برچسب: تحقیق راجع به Profiler براي مديريت Sql

بهينه ساز پرس‌وجو چيست؟ 

بهينه‌ساز پرس‌وجو از  اهميت زيادي براي پايگاه داده ارتباطي برخوردار است، مخصوصا براي اجراي دستورات پيچيده SQL . يك بهينه ساز پرس‌وجو بهترين استراتژي بر اجراي هر پرس‌وجو را تعيين مي‌كند. 

بهينه‌ساز پرس و جو به عنوان مثال انتخاب مي‌كند آيا از  شاخص براي يك پرس‌وجو مشخص استفاده كند يا نه، وكدام تكنيك الحاق هنگامي كه جداول با هم الحاق مي‌شوند استفاده شود. 

اين تصميم تاثيري بسيار زيادي بر روي كارآيي SQL دارد، و بهينه‌سازي پرس‌وجو يك تكنولوژي كليدي بر هر كاربردي است، از  سيستم‌هاي قابل استفاده (Operatianal system) تا انباره‌هاي داده‌اي (Data warehause) و سيستم‌هاي تحليل (analysis systems) تا سيستم‌هاي مديريت محتويات  (canternt – management) . 

بهينه‌ساز پرس‌وجو براي برنامه‌هاي كاربردي و كاربران نهايي كاملا ناپيدا است . از  آنجا كه برنامه‌‌هاي كاربردي ممكن است هر SQL پيچيده‌اي راتوليد كنند، بهينه سازها پرس و جو بايد فوق‌العاده سطح بالا و قدرتمند باشد. 

براي مطمئن شدن به ايجاد يك كارآيي خوب. براي مثال بهينه سازهاي دستورات SQL را تغيير شكل مي‌دهد، به دليل اين كه اين دستورات مي‌توانند به معادل‌هايي تبديل شوند اما با كارآيي بالاتر. 

بهينه‌سازهاي جستجو معمولا بر مبناي هزينه مي‌باشند. در يك استراتژي بهينه سازي بر مبناي هزينه، طرحهاي اجرايي چندگانه‌اي براي يك پرس و جو شخص توليد مي‌شود، و آنگاه يك هزينه تخميني براي هر طرح محاسبه مي‌شود

حالت بروزرساني مستقيم است “The update mode is direct” 

SQL Server در هر زمان ممكن سعي مي‌كند جهت بروزرساني جداول از  روش مستقيم بروزرساني استفاده كند،‌البته تا زماني كه روش مستقيم نسبت به روش به تعويق انداختن سريع‌تر باشد و تعداد ركوردهاي Log كمتري را توليد كند. با توجه به نوع دستور، يك يا چند ضابطه بايد جهت اجراي بروزرساني به روش مستقيم توسط SQL Server رعايت شود اين ضوابط به صورت زير است: 

INSERT : براي اعمال INSERT در روش بروزرساني مستقيم، جدولي كه قرار است سطرهايي در ان درج شود نبايد همان جدولي باشد كه سطرها از  آن خوانده مي‌شود. 

دومين مثال پرس‌و‌جودر بخش قبلي، اين حالت را نشان مي‌دهد، سطرها از  همان جدولي انتخاب مي شوند كه قرار است عمل درج اين سطرها در همان جدول انجام شود. 

به علاوه اگر سطرهايي كه قرار است در جدول مقصد درج شوند، و يك ياچند تا از  ستون‌هاي جدول مقصد در عبارت Where پرس‌و‌جوآمده باشد، آنگاه روش به تعويق افتادن به مراتب سريعتر از  روش مستقيم خواهد بود. 

SELECT INTo : هنگامي كه يك جدول با داده‌هاي خروجي دستور SELECT INTO ايجاد پر مي‌شود، هميهش از  روش مستقيم براي درج سطرهاي جديد استفاده مي‌شود. 

DELETE :‌براي اعمال DELETE در روش بروزرساني مستقيم، بهينه‌ساز پرس‌و‌جوبايد توانايي تشخيص اين كه صفر يا 1 سطر جهت حذف محدود شده است. 

اين مورد به اين خاطر كنترل مي‌شود كه يك شاخص يكتا بر روي جدول وجود داشته باشد، كه عبارت Where دستور DELETE مشخص شده باشد، و جدول مقصد با هيچ جدول يا جداوي ديگر الحاق نشده باشد. 

UPDATE : براي UPDARE در روش بروزرساني مستقيم، ضوابط مشابهي با دستور DELETE مطرح مي شود: 

يك شاخص يكتا بايد وجود داشته باشد چرا كه بهينه‌ساز پرس و جو بيشتر از  يك سطر را نمي‌تواند جهت بروزرساني تشخيص دهد و تنها جدول موجود دردستور UPDATE همان جدول مقصدي است كه بايد بروزرساني شود. علاوه، تمام ستونهايي كه قرار است بروز رساني شود بايد ترجيحا داراي نوع داده‌اي با طول ثابت باشند. توجه كنيد كه هر ستوني كه اجازه مقداردهي NULL را داشته باشد در SQL Server به صورت ستوني كه داراي نوع داده‌اي با طول متغير مي‌باشد. ذخيره مي‌شود.