برچسب: پروژه عالم برزخ

بخشی از متن تحقیق:

مقدمه
عالم
تكوين با همه زير مجموعه ها و اجزاي آن ، جملگي از آيات خداوند قادر
متعالند. از جمله اين آيات و نشانه هاي الهي ، ظهور فصلهاي چهارگانه عمر
انسان است، كه همانند ابرها ، در آسمان عمر انسان ، ظاهر مي شوند و سپس با
طوفان اجل، از پهنه آسمان محو مي گردند . خالق نظام هستي ، فصول اربعه بهار
، تابستان، پاييز و زمستان را ايجاد نموده تا علاوه بر چرخش زيباي طبيعت ،
انسان را به فلسفه خلقت عوالم وجود و غايت نظام هستي متنبه سازد . طلوع و
غروب خورشيد و ماه و ستارگان ، علاوه بر روشنايي در روز و پوشاندن پرده
سياه در شب ، بيانگر واقعيت ديگري براي انسان متدبر است كه همگان را بيداري
بعد از مرگ، در اين عالم تكوين آگاه مي‌سازد. همان طور كه نعمت خواب و
بيداري قبل از خواب نشانگر حيات واقعي پس از مرگ است اگر چ نردبان عقل و
احساس و تجربه در شناخت اين حيات كوتاه است ، اما با تدبر در محسوسات طبيعت
و نظام آفرينش ، درك آن آسان ترمي‌گردد .
حيات دنيوي انسان چيزي شبيه
فصول چهارگانه طبيعت است كه دوران طفوليت و كودكي آن ، زمان ظهور انسان در
عرصه زندگي دنيايي است ، سپس به دوران نوجواني و جواني و بعد به مرحله پيري
پا مي گذارد و كم كم به افق حيات دنيوي خود نزديك شده و زمستان عمرش از
راه خواهد رسيد و دار فاني را براي وصول به دار بقاء وداع خواهد كرد .
از
علي عليه السلام سئوال شد چرا از مرگ نمي ترسيد و مرگ را دوست مي‌داريد ؟
فرمود : چون نمونه الطاف خداوند را در دنيا ديده ام ، يقين دارم آن خداوندي
كه در دنيا به من لطف داشته و مرا در راه فرشتگان و پيامبرانش قرار داده
پس از اين جهان و در روز قيامت فراموشم نخواهد كرد ، از پذيرائي خداي بزرگ
در آن روز بزرگ دلهره و ترس ندارم .
لذا آن حضرت مي فرمود : علاقه من به مرگ از علاقه كودك شيرخوار به پستان مادرش بيشتر است ( نهج البلاغه ).
انتظار
مرگ ، نزديك ديدن مرگ ، يقين به مرگ ، انسان را از انجام تكاليف و وظائف
فردي واجتماعي دنيوي و اخروي باز نمي دارد ، بلكه بهترين وسيله براي تلاش و
ايجاد شور و نشاط براي انجام كارهاي دنيا و آخرت است . مرگ و ياد مرگ يعني
ساختن و ساخته شدن .

