برچسب: تحقیق ور

مذهب
شيعه در طول تاريخ حيات خود تحولات سياسى و اجتماعى بسيارى را پشت‏سر
گذاشته كه در سرنوشت آن از نظر فعاليت‏هاى مذهبى و كلامى مؤثر بوده است.

1- عصر خلفا
در
اكثر اين دوره شيعه از شرايط اجتماعى و سياسى مطلوبى برخوردار نبود، ولى
در دوران خلافت ظاهرى امام على عليه‏السلام شرايط مطلوبى به دست آورد، و
توسط امير المؤمنين عليه‏السلام معارف توحيدى تبيين گرديد و دانشمندان
بسيارى در زمينه‏هاى تفسير، فقه و كلام از درياى بيكران علوم وى سيراب
گرديدند. البته تبيين معارف توحيدى و تربيت دانشمندان توسط امام على
عليه‏السلام در دوره قبل از خلافت او نيز انجام مى‏گرفت، ولى در دوران
خلافت آن حضرت رشد فزاينده‏اى يافت.

2- عصر امويان
در
اكثر اين دوره شرايط سياسى كاملا عليه شيعه بود و آنان متحمل آزارها و
شكنجه‏هاى جسمى و روحى بسيارى از جانب حكام اموى گرديدند. ولى با اين حال
از رسالت دينى و كلامى خود غافل نبوده و در پرتو هدايت‏هاى آموزگاران معصوم
كلام، در حد توان به رسالت‏خويش جامه عمل پوشاندند.

در
بخش پايانى حكومت امويان و بخش آغازين حكومت عباسيان، يعنى بخشى از دوران
امامت‏حضرت باقر و حضرت صادق عليهما السلام شرايط سياسى نسبتا خوبى براى
اهل بيت و شيعيان فراهم گرديد، زيرا حكومت امويان رو به سقوط و انقراض بود و
حاكمان اموى در اضطراب روحى و فكر به سر مى‏بردند. در نتيجه، فرصت و مجال
اعمال فشار عليه علويان را نداشتند، و در آغاز حكومت عباسيان نيز به خاطر
عدم استقرار و ثبات لازم، و نيز به دليل اينكه آنان به انگيزه و ترفند دفاع
از علويان بر امويان غلبه يافته بودند، اهل بيت و پيروان آنان از شرايط
خوبى برخوردار بودند، و به همين جهت نهضت علمى و فرهنگى شيعه توسط امام
باقر و امام صادق پايه‏گذارى و شكوفا گرديد.

3- از منصور تا هارون
در زمان منصور بار ديگر علويان تحت فشار سياسى سختى قرار گرفتند، چنانكه سيوطى گفته است:

«منصور
اولين خليفه (عباسى) بود كه ميان علويان و عباسيان آتش فتنه را برانگيخت.
در سال 145 (پس از گذشت نه سال از حكومت منصور) محمد و ابراهيم، فرزندان
عبد الله بن حسن بن حسن بن على بن ابى طالب، عليه منصور قيام كردند، ولى آن
دو و گروه بسيارى از اهل بيت توسط وى به شهادت رسيدند …

مذهب
زرتشت نيز مانند همه مذاهب ديگر، از دو بخش كتاب و سنت تشكيل شده است،
كتاب آسماني زرتشتيان «گاتاها» نام دارد كه پيام هاي آسماني بوده، كتاب
ديني مزدا پرستان را تشكيل مي دهد و كتاب هايي كه از زمان اشوزرتشت تا كنون
توسط موبدان بزرگ از روي ضرورت اجتماعي و سياسي زمانه نوشته شده را
مجموعاً «اوستا» مي نامند و سنن و آداب و رسوم و امداد و ادعيه و دستورات
مذهبي زرتشتيان را تشكيل مي دهد. خوشبختانه بخش ديني(كتاب) از سنت (بخش
مذهبي) ما به روشني قابل تفكيك است. باورهايي كه در اين دو بخش مشاهده مي
شود را نيز مي توان به سادگي از يك ديگر جدا نبود. اصولاً برقراري داد و
راستي و آزادي و خلاصه همه ي نيكي ها در جهان آرزوي همه انسان ها بوده و مي
باشد و «اميد» مهمترين پايه ي معنوي هر انسان و هر جامعه اي است كه مردم
را زنده و شاداب نگاه مي دارد و انرژي مي افزايد و پويايي مي دهد. سو (Su)
به معني، «سود رساننده» بوده و اين مفهوم اولين بار در گاتاها مطرح مي شود و
اشوزرتشت خود را سوشيانت مي داند. در گاتاها سينا آبه ي 34 بند 13 مي
فرمايد …

