دانلود تحقیق با موضوع شرح صدر،
در قالب word و در 18 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
شرح صدر
نخستين اصل از اصول اخلاقي مديريت ، شرح صدر است .
تفسير شرح صدر :
شرح
صدر مرکب است از دو کلمه (( شرح )) و ((صدر )) ابتدا هر يک از اين دو کلمه
را معنا مي کنيم . کلمه ((شرح)) در لغت به معناي بسط و گسترش و باز کردن
است . راغب در کتاب مفردات القرآن در تفسير کلمه ((شرح)) مي نويسد: أصلَ
الشّرحَ بسطَ اللّحم و نحوُه . ريشه لغت ((شرح)) باز کردن گوشت ومانند آن
است . وقتي که کسي يک مسأله علمي پيچيده را براي ديگران بسته ونا مفهوم است
باز مي کند مي گويند مسأله را شرح کرد . عمل شکافتن مسائل علمي و باز کردن
پيچيدگيهاي آن ، باطن آن مسائل را قابليت رويت عقلي مي دهد و لذا به اين
عمل نيز شرح و تشريح گفته مي شود. اما کلمه ((صدر)) : صدر دو معنا دارد :
يکي حقيقي و ديگري مجازي . معناي حقيقي صدر، قفسه سينه و معناي مجازي آن
عبارت است از جايگاه ادراکات و شناختهاي انسان يا محلي که مرکز ادراکات
عقلي و قبلي انسان در آنجا قرار دارد.
وقتي که ما صدر را در مرکز
ادراکات به کار مي بريم مرتکب دو مجاز شده ايم: يکي اينکه مجازاً (( صدر ))
را در (( قلب )) به کار برده ايم و مجازاً در روح استعمال نموده ايم . به
عبارتي هر چه ظرفيت فکري و روحي انسان بيشتر باشد داراي شرح صدر بيشتر و هر
چه ظرفيت انسان کمتر باشد دچار ضيق صدر بيشتر است …
نخستين اصل از اصول اخلاقي مديريت ، شرح صدر است .
تفسير شرح صدر :
شرح
صدر مرکب است از دو کلمه (( شرح )) و ((صدر )) ابتدا هر يک از اين دو کلمه
را معنا مي کنيم . کلمه ((شرح)) در لغت به معناي بسط و گسترش و باز کردن
است . راغب در کتاب مفردات القرآن در تفسير کلمه ((شرح)) مي نويسد: أصلَ
الشّرحَ بسطَ اللّحم و نحوُه . ريشه لغت ((شرح)) باز کردن گوشت ومانند آن
است . وقتي که کسي يک مسأله علمي پيچيده را براي ديگران بسته ونا مفهوم است
باز مي کند مي گويند مسأله را شرح کرد . عمل شکافتن مسائل علمي و باز کردن
پيچيدگيهاي آن ، باطن آن مسائل را قابليت رويت عقلي مي دهد و لذا به اين
عمل نيز شرح و تشريح گفته مي شود. اما کلمه ((صدر)) : صدر دو معنا دارد :
يکي حقيقي و ديگري مجازي . معناي حقيقي صدر، قفسه سينه و معناي مجازي آن
عبارت است از جايگاه ادراکات و شناختهاي انسان يا محلي که مرکز ادراکات
عقلي و قبلي انسان در آنجا قرار دارد.
وقتي که ما صدر را در مرکز
ادراکات به کار مي بريم مرتکب دو مجاز شده ايم: يکي اينکه مجازاً (( صدر ))
را در (( قلب )) به کار برده ايم و مجازاً در روح استعمال نموده ايم . به
عبارتي هر چه ظرفيت فکري و روحي انسان بيشتر باشد داراي شرح صدر بيشتر و هر
چه ظرفيت انسان کمتر باشد دچار ضيق صدر بيشتر است …
