هدف از اين پژوهش، بررسي تأثير ميزان هوش فرهنگي بر بهبود مهارتهاي ارتباطي افراد است. جامعه آماري، شامل كليه دانشجويان تحصيلات تكميلي منطقه 9 دانشگاه آزاد خراسان رضوي به تعداد 8259 نفر و حجم نمونه با استفاده از جدول مورگان 370 نفر انتخاب شد. پژوهش حاضر كاربردي بوده كه به روش پيمايشي انجام گرفت. شيوه نمونه گيري مرحله اي و ابزار به كار رفته در اين پژوهش شامل دو پرسشنامه استاندارد هوش فرهنگي آنگ و مهارت هاي ارتباطي كهندل بود. از مدل رگرسيون چندمتغيره جهت آزمون فرضهاي پژوهش استفاده شد . نتايج گوياي تاثير هر يك از مولفه ها بر هوش فرهنگي بوده بنابراين مدل اصلي تحقيق بدون تغيير تائيد شد.