در قالب word و در 12 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
تعریف سرمایه
سرمایه
از مهم ترین عوامل تجارت بوده و بزرگ ترین وسیله جلب منفعت است. هر شرکت
باید دارای سرمایه باشد، تا بتواند نتیجه ای از عملیات خود که تجارت است
برده و منتفع شود. اهمیت شرکت های تجارتی را از سرمایه آنها می توان درک
کرد.
برای
سرمایه حداکثری تعیین نشده و شرکاء به هر مقدار بتوانند ممکن است سرمایه
را افزایش دهند. در بعضی از ممالک اروپا حداقلی جهت سرمایه شرکت های سهامی
معلوم شده، و در کشور ما هم به موجب ماده 5 اصلاحی اسفند 1347 مقرر گردیده
در موقع تأسیس، سرمایه شرکت های سهامی عام از پنج میلیون ریال و سرمایه
شرکت های سهامی خاص، از یک میلیون ریال نباید کمتر باشد مسلم است هیچ موقع
سرمایه شرکت های سهامی عام یا خاص از این مبالغ نباید کمتر باشد و اگر کمتر
شد به شرحی که گذشت در صورتی که شرکاء تا یک سال جبران ننمایند یا شرکت را
به نوع دیگر تبديل کنند حکم به انحلال شرکت داده خواهد شد.
سرمایه
شرکت سهامی عبارتست از جمع قیمت اسمی سهام آن شرکت. بنابراین سرمایه به
سهام متساوی قسمت شده و هر یک از شرکاء یک یا چند سهم آن را خواهند داشت.
پرداخت سرمایه
قانون
اجازه داده است که در موقع تشکیل شرکت های سهامی دارندگان سهام اقلاً سی و
پنج درصد از مورد تعهد خود را پرداخت و بقیه را فقط تعهد نمایند. البته
مدت تعهد باقی مانده از پنج سال تجاوزنخواهد كرد .
ولی هرگاه آورده های شرکاء غیر نقدی باشد باید تمام آن تأدیه شده باشد.
ارفاقی
که درباره شرکت های سهامی به عمل آمده بسیار به جا و با بصیرت کامل بوده
است. زیرا اغلب شرکت های سهامی که برای امور مهم تشکیل می شوند تمام سرمایه
را در موقع تشکیل احتیاج ندارند بلکه در عمل و پس از مدتی ممکن است به
قسمتی از آن احتیاج پیدا کنند. مثلاً شرکتی که با سرمایه نهصد میلیون ریال
برای ایجاد راه آهن از شهری به شهر دیگر تأسیس می شود مسلم است تمام سرمایه
را در ابتدای عمل به کار نخواهد انداخت و از این جهت لزومی ندارد شرکاء
تمامی آن را پرداخته وجه را بلا استفاده در صندوق شرکت بگذارند. البته به
تدریج که احتیاج به آن پیدا شد اغلب به چند قسط اخذ می شود …