عالم برزخ
برزخ از نظر لغت اصطلاح
كلمه
« برزخ» معمولا در محاورات ، همراه با كلماتي مثل « مابين »، « ما بينهما »
به كار مي‌رود ، مثلا گفته مي شود :« برزخ ما بين اين دو » يا « برزخ بين
دو چيز » و يا «برزخ بين دنيا و آخرت » و در قرآن شريف آمده است :
« بينهما برزخ لايبقيان » « و جعل بينهما برزخا و حجراً محجوراً » .
مشاهده
مي شود كه ، « برزخ» در دو آيه فوق همراه با كلمه « بينهما» به كار رفته
است و اين بدان علت است كه « برزخ» در لغت به معناي « حاجز و مانع » است ، و
حاجز و مانع در محاورات يك معناي مستقلي نيستند ، درست مثل معناي « في »
در عربي و كلمه «در» در فارسي است . اگر چه اين دو كلمه به خودي خود داراي
معني و مفهومي هستند [يعني:تو ، داخل ، درون ] اما اين معنا ، معناي مستقلي
نيست و براي تمام شدن معناي آن احتياج به كلمه يا كلمه هاي ديگر است ، مثل
اينكه مي‌گوئيم: « در خانه ، در مدرسه و …» كه كلمه « در » همراه با «
خانه و مدرسه» توانسته است معناي خود را ايفا كند . روي همين حساب اگر
معناي لغوي « برزخ » حاجز و مانع باشد بايد معلوم شود حاجز ميان چه و چه
چيزي، و يا مانع ميان كدام دو چيز .
برزخ در كتب لغت
1-در كتاب « المنجمد » كه كلمات مستعمله در لغت عرب را معنا مي كند در ماده «برز» آمده است :
« البرزخ : الحاجز بين الشيئين ، ما بين الدنيا و الاخره من وقت الموت الي البعث»
يعني : برزخ مانع ميان دو چيز است ، و زمان ميان دنيا و آخرت از هنگام مرگ تا قيامت نيز برزخ است .
2-كتاب « مفردات » راغب اصفهاني كه لغات قرآن شريف را معنا مي‌كند در مورد «برزخ» آورده است :
«
البرزخ : الحاجز و الحد بين الشيئين ، و البرزخ في القيامه : الحائل بين
الانسان و بين بلوغ المنازل الرفيعه في الاخره و منه قوله تعالي : و من
ورائهم برزخ الي يوم يبعثون».
يعني : برزخ مانع و حد فاصل بين دو چيز
است ، و برزخ در قيامت همان فاصله بين انسان و رسيدن او به درجات رفيع در
آخرت است ، و از همين باب است فرمايش خداوند كه فرموده : « پشت سر اينها (
مردگان ) برزخي است تا روز قيامت …

بخشی از متن تحقیق:
برزخ در لغت به معناي زمين و يا مكاني است كه برزخ؛ حيات پس از مرگ بين دو چيز فاصله انداخته است. اما برزخ در اصطلاح قرآن، روايات و مجموعه تعاليم اسلامي به معناي عالم پس از مرگ و حدفاصل بين دنيا و آخرت است. شايد بتوان ادعا كرد كه برزخ بدين معنا نخستين بار در تعاليم اسلامي و قرآن كريم استعمال گرديده است. اين واژه تنها يك بار در قرآن آمده و در آن، حال انسان هاي تبهكار و مجرم، هنگام فرا رسيدن مرگ و درخواست غيرقابل قبول آنان مبني بر بازگشت به دنيا و پاسخ آنان به اينكه فرا روي ايشان برزخي است تا روزي كه برانگيخته شوند، گزارش شده است:«حتي اذا جاء احدهم الموت قال رب ارجعون jلعلي اعمل صلحا فيما تركت كلا انها كلمه هو قائلها و من ورائهم برزخ الي يوم يبعثون».
علاوه بر آيه مزبور، آيات ديگري را مي توان يافت كه به نوعي بر حقايق برزخي دلالت داشته و براي اثبات عالم پس از مرگ قابل استفاده است.
در اين آيات به موضوعات ذيل پرداخته شده است: ادامه حيات شهيدان پس از مرگ؛ احوال ارواح انسان ها هنگام انتقال از زندگي دنيوي به سراي ديگر؛ سرگذشت انسان ها پس از مرگ به همراه برخي خصوصيات و نحوه حيات آنها؛ تعدد حيات و مرگ.
برزخ در حقيقت ادامه وجود عالم دنيا و استمرار حيات انسان پس از مرگ است، هر چند برخي از خصوصيات عالم دنيا از جمله امكان كسب اختياري كمالات علمي در آنجا وجود ندارد. از اين رو برخي بر اين عقيده اند كه فلسفه خلقت عالم برزخ كه در ميان دنيا و آخرت قرار گرفته مانند: فلسفه هر مرحله متوسط ديگر است كه از يك سو زمينه اي براي آمادگي حضور در طرف ديگر ايجاد مي كند، و از سوي ديگر از آنجا كه قيامت براي همه انسان هاي طول اعصار، در يك روز تحقق مي يابد راهي جز آن نيست كه آنهايي كه مرده اند در عالمي به انتظار باشند تا به همراه انسان هاي ديگر به عرصه قيامت وارد شوند.