دانلود تحقیق با موضوع ديابت،
در قالب word و در 22 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
مزيت هاي تمرين (فعاليت فيزيكي )
انجام فعاليت هاي بدني يك جزء لازم در وداواي اشخاصي مي باشد كه ديابت دارند .اين فعاليت ها به تمام كساني كه قند دارند كمك مي كند وزنشان را كنترل مي كند .حساسيت انسولين را بهبود مي بخشد و يك ديد و بينش سالمتر روحي را براي آنها به ارمغان مي آورد و عوامل خطر زاي قلبي – عروقي را كاهش مي دهد .با ارائه رهنمود هاي مناسب ,مردمي كه ديابت دارند مي توانند با ايمني فعاليت هاي بدني را انجام دهند .طرح فعاليت بدني با توجه به علاقه ,سن ,سلامتي عمومي و سطح تناسب و شايستگي فيزيكي متفاوت مي باشد .وقتي شخصي بدون ديابت فعاليت مي كند سطوح انسولين كاهش مي يابد در حالي كه هورمونهاي تعديل كننده (به ويژه گلو كاگون ) را افزايش مي دهد .بنابر اين استفاده از گلوكز زياد شده توسط ماهيچه فعال دقيقاً منطبق بر توليد گلوكز زياد شده توسط كبد مي باشد .در اشخاصي كه داراي بيماري ديابت و البته به انسولين مي باشند گليسميك حاصل از فعاليت بدني با توجه به كنترل همه جانبه ديابت ,گلوكز پلاسما و سطوح انسولين در شروع تمرين ,شدت فعاليت تمرين ,مقدار غذاي قبلي و شرايط قبلي متفاوت مي باشد .يك متغير مهم سطح انسولين پلاسما در طي تمرين و بعد از آن مي باشد .سطوح بالاي انسولين هيپو گليسم را فعال مي كند كه اين به علت اين مساٌ له ×××× كه گلوكز ماهيچه اي داراي انسولين زياد توسط ماهيچه فعال جذب مي شود .بر عكس به علت وجود سطح پايين انسولين در بدن يك فردي كه از تزريق انسولين استفاده مي كند ,توليد گلوكز اسيد هاي چرب ادامه مي يابد ,در حالي كه ,جذب آنها كم مي شود .اين امر منجر به افزايش زياد در گلوكز پلاسما و سطوح كتون مي شود .در اشخاصي كه ديابت بدون تزريق انسولين دارند