فهرست مطالب
– موعود در جهان بيني زرتشتي (سوشيانت و شاه بهرام)
– جشن منتظران يا قيان هوشيدر
– داوري جهاني و ظهور منجي
– نخستين منجي(اوشي در يا هوشيدر)
دومين منجي (هوشيدر ماه)
سومين منجي(سوشانس،سوشيانت، سوشيانس)
رستاخيز

مقدمه
در آغاز هيچ نبود جز كلمه و كلمه خدا بود.
مجموعه
اي كه در پيش روي شماست پژوهشي است مختصر پيرامون عرفان و قرآن و رابطه آن
دو و بيان اصول عرفان و مباني عرفا در تفسير در اين نوشته ضمن تعريف عرفان
و بيان اصول عملي و نظري آن موضوعاتي همچون عرفان و انسان عرفان و عقل
عرضه گرديده البته موضوعاتي ديگري چون عرفان و جهان، عرفان و تمثيل عرفان و
تأويل و….وجود دارد كه در اينجا فقط دو مورد اول بيان شده است . اميدوارم
اين مطالب هر چند اندك در مورد موضوع عظيم عرفان مورد توجه واقع شود.
سيد محمد الياسي

تعريف عرفان:
مفهوم
عرفان ناظر به نوعي شناخت است كه ريشه در اعماق جان بشر دارد و بر خلاف
اهل استدلال و برهان در دريافت حقيقت ، بر اشراق و دريافت هاي باطني و
دروني و ذوقي اعتماد دارد و نزد مسلمين يا ساير ملل و اقوام بر حسب تفاوت
هاي زماني و مكاني به نام هاي گوناگون شناخته و موجود مي باشد و امروزه تحت
عنوان كلي مي ستي سيستم1 نامبردار است اين شيوه ، ريشه در آثار ابتدايي و
سادة نخستين پرستش- نزد مذاهب –بدوي قديم –و نيز ايرانيان، هندوان،
مسيحيان، يونانيان، يهوديان و… دارد.
با وجود وجوه افتراق در ميان
مذاهب عرفاني، شباهت آن چنان زياد است كه آنرا در ميان اقوام مشترك مي
دانند اصولاَ مباني نظري آن عبارت است از: باور به امكان درك حقايق از
رهگذر علم
حضوري و شهودي هم آنكه مولانا مي گويد
جان شو و از ره جان، جان را بشناس يار بينش شو نه فرزند قياس
و از جهت عملي مبناي عرفان، ترك رسوم ظاهري و پرداختن به باطن و درون مي باشد.
اين
شيوه، امروزه نزد برخي حكيمان غرب مانند بركسون2 ويليام جيمز3و كربن4و
ديگران نيز مورد توجه قرار گرفته است و آثاري در اين زمينه پرداخته شده است
…

