دانلود پاورپوینت با موضوع نظام تولید بهنگام،
در قالب ppt و در 26 اسلاید، قابل ویرایش.
بخشی از متن پاورپوینت:
مقدمه:
يكي از پيشرفته ترين سيستمهاي برنامه ريزي سيستم توليد به موقع است كه در صدر هرم سيستمهاي نوين برنامه ريزی
كنترل توليد قرار گرفته است.
امروزه به لحاظ محدوديتهاي اقتصادي و توسعه و پيچيدگي بازارها ، استفاده بهينه از منابع در دسترس و شناخت و پاسخگويي به موقع به خواسته هاي مشتري در بخش هاي مختلف بازار به امري اجتناب ناپذير تبديل گرديده و سازمانها را بر آن داشته تا با حذف ساختارها وروش های کار سنتی سهم خود را در بازار حفظ نمايند.
سيستم توليد به موقع نخستين بار توسط تانيچی اونو دراواسط دهه 1970 در شركت تويوتا به كار گرفته شد. این سیستم يكي از سیستم های تولیدی است كه به سرعت مورد توجه سايرشرکت های ژاپنی قرار گرفت وبا توجه به يكسان بودن فرهنگ خاص مورد نياز اين سیستم در اکثر شرکت های ژاپنی اجرا شد و توسعه پیدا کرد.
ژاپنی ها به خاطر مواجه بودن با محدودیت وسعت ، فضا و منابع طبیعی و جمعیت زیاد با انجام هر گونه کار بیهوده و بیفایده که منجر به اتلاف منابع مادی و انسانی آنها شده به شدت مخالف هستند . آنها تولید ضایعات و دوباره کاری تحمیل شده به وسیله کیفیت ضعیف و نامطلوب را اتلاف می دانند و تلاش می کنند تا محصولاتی بدون نقص و با کیفیت کامل تولید کنند. آنها همچنین معتقدند که نگهداری موجودی ، موجب اشغال فضا و راکد ماندن سرمایه در غالب مواد و کالای ارزشمند، و به طبع آن کاهش بهره وری در سازمان می شود. هرگونه فعالیت، رفتار و تصمیمی که به افزایش ارزش افزوده و خدمات کمک نمی کند، اتلاف ، بیهودگی و ضد ارزش طلقی می شود و باید آن را حذف کرد.
يكي از پيشرفته ترين سيستمهاي برنامه ريزي سيستم توليد به موقع است كه در صدر هرم سيستمهاي نوين برنامه ريزی
كنترل توليد قرار گرفته است.
امروزه به لحاظ محدوديتهاي اقتصادي و توسعه و پيچيدگي بازارها ، استفاده بهينه از منابع در دسترس و شناخت و پاسخگويي به موقع به خواسته هاي مشتري در بخش هاي مختلف بازار به امري اجتناب ناپذير تبديل گرديده و سازمانها را بر آن داشته تا با حذف ساختارها وروش های کار سنتی سهم خود را در بازار حفظ نمايند.
سيستم توليد به موقع نخستين بار توسط تانيچی اونو دراواسط دهه 1970 در شركت تويوتا به كار گرفته شد. این سیستم يكي از سیستم های تولیدی است كه به سرعت مورد توجه سايرشرکت های ژاپنی قرار گرفت وبا توجه به يكسان بودن فرهنگ خاص مورد نياز اين سیستم در اکثر شرکت های ژاپنی اجرا شد و توسعه پیدا کرد.
ژاپنی ها به خاطر مواجه بودن با محدودیت وسعت ، فضا و منابع طبیعی و جمعیت زیاد با انجام هر گونه کار بیهوده و بیفایده که منجر به اتلاف منابع مادی و انسانی آنها شده به شدت مخالف هستند . آنها تولید ضایعات و دوباره کاری تحمیل شده به وسیله کیفیت ضعیف و نامطلوب را اتلاف می دانند و تلاش می کنند تا محصولاتی بدون نقص و با کیفیت کامل تولید کنند. آنها همچنین معتقدند که نگهداری موجودی ، موجب اشغال فضا و راکد ماندن سرمایه در غالب مواد و کالای ارزشمند، و به طبع آن کاهش بهره وری در سازمان می شود. هرگونه فعالیت، رفتار و تصمیمی که به افزایش ارزش افزوده و خدمات کمک نمی کند، اتلاف ، بیهودگی و ضد ارزش طلقی می شود و باید آن را حذف کرد.
