برچسب: مقاله در مورد زند

دانلود تحقیق با موضوع زندگی نامه مظفر الدین شاه،
در قالب word و در 18 صفحه، قابل ویرایش.

مظفرالدین شاه، چهارمین ولیعهد ناصرالدین شاه، پنجمین فرزند ذكور او و پنجمین پادشاه سلسله قاجار محسوب میشود.
مظفرالدین
شاه، چهارمین ولیعهد ناصرالدین شاه، پنجمین فرزند ذكور او و پنجمین پادشاه
سلسلهقاجار محسوب میشود.۱ او در ۱۲۳۱ ش. در اوایل سلطنت پدرش ناصرالدین
شاه به دنیا آمد و مانند سه فرزند ذكور دیگر او كه بلافاصله پس از تولد، به
عنوان ولیعهد شاه معرفی شدند و در طفولیت در گذشتند، در ۵ سالگی به ولایت
عهدی برگزیده شد. ۲
مظفرالدین میرزا پس از انتخاب شدن به ولیعهدی طبق
رسوم قاجار كه از زمان فتحعلی شاه معمول بود، به پایتخت دوم ایران، تبریز
فرستاده شد و قریب ۴۰ سال در این شهر ماند تا اینكه پس از كشته شدن
ناصرالدین شاه در ۱۲۷۵ ش. در سن ۴۴ سالگی به سلطنت رسید. از زمان كشتهشدن
ناصرالدین شاه تا جلوس مظفرالدین شاه به تخت سلطنت ۴۰ روز به طول انجامید و
طی این مدت میرزا علی اصغرخان اتابك ـ امینالسلطان ـ آخرین صدراعظم
ناصرالدین شاه اداره امور كشور را به دست داشت.
مظفرالدین شاه در سال
اول سلطنت خود امینالسلطان را از مقام صدارت عزل كرد و پیشكار سابق خود
میرزا علی خان امینالدوله را به جای وی به صدارت برگزید، ولی امینالدوله كه
افكار تجددخواهی و غربگرائی داشت از ابتدای زمامداری خود با مخالفت علما
مواجه شد و بعد از شش ماه از صدارت كنارهگیری كرد. مظفرالدین شاه پس از
امینالدوله، محسنخان مشیرالدوله را به صدارت انتخاب كرد، ولی صدارت او هم
بیش از سه ماه به طول نینجامید و مظفرالدین شاه مجدداً امینالسلطان را به
صدارت برگزید.

1313 – 1324 ه‍ . ق
دورة سوم سلطنت قاجاریه
در
این دوره عکس العمل سلطنت مستبدانه ناصرالدین شاه و سیاست شوم انگلستان و
سیاست خشن و ناهنجار روسیه تزاری و اعطاء امتیازات ناروا به بیگانگان و
استقراض از خارجی توأم با انتشار آراء و عقاید سیدجمال الدین اسدآبادی و
پیروان آزادمنش مکتب او در میان طبقات روشنفکر آزادیخواه ایران مقدمات نهضت
سیاسی و فکری را فراهم ساخت. و طی یک انقلاب چهارساله سلطنت استبدادی
قاجاریه به سلطنت مشروطه پارلمانی مبدل گردید.
در این دوره چون پادشاه
شخص ضعیف النفس و بی اراده بود امتیازات زیادی به دول استعماری واگذار شد
همچنین، سیاستهای خائنانه امین السلطان باعث استقراض وامهای زیان آور از
دولتهای روس و انگلیس گردید …

دانلود تحقیق با موضوع زندگی نامه آیت لله بهبهانی،
در قالب word و در 39 صفحه، قابل ویرایش.