جامعه اسلامي در وحدت، همبستگي و عدالت تعالي مي يابد.
از
اولين اقداماتي که رسول گرامي اسلام بعد از تشکيل حکومت اسلامي در شهر
مدينه انجام داد و به وسيله آن آيين آسماني خود را تقويت کرد، همبستگي و
اتحاد مسلمانان در ظاهر و باطن بود.
آن حضرت مسلمانان را همچنان که در
ظاهر به گرد پرچم اسلام جمع شده بودند و همه آنان لا اله الا الله گويان در
اطراف پيامبر حلقه مي زدند، دلها و باورهايشان را نيز با اسلام و کلمه
توحيد به هم نزديک کرد و روح برادري و همدلي را بر وجود آنان دميد و به اين
ترتيب ، از سويي همبستگي ملي مسلمانان کامل شد و از سوي ديگر خطر تفرقه ،
يکي از مهمترين خطراتي که اين آيين جهاني را تهديد مي کرد و بيم آن مي رفت
که جمعيت نوپاي مسلمانان را پراکنده کند، از ميان برداشته شد.
اعلام
همبستگي ميان مسلمانان با اجراي برنامه عقد اخوت از سوي پيامبر عظيم الشان
اسلام که از سوي خداوند متعال ماموريت يافته بود، به نحو شايسته اي پايان
پذيرفت.
آن حضرت به اين وسيله ميان ياران و هواداران خويش پيمان برادري
جاري کرد و در محفل انسي که تشکيل يافته بود، به مسلمانان فرمود: هر يک از
شما با يک نفر از مسلمانان پيمان اخوت ببندد.
مورخان اسامي افرادي را که
در محفل اخوت با يکديگر پيمان برادري بستند ثبت کرده اند. رسول اکرم آن
روز طرفين عقد را خودش تعيين مي کرد و خطاب به تک تک مسلمانان مي فرمود:
فلاني! تو برادر فلاني هستي! سيره نويسان در حاشيه اين مراسم سرنوشت ساز
گزارش کرده اند که : کار اخوت به پايان رسيده بود.
ناگهان علي ع با
چشمان اشکبار عرض کرد: يا رسول الله! ياران خود را با يکديگر برادر کردي
ولي ميان من و يک نفر از مسلمانان عقد اخوت جاري نکردي! پيامبر به علي ع
فرمود: يا علي! انت اخي في الدنيا و اخي في الاخره. علي جان! تو در دنيا و
آخرت برادر من هستي. به اين ترتيب ، پيام قرآني همبستگي را در قالب «انما
المومنون اخوه»
از شهر مدينه به سرتاسر جهان و تمام نسلهاي آينده اعلام
کرد. به مناسبت اهميت اين پيام قرآني و ضرورت همبستگي مسلمانان عالم بويژه
امت اسلامي ايران ، شيوه هاي حفظ همبستگي در پرتو قرآن را در اين نوشتار
پيگيري و موارد اهم آن را بررسي مي کنيم.

پيروي از پيامبر و اهل بيت
يکي
ديگر از شيوه هاي کلام الهي براي حفظ وحدت و همبستگي تمسک به ولايت و
امامت اهل بيت است. عشق به اهل بيت ، الگوبرداري از سيره اخلاقي و رفتاري
آنان ، يادآوري فضايل و مناقب علي ع و پيشوايان معصوم بعد از آن حضرت از
جمله سفارش هاي قرآن در زمينه همبستگي امت اسلام است.
امام باقردر تفسير
آيه «به ريسمان الهي تمسک کنيد و پراکنده نشويد»، مي فرمايد: آل محمد (صلي
الله عليه وآله) همان حبل الله متين است که خداوند امر کرده مردم به آن
تمسک کنند و امام کاظم فرمود: علي بن ابي طالب (عليه السلام) همان حبل الله
متين است.
همچنان که در برخي روايات حبل الله به قرآن تفسير شده است.
طبق اين بينش ، فرمان خداوند در پيروي و تمسک به قرآن و اهل بيت در اين آيه
با کلام نبوي در آخرين لحظات زندگي پربارش توضيح داده شده است که آن حضرت
وصيت کرد: من در ميان شما 2 امانت ارزشمند مي گذارم ، کتاب خدا و عترتم که
اهل بيت من هستند و آن دو هرگز از هم جدا نمي شوند تا اين که در کنار حوض
کوثر به نزد من آيند، مادامي که به آن دو تمسک مي کنيد، هيچ گاه گمراه
نخواهيد شد …

بخشی از متن تحقیق: