1) زمين هايي كه با خاكريزي دستي پر شده است:
اين نوع زمينها كه عمق بيشتري دارند و با خاكهاي دستي محل گودالها را پر كردهاند، اگر سالهاي متمادي هم بگذرد باز نميتوان جاي زمين طبيعي را بگيرد و اين نوع زمين براي ساختمان مناسب نيست و بايد پيكني در آنها به طريقي انجام گيرد كه پيها به زمين طبيعي يا زمين سفت برسد.
2) زمينهاي ماسهاي:
زمينهاي ماسهاي بيشتر در كنار دريا وجود دارد. اگر زمين از ماسه خشك تشكيل شده باشد، تا يك طبقه ساختمان را تحمل ميكند و 1.5 كيلوگرم بر سانتيمتر مربع ميتوان فشار وارد آورد. ولي در صورتي كه ماسه آبدار باشد، قابل ساختمان نيست، چون ماسه آبدار حالت لغزندگي دارد و …