آیت
الله سید عبد الله فرزند سید اسماعیل مجتهد بهبهانی در حدود سال 1260 قمری
به دنیا آمد. وي تحت توجهات پدر عالم و مجاهدش در نجف اشرف تحصيل علوم
ديني را آغاز کرد و در حوزه ی درس آیات عظام شیخ مرتضی انصاری، میرزا محمد
حسن شیرازی و سید حسین کوه کمری شرکت جست. سید عبدالله پس از اخذ اجتهاد،
در سال 1295 ق. به تهران مراجعت کرد و پس از اخذ اجتهاد، در سال 1295 ق. به
تهران مراجعت کرد و پس از فوت پدر، مقام مذهبی او را احراز نمود.
وي
قبل از انقلاب مشروطيت نيز جزو روحانيون و علماي بنام پایتخت بود و در حل و
عقد امورات مختلف تأثيرگذار بود. وي با آغاز مشروطيت به صف مبارزان پيوست و
با ياري و همکاري آيت الله سيد محمد صادق طباطبايي رهبري اصلی مشروطه
خواهان را به عهده گرفت. ایشان از روحانيون طراز اول تهران و رهبر
آزاديخواهان دوره مشروطيت به شمار مي آيد که در راه تحقق آرمان انقلابی
خویش، صدمات فراوانی دید و مدتی به عتبات تبعید گشت. وی تصميم داشت با توجه
به مبانی اسلامی یک قانون اساسی اسلامی در چهار چوب دستورات اسلام پی ريزی
نمايد، و بدعتها و قوانين مغاير اسلام را از بين ببرد که در اين راه زحمات
فراواني را متحمل شد و عاقبت به شهادت وي منتهي گشت.
وی در واقعه ی به
توپ بستن مجلس توسط محمد علی شاه قاجار، به اسارت قزّاقان درآمد و بعد از
شکنجه های بسیار، به باغشاه برده شد. آیت الله بهبهانی، پس از اعلان
مشروطیت، فعالانه در برگزاری انتخابات و تشکیل مجلس ملی شرکت جست. اگرچه
خود هیچ مقام دولتی را نپذیرفت ولی در همه ی کارها نظارت کامل داشت. در
مجلس دوم که نمایندگان به دو گروه تندرو و میانه رو تقسیم شده بودند، به
حمایت از میانه روها برخاست. در این حال تندروان کمر به قتل او بستند. و
سرانجام اين عالم رباني در 24 تير 1289 شمسي برابر با هشتم رجب 1328 ق.
توسط اشخاص نقابداری که به منزلش هجوم بردند، به درجه شهادت نائل گرديد. پس
از شهادت سيد در اين روز مجلس شوراي ملي و بازار تعطيل و عزاي عمومي اعلام
گرديد. در پي آن نيز در تمامي شهرهاي ايران مجالس ترحيم برگزار شد و پيکر
اين شهيد انقلاب به ياري مير سيد علي بهبهاني به نجف اشرف انتقال يافت و در
مقبره خانوادگي به خاک سپرده شد.
قائد مشروطه!

تورج امینی
تقریبا
در اکثر کتاب های تاریخ مشروطه این امر به عنوان مبنا پذیرفته شده است که
سیّد عبدالله بهبهانی و سیّد محمّد طباطبایی ، دو تن از مشهورترین علمای
زمان مشروطیت ، در راهبری و به پیروزی رساندن آن انقلاب ، مهم ترین نقش را
داشته اند. من در نوشتار ذیل ، نگاهی کلی به حالات و رفتارهای یکی از این
دو تن در مواجهه با موضوع مشروطه و مبانی نظام پارلمانی می اندازم تا نشان
دهم که صحّت یا سقم روایت های تاریخ های مشروطیت در باره آن عالم دینی در
چه حدّ است و چه مقدار می توان به آن روایات اعتماد نمود.
در سلسله
مقالات اقلیت های مذهبی و نهضت مشروطه ، من به این نکته به صورت گذرا اشاره
نمودم که بهبهانی و طباطبایی آلت دست و ابزاری برای اسلام نمایی های
ازلیان پشت پرده بودند. اینک جای آن است که من مقال خود را بسط دهم تا
ببینیم آن جا که آن دو تن سخن از نظام قانونمند در ایران رانده اند ، آیا
آن سخن از خودشان بوده است یا آن که حرف هایی بوده  است که دیگران در دهان
آنها نهاده و از اتفاق نتیجه ای هم عاید آنان شده است.
دقت در رفتارهای
سیاسی و اجتماعی بهبهانی و طباطبایی می تواند گره ذهنی مورخین بزرگی همچون
کسروی و اخلاف او را باز کند. کسروی در باره این دو تن متناقض سخن گفته و
گاه از بهبهانی و طباطبایی تمجید و گاهی نیز تنقید کرده و در جایی ایشان را
آگاه به امور و در جای دیگر نادان نسبت به مسائل معرفی نموده است.(1) به
اعتقاد من این بلا تکلیفی در تاریخ مشروطه کسروی و امثال او ، از آن جا
ناشی می شود که ایشان خواسته و یا ناخواسته ، دست های پشت پرده رهبری
مشروطیت را پنهان نگاه داشته اند. کسروی به مشروطیت دل بسته است و می خواهد
از آن ماجرا وجهه ای خوش و مطابق با اندیشه های خویش به نمایش بگذارد و از
آن جا که بدون شک کتاب ناظم الاسلام کرمانی در مقابل چشمان او قرار دارد و
از مهم ترین مراجع او در تدوین کتاب تاریخش در وقایع طهران است ، بنابراین
گذر از بسیاری از روایات ناظم الاسلام و بی توجهی به آنها باعث شده است تا
کسروی نتواند و یا نخواهد دلیل ضعف آن دو قائد مشروطه را به خواننده
تاریخش منتقل نماید …