خلاصه:
اینترنت پروتکل ویرایش 6 یک پروتکل لایه ای شبکه ای برای packet-switched در کارهای
اینترنتی می باشد. این نسخه از IP به اندازه IPV4 ،که نسخه فعلی پروتکل
اینترنت برای کاربردهای عمومی در اینترنت است، موفق طراحی شده است.
مهمترین
بهبودی که در IPV6 ایجاد شده است، افزایش تعداد آدرسهای در دسترس برای
تجهیزات شبکه شده است، برای مثال، هر تلفن همراه و وسیله الکترونیکی متحرک
دارای آدرس خاص خود می باشد. IPV4 از 232 آدرس (در حدود 3/4 بیلیون آدرس)
پشتیبانی میکند، که برای تخصیص یک آدرس برای هر فرد زنده ناکافی است، و
فقط برای وسایل نصب شده و تجهیزات پورتابل کفایت می کند. با اینحال، IPV6
از 2128 آدرس (در حدود 340 بیلیون بیلیون بیلیون بیلیون آدرس) پشتیبانی
میکند، یعنی برای هر کدام از 5/6 بیلیون فرد زنده، 1028 ×5 آدرس تخصیص داده
می شود. با چنین حجم بالایی از آدرسهای در دسترس،گره های IPV6 می توانند
آدرسهای گسترده در سطح جهانی را بدون اینکه نیازی به انتقال آدرس شبکه باشد
،داشته باشند.
Internet
Protocol version 6 (IPv6) is a network layer protocol for
packet-switched internetworks. It is designated as the successor of
IPv4, the current version of the Internet Protocol, for general use on
the Internet.
The main improvement brought by IPv6 is the increase in
the number of addresses available for networked devices, allowing, for
example, each mobile phone and mobile electronic device to have its own
address. IPv4 supports 232 (about 4.3 billion) addresses, which is
inadequate for giving even one address to every living person, let alone
supporting embedded and portable devices. IPv6, however, supports 2128
(about 340 billion billion billion billion) addresses, or approximately
5×1028 addresses for each of the roughly 6.5 billion people alive today.
With such a large address space available, IPv6 nodes can have as many
universally scoped addresses as they need, and network address
translation is not required
