الف- وقتي که بتن تازه تهيه شده و خميري است: کارايي خوب داشته باشد، راحت ريخته و جا داده شود بدون اينکه سنگدانه هاي ريز و درشت از هم و از دوغاب سيمان جدا شوند، گوشه و زواياي قالب را پر کند و ميلگردهاي آرماتور را (در صورت وجود) احاطه نمايد.
ب- پس از گرفتن و سخت شدن: مقاومت لازم را داشته باشد، جمع شدگي آن کم باشد، و
ج- مشخصه هاي خود را در طول عمر مفيد پيش بيني شده، در حد مطلوب حفظ نمايد.
هر بتني که يکي يا تعدادي از اين مشخصه ها را داشته باشد ‘ بتن توانمند ‘ يا ‘ بتن با عملکرد ممتاز ‘ يا اگر اين مشخصه ها در سطح بسيار عالي باشند، ‘ ابر بتن ‘ ناميده مي شود.
بتن خود تراکم ‘ يکي از انواع بسيار جالب بتن هاي توانمند است که در بدو امر براي کاربرد در قطعات بتن آرمه پر آرماتور ابداع و ساخته شد و امروزه کاربرد اين نوع بتن يکي از مشکلات عمده اجراي کارهاي بتني در محيط هاي شهري را حل مي کند که عبارت از آلودگي صوتي ناشي از کاربرد ويبراتور براي لرزاندن و بتن ریزی است. اين آلودگي صوتي، کاربرد شبانه بتن در محيط هاي شهري را غير عملي مي سازد ولي با کاربرد بتن خود تراکم، ديگر نيازي به لرزاندن بتن نيست و مي توان کارهاي اجرايي را در مدت شب نيز ادامه داد. امروزه در برخي از کشورها به منظور برجسته کردن اين مشخصه بتن خود تراکم، به آن نام ‘ بتن بي صدا ‘ داده اند.
