سيلو كردن كمتر است.
5-نگهداري آن بعد از سيلو كردن تا سال ها امكان پذير است.
6- به ازاء يك پوند ماده خشك موجود در اين علوفه ها، روش سيلو نمودن به فضاي كمتري جا احتياج دارد و يك متر مكعب سيلو حدود 3 برابر بيشتر از يك متر مكعب علوفه خشك داراي ماده خشك غذائي است.
7-امكان آتش سوزي در اين روش وجود ندارد. در حالي كه در روش خشك امكان آن زياد است.
8-در اين روش علوفه را مي توان زودتر برداشت كرد.
9-علف هاي هرز و تخم آنها در روش سيلو كردن از بين مي رود.
10-در اين روش مي توان در طول زمستان علوفه آبدار و شاداب در اختيار دام گذاشت.
11-علوفه سيلو شده اشتها آور بوده و تا حدودي داراي خاصيت نرم كنندگي دستگاه گوارش مي باشد.
12-روش سيلو كردن بهترين روش نگهداري مواد فرعي كارخانجات است.
13-مزاياي علوفه مرتع سيلو شده نسبت به روش چراي مستقيم:
الف)- اين روش به حصار كشي احتياج دارد.
ب)- يك سوم بيشتر از روش چراي مستقيم مي توان علوفه برداشت كرد.
ج)- در روش سيلو كردن مي توان علوفه را در بهترين موقع از رشد گياه برداشت و سيلو نمود.
د)- كيفيت علوفه سيلو شده يكنواخت تر مي باشد.
ه)- علوفه سيلو شده كمتر موجب نفخ مي گردد.
ي)- مي توان دام را در آغل با علوفه سيلو شده تغذيه نمود.
چه نوع گياهاني را مي توان سيلو نمود:
تقريباً همه گياهان سبز را مي توان سيلو نمود. ولي بايد توجه داشت كه چون خواص ظاهري، خواص شيميائي و فيزيكي گياهان متفاوت است، خاصيت تخمير شدن آنها نيز متفاوت مي باشد. بنابراين روش سيلو كردن براي تمام مواد يكسان نيست. مهم ترين گياهاني را كه مي توان سيلو نمود، به قرار زير مي باشد:
1.گياهاني كه مخصوص تهيه سيلو كشت مي شوند (علف هاي مختلف، ذرت، سيب زميني، ذرت خوشه اي، چغندر علوفه اي، يونجه، شبدر، اسپرس و غيره).
2.مازاد گياهان مزرعه (مازاد سيب زميني خوراكي، برگ چغندر قند، ساقه و برگ ذرت دانه اي و غيره).
3. علف هاي سبز تازه كه به علت شرايط جوي مانند باران و برف و يخبندان امكان خشك كردن آنها وجود ندارد (مازاد علف هاي مرتعي، يونجه، شبدر و غيره).
4.گياهاني كه بين دو كشت اصلي و يا به صورت تناوب در زمين كاشته مي شوند (مخصوصاً بغولات و علف هاي مختلف كه بعد از برداشت جو و گندم تا كشت مجدد پائيز كشت مي شوند).
5. باقيمانده كلم ها و سبزي ها، برگ هويج و كاهو و غيره كه داراي مواد غذائي زياد بوده و به راحتي نيز سيلو مي شوند.
تخمير چيست:
اصول تخمير: fermenation
همانطور كه گفته شده براي سيلو كردن علوفه را به صورت تازه يا پژمرده براي تخمير و ترش شدن در محلي به نام سيلو انبار مي نمايد. اين محل بايد حتي المقدور در مقابل ورود هوا و خروج گازها محافظت شده باشد. عمل تخمير يا ترش شدن باعث پايداري علوفه و جلوگيري از فساد علوفه مي شود.
ترش شدن يا خمير طبيعي مواد سيلو شده به وسيله اعمال حياتي موجودات ذره بيني كه همراه علوفه داخل سيلو مي شوند، انجام مي گيرد كه مهم ترين اين موجودات باكتري هاي لاكتيك مي باشند.
تخمير مصنوعي يا ترش كردن مصنوعي علوفه با اضافه كردن اسيدهاي معدني يا آلي صورت مي گيرد كه در نتيجه اين عمل PH محيط پائين آمده و اعمال موجودات ذره بيني داخل سيلو يا به كلي قطع مي شود و يا از آنها به مقدار زيادي كاسته مي شود.
محيط فاقد هوا و اسيديته داخل سيلو مانع فعاليت موجودات ذره بيني ديگر كه باعث فساد پروتئين ها و اسيدهاي آمينه مي گردند مانند با سيل هاي بوتيريك، كپك ها و قارچها و غيره مي شوند.
