سیستم مجموعه ای است از اجزای به هم
پیوسته و وابسته که در اثر وابستگی حاکم بر اجزای خود، کلیت جدیدی را احراز
کرده و از نظم و سازمان خاصی پیروی می نماید و در جهت تحقق هدف معیّنی که
دلیل وجودی آن است فعالیت می کند:
System is an interrelated and interconnected parts operating to achive common goals.
یعنی
در هر سیستم حداقل دو جزء وجود دارد که یک جزء با جزء دیگر در ارتباط است.
بر همین اساس گفته میشود هر سیستم یک کل منحصر به فرداست؛ مثلاً آب یک کل
منحصر به فرد است که اگر عناصر آن تجزیه شود دیگر خاصیت آب را ندارد. به
همین جهت گفته میشود ممکن است توان سیستم غیر از مجموع توانهای تک تک
اجزا باشد. به حاصل جمع توان مجموع اجزا سینرجی (synergy) گفته میشود. به
طور کلی سه حالت برای سینرجی فرض میشود:
S>1+2+3+… 2) s<1+2+3+… 3) s=1+2+3+…
در سازمان سعی ما بر این است که اجزا و واحدها طوری در کنار یکدیگر قرار بگیرند و مرتبط شوند که حالت اول اتفاق بیفتد.
همچنین
بر اساس تعریف سیستم، هر تغییری در یکی از اجزای سیستم، بر کل سیستم اثر
میگذارد. بر اساس این قانون، اگر در جایی تغییر در یک جزء منجر به هیچ
تغییری در وضعیت کل نشود، علامت آن است که در آنجا سیستم وجود ندارد.
اهمیت
تفکر سیستمی در عصر حاضر وقتی مشخص میشود که توجه کنیم امروزه فناوریهای
اطلاعاتی و ارتباطی و برخی عوامل دیگر، باعث گردیده جهان به صورت دهکدهای
کوچک درآید که یک تغییر در گوشهای از آن، در کل دنیا موج ایجاد میکند؛
چیزی که در گذشته وجود نداشته است. پدیدههایی مثل شرکتهای چند ملیتی،
اینترنت، سازمان تجارت جهانی، بانک جهانی و … چیزهایی هستند که سیستمی
عمل کردن دنیا را چه بخواهیم و چه نخواهیم، بیش از پیش ایجاب میکنند.
روزگاری
در عصر شکار چنین اقتضائاتی وجود نداشت و یک مدیر میتوانست برای خودش،
جدا و فارغ از این که دیگران چه میکنند، تصمیم بگیرد، برنامهریزی نماید
وکار کند، اما در عصر فراصنعتی و اطلاعات، چنین چیزی دیگر افسانهای بیش
نیست.
دانلود فایل”پاورپوینت تجزیه و تحلیل و طراحی سیستمها و روشها”