دسته: مهندسی کشاورزی- دام و طیور

برخي ‌ازتمهيدات‌انجام‌گرفته‌توسط‌اداره‌كل‌دامپزشكي‌خراسان‌رضوي‌

به منظور ‌پيشگيري‌از ‌وقوع‌آنفلوانزاي‌فـوق‌حـادطيور :

1- تشكيل ستاد پيشگيري و مقابله با آنفلوانزاي فوق حاد طيور در سازمان جهاد كشاورزي و اداره‌كل دامپزشكي خراسان رضوي ،

2- تشكيل كميته آنفلوانزا در شهرستانها، 

3- انجام مراقبت فعال در مزارع طيور، كشتارگاهها، مرزهاي شرقي و …… ،

4- اعمال مقررات ‌شديد بهداشتي- قرنطينه‌اي ‌در مورد واردات هرگونه‌ پرنده ‌و فرآورده‌هاي‌ آن از مبادي ‌ورودي شرقي (زميني‌و يا هوايي‌) باتوجه ‌به احتمال وجود ‌منبع ‌خطر خارجي، 

5- پيگيري سياست امحاء و معدوم‌سازي طيور از طريق سازمان جهادكشاورزي، در صورت بروز هرگونه كانون آلوده، 

6- برنامه ريزي به منظوربرگزاري ‌سمينارآنفلوانزا جهت‌معاونين فني، مسئولين طيور و آزمايشگاهها و كلينيسين هاي بخش خصوصي،

تاريخچه قرقاول در ايران:

پرورش قرقاول در سالهاي اخير در بسياري از كشورهاي جهان به خاطر استفاده از گوشت، رهاسازي در شكارگاهها و بهره برداري به صورت شكار به يك شاخه مهم از پرورش پرندگان تبديل شده است. با آن كه پرورش اين پرنده در عمل به دليل ريزه كاريهايش مشكلاتي را در بردارد اما در مقياس كوچكتر با توجه به قابليت استفاده از محيط زيست و نادر بودن نوع وحشي آن، يكي از سودآورترين پرندگان نسبت به ديگرا پرندگان همطراز از خود است.

قرقا ول از جمله پرندگان بومي و نادر در ايران است كه در مراتع و بوته زارها زندگي مي كند . اين پرنده در زبان محلي تورنگ يا تيرنگ ناميده مي شود.قرقاول يكي از زيباترين پرندگان ايران است و به نوعي جز مجموعه تنوع زيستي ايران محسوب مي شود كه با تغذيه از دانه هاي گياهي و حشرات مي تواند در حفظ محصولات كشاورزي مفيد باشد.

قرقاولهاي ايران همه از يك گونه اند ولي با توجه به پراكندگي جغرافيايي و تفاوتهاي ظاهري برخي آنها را به 4 زير گونه تقسيم مي كنند:

1- قرقاولهاي ارسباران و دشت مغان

2- قرقاولهاي تالش از آستارا تا چالوس

3- قرقاولهاي گلستان از بابل تا گلستان

4- قرقاولهاي سرخس و حوالي رودخانه مرزي هريرود

طبق مدارك موجود در سازمان محيط زيست كشور، اين پرنده در دهه چهل شمسي به علت ابتلا به بيماري نيوكاسل مرغي، تخريب محيط زيست و مهاجرت مردم به مناطق ميان دشت و ارتفاعات براي ساخت بناهاي مسكوني و نيز به علت شكار بي رويه و سم پاشي هاي مزارع و باغها در معرض انقراض و نابودي قرار گرفت .اما با تلاشهاي و پيگيري دوستداران طبيعت و محيط زيست قوانين و مقررات شكار و صيد در بيست و نهم خرداد 1346 به تصويب رسيد كه به موجب آن حمايت و حفاظت از قرقاول در دستور كار مسئولان قرار گرفت و مناطقي از جنگلها و مراتع شمال ايران به محلهاي حفاظت شده براي وحوش نادر تبديل شد.

اختلالات متابولیکی در گاوهای شیری

زايمان و اولين ماه بعد از زايمان دوره بحراني گاوهاي شيري مي باشد بنابراين مديريت صحيح گاوهاي خشك نقش مهمي در كنترل بيماريهاي متابوليكي در زايمان يا دوره نزديك به زايمان را بر عهده دارد، مسائل عمده بوجود آورنده اين اختلالات متابوليكي كه با يكديگر در ارتباط هستند از مسائل مديريتي تغذيه ناشي مي گردند.

اختلالات عمده متابوليكي در گاوها تازه زا عبارتند از:

1- تب شير 

2- ادم يا خيز پستاني 

3- كتوزيس

4- سندرم كبد چرب

5- جفت ماندگي

6- جابجايي شيردان 

7- اسيدوزيس

8- لنگش (Laminitis) 

تب شير:

تب شير يا فلج ناشي از زايمان يكي از اختلالات متابوليكي معمول در دوره زايمان مي باشد منظور از بيماري تب شير داشتن تب واقعي نيست. بروز تب شير در گاو با سن دا م مرتبط مي باشد و اكثراً در گاوهاي پر توليد با سن بالا ديده مي شود. در حدود 75 % از موارد بروز تب شير 24 ساعت و حدود 5% آن 48 ساعت بعد از زايمان روي مي دهد.

