دانلود پاورپوینت با موضوع ویبریو و آئروموناس،
درقالب ppt و در 43 اسلاید، قابل ویرایش.
بخشی از متن پاورپوینت:
ویبریو و آئروموناس
دومین گروه عمده از باسیل های گرم منفی، بی هوازی اختیاری شامل جنس های ویبریو و آئروموناس است. این ارگانیسم ها را با هم در خانواده ویبریوناسه دسته بندی کرده‌اند و بر اساس واکنش مثبت اکسیداز و داشتن فلاژل قطبی از انتروباکتریاسیه مجزا می باشند. این ارگانیسم ها را به دلیل اینکه اساساً در آب یافت می شوند و عامل بیماری دستگاه گوارش به شمار می‌آیند.
ویبریو
ویبریو و آئروموناس امروزه به ترتيب در خانواده های ویبریوناسیه و آئروموناسیه رده بندی می‌شوند.
ویبریو (Vibrio)فیزیولوژی و ساختار
گونه های ویبریو می توانند در انواع مختلفی از محیط های ساده در محدوده دمای متوسط (سانتیگراد40-14) رشد کنند. ویبریو کلرا در غیاب نمک قادر به رشد است اما اکثر گونه‌هایی که برای انسان پاتوژن هستند به نمک نیاز دارند (هالوفیل). ویبریو طیف وسیعی از PH (5/6 تا 9) را تحمل می کند اما به اسید معده حساس است. اگر اسید معده کم شود یا خنثی شود، بیماران به عفونت های ویبریو بسیارحساس می شوند.
ویبریو دارای یک فلاژل قطبی است و پیلی های آن برای ویرولانس باکتری مهم هستند. همه گونه ها دارای لیپوپلی ساکارید حاوی لیپید A (اندوکسین)، هسته پلی ساکاریدی و زنجیره های پلی ساکاریدی O هستند. پلی ساکارید O برای تقسیم بندی گونه های ویبریو به سروتیپ ها استفاده می شوند: بیش از 140 گروه سرمي از ویبریوکلراشناسايي شده است. ویبریوکلرا O12 و O129 توکسین وبا را تولید کرده و در ارتباط با اپیدمی وبا است.
ویبریو ولنیفیکوس و ویبریو کلرا non-O1 کپسول پلی ساکاریدی دارند که در انتشار عفونت نقش مهمی دارد. ویبریوکلرا O1 کپسول ندارد؛ در نتیجه عفونت ناشی از آن روده پخش نمی شود.
پاتوژنز و ایمنی
توکسین وبا دارای کمپلکس A-B است که از لحاظ ساختار و عملکرد شبیه انتروتوکسین حساس به حرارت E.coli می باشد. زیر واحد B به گيرنده گانگليوزیدی GM1 در سطح اپیتلیال روده کوچک متصل شده و زیر واحد A وارد سلول مي شود و با پروتئین G که کنترل کننده آدنیلات سیکلاز می باشد واکنش داده و منجر به تبدیل ATP به c AMP می شود در نتیجه ترشحات آب و الکترولیت ها دیده می شود.بیماران بیش از یک لیتر از مایعات بدن خود را در هر ساعت از دست می دهند. البته از دست دادن مایعات به طور نرمال منجر به دفع ارگانیسم از مجاری گوارشی می شود.
اپیدمیولوژی
در سراسر جهان گونه های ویبریو ( شامل ویبریوکلرا) به طور طبیعی در خلیج ها و دریا ها رشد می کنند. تمام گونه های ویبریو قادر به زندگی و تکثیر در آب های آلوده ي دارای نمک زیاد و دمای°C 10 تا °C 30 هستند. ویبریو های پاتوژن می توانند به وسیله صدفها منتقل شوند؛ بنابراین ارتباط بین عفونت های ویبریو و مصرف صدفداران وجود دارد. همچنین افرادآلوده بدون علامت در مناطقی که بیماری ویبریوکلرا اندمیک است، یک مخزن مهم برای این ارگانیسم به شمار می آیند.
باکتري به وسیله آب و غذای آلوده انتقال می یابد اما انتقال انسان به انسان معمول نیست زیرا دوز بالای ارگانیسم ( بیش از108 ارگانیسم) لازم است تا فردی با اسیدیته معده نرمال، بيمار شود. در افرادی که فاقد اسید معده هستند یا مقدار اسید معده شان اندک است دوز عفونی می تواند به کمتر از 103 تا 105 ارگانیسم برسد.
دانلود فایل”پاورپوینت ویبریو و آئروموناس”
