براي به دست آوردن مدارك بيشتر براي رد يا قبول وجود ارتباط بين مواجهه و بيماري مورد نظر انجام ميشود.
واژه كوهورت (همگروه) يك واژه رومي براي دسته اي از سربازان بود كه دريك گروه رژه مي رفتند.
در
اپیدمیولوژي، يك همگروه (كوهورت) به معني گروهي از افراد تحت مطالعه است
كه در يك خصوصيت يا تجربه مشترك هستند و با گذشت زمان پيگيري مي شوند. مثل
دانشآموزان يك كلاس، سربازان در جبهه، گيرندگان يك واكسن و …
موارد كاربرد مطالعات همگروهي:
الف) وقتي شواهد خوبي براي ارتباط بين مواجهه و بيماري وجود دارد (بر اساس مطالعات مقطعی و مورد شاهدی قبلی).
ب) وقتي مواجهه نادر بوده ولي بروز بيماري در مواجهه يافتگان بالاست.
ج) وقتي فرسايش (ریزش) همگروههای مورد بررسی حداقل باشد (پيگيري مواجههيافتگان آسان باشد ، همکاری خوب داشته باشند و …)
د) وقتي منابع مالي فراهم باشد.
انواع مطالعات همگروهي:
1ـ مطالعه همگروهي آيندهنگر (Prospective) (يا جاری concurrent)
مطالعه از زمان حال شروع ميشود و در آينده ادامه مييابد.
2ـ مطالعه همگروهي گذشتهنگر (Retrospective) (يا Historical cohort )
نتيجه حاصل از مواجهه قبل از شروع مطالعه اتفاق افتاده است.
مثل مواجهات شيميائي جنگ
3ـ تركيب مطالعات همگروهي آيندهنگر و گذشتهنگر:
همگروهها از زمانهای قبل انتخاب مي شوند و از امروز مورد پيگيری قرار می گيرند
مثل بررسي ضايعات ناشي از عوامل شيميائي تاكنون و بررسي ميزان مرگ در اثر آن در آينده
دانلود فایل”پاورپوینت اپیدمیولوژی بالینی مبحث انواع مطالعات”