در قالب ppt و در 62 اسلاید، قابل ویرایش.
گزارش نویسی در پرستاری
ارتباطی است نوشتاری و دائمی که اطلاعاتی را در رابطه با وضعیت مراقبت و سلامتی بیمار به شکل سند به ما منتقل می نماید
هدف از گزارش نويسی :
برقراری و ایجاد تصویری روشن از اندیشه و هدف پیام دهنده در ذهن پیام گیرنده در حداقل زمان و حداقل کلام .
معمولا ، افراد متعددی در شیفت های مختلف شبانه روز
( صبح ، عصر و شب) و بطور مداوم در بیمارستان عهده دار مراقبت از بیمار می باشند و این افراد دائما عوض می شوند ، شیفت آنها تمام می شود و افراد دیگری امر مراقبت را ادامه
می دهند و این تغییر و تحولات ادامه می یابد .
اگر ما مشکلات بیماران و مراقبتهای انجام شده و موارد قابل پیگیری و طرح مراقبتی را به افراد جدید منتقل نکنیم و آنها بی خبر باشند زنجیره مراقبت از هم گسیخته می شود .
می توانیم با ثبت کردن ، مراقبت را مستمر و پیوسته نماییم .
1-پس طرح یا برنامه مراقبت پرستاری جهت بهبود بیمار وقتی مفید خواهد بود که همه اعضاء تیم مراقبتی از بیمار ، با همدیگر در ارتباط باشند و تنها گزارشات موجود در پرونده به اعضاء تیم امکان و اجازه می دهد که همه از اعمال و تصمیمات افراد تیم در ارائه مراقبت ها با خبر شوند . وضعیت کلی بیمار و پاسخش به درمان بستگی به خوب گزارش کردن اطلاعات به پرستار بعدی دارد . در صورتی که پرستار وضع مراقبت و بهبودی بیمار را بطور کامل در پرونده ننویسد ، پرستاران بعدی قادر نخواهند بود که سریعا ، تاریخچه تندرستی بیمار را درک کرده و تداوم مراقبت از او را تامین کنند .