علايم عمومي بروز تب شير:

– از دست دادن اشتها

– عدم فعاليت دستگاه گوارش 

– سرد شدن گوشها و خشك شدن پوزه

علايم اختصاصي بروز تب شير:

– عدم تعادل حين راه رفتن

– زمين گير شدن گاو كه اين حالت در سه مرحله انجام مي گيرد:

– ايستادن همراه با لرزش

– افتادن روي سينه 

– افتادن روي پهلو و بي اعتنا بودن به تحريكات محيطي

تغييرات عمده در خون گاو مبتلا به تب شير شامل كاهش سطح كلسيم خون است, حد طبيعي كلسيم در خون گاوهاي خشك 8- 10 ميلي گرم در 100 ميلي ليتر خون مي باشد، كه اين مقدار در حين زايمان به كمتر از 8 ميلي گرم در 100 ميلي ليتر خون مي رسد. در گاو مبتلا به تب شير سطح كلسيم خون به ترتيب در سه مرحله ذكر شده به 5/6, 5/5 و 5/4 ميلي گرم در 100 ميلي ليتر خون كاهش مي يابد كه اين كاهش سطح كلسيم خون همراه با كاهش فسفر و افزايش سطوح پتاسيم و منيزيم خون مي باشد.

كاربردهاي بيوتكنولوژي در ژنتيك و اصلاح دام

بيوتكنولوژي يا فنآوري زيستي، كه به صورت توانائي بكارگيري فرآيندهاي زيستي در بعد صنعتي تعريف ميشود در دو دههِ گذشته، كاربردهاي گستردهاي در عرصه هاي كشاورزي وبهداشت، محيط زيست و غيره يافته است.

بيوتكنولوژي در مفهوم عام و نزد اكثريت مردم معناي درآمد بي دردسر را تداعي نموده است و در دههِ اخير اين كلمه را غالبا به مفهوم همه چيز براي همهِ مردم كار مي برند.

تاريخچه بيوتكنولوژي نشان مي هد كه سابقه استفاده از آن به 8 هزار سال قبل مي رسد. درزمان سومريان و روميها از ميكروارگانيزمها استفاده ميكردند. حتي در جنگ جهاني نيز آلمانها كه ازواردات گليسرول براي تهيه مادهِ منفجره نااميد شده بودند از راه توليد ميكروبي از مخمر به گليسرول رسيدند از دهه1980، بيوتكنولوژي زمينهِ جديدي را براي رشد پيدا نمود كه‌اين تغيير مرهون پيشرفتي است كه حاصل فن‌آوري برش و اتصال مولكولDNA به صورت دلخواه ميباشد. اكنون اين تفكر كه بيوتكنولوژي با تكيه بر دستاوردهاي مهندسي ژنتيك قادر است منافع عظيمي را نصيب بشريت نمايند، به شدت تقويت يافته است.

مهندسي ژنتيك در واقع انقلاب عظيمي را در علوم زيستي به وجود آورده‌و با سابقهِ كوتاه قريب بيست سال، سرشار از نتايج مثبت است. تحليلگران آگاه قرن آينده را قرن امپراطوري مهندسي ژنتيك، كامپيوتر و ليزر ناميده‌اند. امروزه در اثر مطالعات عميق و بررسيهاي ژرف مرزهاي ژنتيك مولكولي و يافته هاي‌ مربوطه شناخت ژنها به گونه‌اي دور از تصور گسترش يافته و حجم اط‌اعات حاصله و رشد روزافزون آن قابل مقايسه با هيچ دوراني نمي باشد. نمودار زير به بعضي ازتوانمنديهاي بيوتكنولوژي در علوم مختلف اشاره مي كند

مقدمه:

نقش تغذيه در موجودات زنده بر هيچ‌کس پوشيده نيست. هر موجود جاندار دارای ويژگی دريافت انرژی از محيط اطراف خود و تغيير و تبديل و مصرف انرژی مي‌باشد. چگونگی دريافت انرژی و مواد‌ مغذی مورد نياز جهت مصرف انرژی و ادامه حيات موضوع علم تغذيه مي‌باشد. علم تغذيه ترکيبی از دانش بيوشيمی و فيزيولوژی در جهت بررسی ويژگي‌های مواد خوراکی و چگونگی استفاده از آنها توسط دستگاه گوارش موجود زنده مي‌باشد.

تغذيه فرآيندی است که در طی آن سلول‌های بدن حيوان قابليت استفاده از مواد شيميايی مورد نياز خود را جهت انجام مطلوب واکنش‌های متابوليکی و شيميايی برای رشد، نگهداری(Maintenance)، کار و توليد دريافت مي‌نمايد. شناخت روابط بين مواد موجود در خوراک‌ها و نياز سلول‌های موجود زنده قبل از استفاده عملی و خوراک دادن، ضروری مي‌باشد. در آغاز بررسی علم تغذيه نياز به شناخت کليه اين روابط از نظر بيوشيمی و فيزيولوژی داريم.

بطور کلی مواد خوراکی، تشکيل دهنده غذا هستند و غذا ماده‌ای است که موجود زنده قادر به‌خوردن آن و سپس انجام مراحل هضم و جذب بر روی آن باشد. در اغلب غذاها، کليه مواد شيميايی موجود در غذا جهت موجود زنده قابل استفاده نيستند و مقداری از آن از طريق دستگاه گوارش دفع مي‌گردد.

در علوم دامی با توجه به هدف ما از پرورش دام‌ها که ايجاد منابع غذايی با کيفيت جهت انسان مي‌باشد، ديدگاه‌های اقتصادی نيز در آن حائز اهميت مي‌باشند و ضرورت شناخت فرآيندهای غذايی آشکار مي‌باشد.

در پرورش حيوانات اهلی قسمت اعظم هزينه توليد مربوط به هزينه تغذيه مي‌باشد که در برخی از شاخه‌های دامپروری تا 80% از کل هزينه پرورش دام را هزينه تغذيه شامل مي‌شود. بنابراين در شرايط متعارف مديريت تغذيه بالاترين اهميت اقتصادی را در پرورش دام به خود اختصاص مي‌دهد.

هدف ما در بخش دامپروری تکميل مواد موجود در خوراک جهت پاسخگويی دقيق به مجموع احتياجات غذايی بدن دام مي‌باشد. امروزه علاوه بر خوراک‌های طبيعی جهت تکميل جيره‌های غذايی به آنها مواد مصنوعی افزودنی مانند ويتامين‌ها، نمک و اسيدهای‌آمينه مصنوعی نيز اضافه مي‌کنيم اما هيچ‌کس نمي‌تواند اطمينان داشته باشد که غذايی کاملاً مطابق با نياز حيوان تهيه نموده است بلکه تلاش ما در جهت نزديک کردن هرچه بيشتر ترکيب خوراک به نياز دام مي‌باشد. ويژگی يک متخصص تغذيه موفق، شناخت دقيق مواد خوراکی و اثرات متقابل بين مواد خوراکی و نيز شناخت دقيق ساختار فيزيولوژيک و آناتوميک دستگاه گوارش دام مي‌باشد. پس از شناخت مواد خوراکی و نحوه پاسخ دام به ماده خوراکی، متخصص تغذيه بايد قادر باشد غذايی با کاملترين ترکيب و با حداقل هزينه جهت توليد با کيفيت و اقتصادی، تهيه نمايد.

مقدمه :

در حال حاضر ، فعاليت هاي دامداري كشور در قالب دو نوع نظام دامداري صورت مي گيرد :

الف) نظام دامداري سنتي و ب ) نظام دامداري صنعتي

با وجود اين ، تمايز كامل اين دو نظام بهره برداري به دليل فرايند گذار كاملا ميسر نيست . اين در حالي است كه برآوردها نشان مي دهد كه نظام دامداري سنتي كشور بالغ بر 70 % توليد گوشت قرمز و محصولات دامي كشور را به خود اختصاص داده است ، لذا سهم نظام دامداري صنعتي در اين زمينه اندك است . بنابر اين به نظر مي رسد كه انجام هر گونه تحول در فعاليت هاي دامداري كشور مستلزم اتخاذ سياست هايي است كه بتواند نظام دامداري سنتي كشور را به نحو مطلوبي تحت تاثير قرار دهند .با گسترش دانش رسمي و فنون جديد دامداري ، نظام هاي محلي و دانش و فنون بومي دامداري مورد بي مهري قرارگرفتند ، غافل از آنكه دانش و فنون جديد ، شكلهاي تغيير يافته اي از دانش و فنون بومي مي باشند .در دهه هاي گذشته ، بسياري از صاحبان علوم رسمي دامداري اعتقاد داشته اند كه گذار از دامداري سنتي به دامداري نوين ، مستلزم نفي آن نيست ، بلكه به معناي تداوم و حركت در طول آن است . به عبارت ديگر ، بسياري از روشها و فنون دامداري نوين ، خلق الساعه نيستند ، بلكه همان روشها و فنون دامداري سنتي هستند كه به طور آهسته و پيوسته ، تغيير و تكامل يافته اند .در دهه هاي گذشته ، بسياري از كشورهاي تحت تاثير موفقيتها و فن آوريها قرار گرفتند كه با شتاب و برداشتي تقليدي ، تجارب ارزشمند نظام دامداري سنتي را كنار گذاشتند و به شكلهاي جديدي از نظامهاي دامداري بويژه نظام دامداري صنعتي گرايش پيدا كردند