پایان نامه ادبیات | دانلود فایل Fileca

دانلود تحقيق در مورد تصحیح چند واژه نادرست و بررسی واژه هایی کمیاب در فرائد السلوک،

در قالب doc و در 43 صفحه، قابل ويرايش، شامل:

مقدمه

سبک شناسی فرائد السلوک

تصحیح چند واژه

غلط های چاپی

بررسی چند واژه کمیاب

نتیجه گیری

پی نوشت

منابع و مراجع

چکیده تحقيق:

فرائد السلوک از آثار منثور فارسی است که آن را مؤلفی ناشناخته در آغاز سده هفتم به سبک فنی نگاشته است. این کتاب را، میرزا عبدالوهاب نورانی وصال و غلامرضا افراسیابی در سال (1368 هـ. ق) تصحیح و منتشر کردند. پس از انتشار کتاب، مقالاتی راجع به پاره‌ای از لغزش‌ ها و اغلاط کتاب نوشته شده. به‌جز اغلاط برشمرده شده در آن مقالات، در فرائد السلوک، لغزش‌هایی است که در این مقاله بدان می‌ پردازیم. علاوه بر این، چند واژه کمیاب که در فرهنگ‌ های فارسی مدخل نشده است، مانند درخت عادی، زخم گوشت و … یا به معنی خاصی در این متن به کار رفته که در فرهنگ ها مضبوط نیست، بررسی شده است.

هدف نگارنده از نگارش این تحقیق آن است که متن فرائد السلوک، پاکیزه و به دور از هر لغزشی در چاپ‌ های بعدی، در اختیار خوانندگان و پژوهشگران قرار گیرد. تصحیح اغلاط بر اساس تأمل در مضمون عبارات و قراین درون متنی و سبک‌ شناسی کتاب صورت گرفته است. نتیجه بررسی واژه‌ های کمیاب کتاب آن است که در فرائد السلوک واژه‌ هایی هست که بایسته است در لغت نامه‌ های فارسی مدخل شوند و یا معنی خاص آن‌ ها ضبط گردد. ضبط این واژه‌ ها به غنای گنجینه واژه‌ های زبان فارسی می‌ افزاید.

دانلود فایل”تحقیق تصحیح چند واژه نادرست و بررسی واژه هایی کمیاب در فرائد السلوک”

دانلود تحقیق با موضوع بررسی آثار ادبی ارزشمند دمیه القصر و عصره اهل العصر،

در قالب word و در 182 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق:

بیان مسأله:

این پایان نامه پژوهشی پیرامون یکی از آثار ادبی ارزشمند به نام «دمیه القصر و عصره اهل العصر»، تألیف نام آور ایرانی در قرن پنجم هجری ابوالحسن باخرزی می باشد که در این پژوهش به ترجمه و شرح اشعار ده تن از شاعران ایرانی تازی گوی مندرج در آن پرداخته شد

اهمیت تحقیق:

این پایان نامه سعی دارد زوایای بیشتری ازخدمات ادبی باخزری را به نمایش بگذارد و جنبه های زیبایی- شناختی و محتوایی آن را با اشعار دیگر شاعران ایرانی و تازی گوی عرب مورد مقایسه قرار دهد و هم چنین استعداد و مهارت ایرانیان در آفرینش آثار ارزشمند و برجسته ادبی به زبان عربی را به نمایش بگذارد.

نام، کنیه و لقب او:

او نورالدین ابوالحسن علی بن الحسن بن ابوطیب باخرزی است و منسوب به شهر خود «باخرز» می باشد که در آن متولد گردیده، رشد پیدا کرده و بخشی از علوم را در آن فرا گرفته است. کنیة او«ابوالحسن» است. این امر در بسیاری از کتب ادبیات و تاریخ که به شرح حال او پرداخته اند، ذکر شده است و همچنین در صفحات اول و آخر نسخه های خطی که در آن ها تحقیق کرده ایم آمده است. ولی ما کنیة دیگری برای او پیدا کرده ایم و آن ابوالقاسم است که آن را یاقوت از ابوالحسن بیهقی نقل کرده در حالیکه ابتدا او را ابوالحسن می نامد

دانش و اخبار او:

پدر چون آثار استعداد را در پسر مشاهده کرد، به تربیتش همت گماشت و به گفتة باخرزی بهترین معلمان شهر را برای آموزش او فرا خواند. نخستین کتابی که آموخت قرآن کریم بود و سپس صرف و نحو و فقه وحدیث و ادب را نزد استادانی چون امام موفق نیشابوری، ابو محمد عبدالله جوینی(438ق) مدرس بزرگ و شیخ شافعیه در نیشابور بعد از 407 به بعد،ابو عثمان صابونی(449ق) ملقب به شیخ الاسلام، امام جماعت نیشابور از 407 به بعد ، ابو الفضل میکالی(436ق) ادیب مشهور نیشابور، و عمید ابوبکر قهستانی فرا گرفت. باخرزی که گویی به ادب مایل تر بود تا فقه، بنابر تأئید ابوالحسن بیهقی به فن نویسندگی و سپس به دیوان نامه نگاری و امور مربوط به آن روی آورد.

کارهایی که باخرزی در آغاز به عهده گرفته اندکی مبهم است و اشارات منابع را گاه نمی توان با اطلاعات تاریخی منطبق ساخت. در هر حال وی دیر زمانی در کار تحصیل بود تا بی شکیب شد و در 434 ق، تصمیم گرفت با وجود کمی سن، در طلب دانش یا شغل بار سفر ببندد. وی در مقدمة دمیه به بزرگانی که در شهرهای گوناگون دیده اشاره کرده است مهم ترین شهرهایی که وی در نور دیده است عبارتند از: نیشابور، هرات، جرجان، مرورود، بلخ، ری، اصفهان، همدان، بغداد، بصره، واسط و جزء آن ها…

دانلود فایل”تحقیق بررسی آثار ادبی ارزشمند دمیه القصر و عصره اهل العصر”