پیشگفتار:
جوانان، جمعیت متنابهی را در سطح جهان تشکیل می دهند. تخمین
زده شده است که در فاصله سالهای 1960 تا 2000، افراد گروه سنی 15 تا 24
ساله از 419 میلیون نفر به 000/000/280/1 بالغ خواهد گردید. بیشترین رقم
از این تعداد در کشورهای جهان سوم هستند و در کشور ما ایران حدود 3/1 جمعیت
را تشکیل می دهند نمی توان جمعیت فعال را نادیده گرفت.
از طرف دیگر، خانواده اولین نهادی است که در آن کودک دیروز و نوجوان امروز به تدریج با هنجارهای گروهی جامعه هم نوا می گردد.
در
این تحقیق به بررسی بزهکاری نوجوانان و نوع دادرسی اطفال بزهکار می
پردازیم. اما قبل از همه چیز، ابتدا بزه و بزهکاری تعریف شده است و سپس به
علت شناسی آن پرداخته ایم و از همه مهم تر نوع دادرسی در اطفال بزهکار
اشاره شده است و اساس تحقیق همان محور دادرسی است که به آن پرداخته ایم.
از
طرف دیگر ضرورت این تحقیق بررسی مشکلاتی است که موجودیت جامعه را مورد
تهدید قرار می دهد. در واقع بررسی ها نشان می دهند که مجرمین بزرگسال همان
بزهکاران جوان و نوجوان هستند که انحرافات دوره نوجوانی آنها ادامه یافته
است.
به طوری که در فصول مختلف این تحقیق تشریح خواهد شد طفل، اهمیت
روان شناسی طفل و جرایم اطفال و چگونگی رسیدگی به جرایم اطفال و دادگاه
رسیدگی به جرایم اطفال و … بررسی می شود.
فشرده مطالب
جرم شناسی
از یونان آغاز شد. اگرچه پیدایش آن به غارها و مقبره های مصر نیز برمی گردد
که جملات موجود در آن ها حکایت از نافرمانی نوجوانان در آن زمان داشته
است. اما چهره علمی و مدرن آن بین سالهای 1865-1840 در سایه روان پزشکی به
وجود آمد.
به نظر می رسد اصطلاح جرایم اطفال در سال 1815 برای اولین بار
در انگلستان به کار رفته است زیرا درست یک سال قبل از آن، 5 کودک 8 الی 12
ساله توسط محکمه ای در لندن محکوم به مرگ شده بودند.
مجموعاً، مسئله مهم این است که بررسی علمی بزهکاری، سالهاست که مورد توجه دانشمندان قرار گرفته است.
جنایتکاری
و بزهکاری از نظر حقوقی دارای مفاهیم روشن و معینی هستند و در واقع قوانین
آنها را دقیقاً تعریف می کنند. به همین دلیل است که مایکل و م. ج آدلر در
سال 1933 اعلام داشته اند که قانون جزائی علت صوری جنایت است و اگر قوانین
وجود نداشتند جنایت نیز خود به خود از بین می رفت.
