دانلود تحقيق در مورد افزودنی های غذایی،
در قالب doc و در 44 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
افزودنی های غذایی به ماده یا مخلوطی از مواد اطلاق
می شود که بخشی از مواد غذایی اصلی نبوده و در نتیجه عملیات تولید یا کمک
به انجام فرآیند و یا طی مدت نگهداری و یا از طریق بسته بندی وارد مواد
غذایی می شود. افزودنی های غذایی به دو دسته عمد و غیر عمد تقسیم می شوند.
مواد افزودنی غیر عمد به نوبه خود می توانند ناشی از انجام یک فرایند باشد
به عنوان مثال هنگامی که از حلال هگزان برای استخراج روغن سویا استفاده می
شود، مقداری از حلال پس از جداسازی در روغن می تواند باقی بماند، لذا یک
افزودنی ناشی از فرآیند محسوب می گردد. در عین حال مواد افزودنی غیر عمد می
توانند شامل ترکیبات و موادی باشد که به طور اتفاقی وارد غذا شده است
مانند باقیمانده حشره کش ها، آفت کش ها، علف کش ها و یا می توان به باقیمانده
انتی بیوتیک در شیر حیوانات اشره داشت. در هنگام استفاده از ظروف سفالی
لعاب دار، سرب موجود در لعاب در صورت اسیدی بودن ماده غذایی وارد آن می
شود.
می شود که بخشی از مواد غذایی اصلی نبوده و در نتیجه عملیات تولید یا کمک
به انجام فرآیند و یا طی مدت نگهداری و یا از طریق بسته بندی وارد مواد
غذایی می شود. افزودنی های غذایی به دو دسته عمد و غیر عمد تقسیم می شوند.
مواد افزودنی غیر عمد به نوبه خود می توانند ناشی از انجام یک فرایند باشد
به عنوان مثال هنگامی که از حلال هگزان برای استخراج روغن سویا استفاده می
شود، مقداری از حلال پس از جداسازی در روغن می تواند باقی بماند، لذا یک
افزودنی ناشی از فرآیند محسوب می گردد. در عین حال مواد افزودنی غیر عمد می
توانند شامل ترکیبات و موادی باشد که به طور اتفاقی وارد غذا شده است
مانند باقیمانده حشره کش ها، آفت کش ها، علف کش ها و یا می توان به باقیمانده
انتی بیوتیک در شیر حیوانات اشره داشت. در هنگام استفاده از ظروف سفالی
لعاب دار، سرب موجود در لعاب در صورت اسیدی بودن ماده غذایی وارد آن می
شود.
مواد غذایی عمدی که به منظور بهبود کیفیت در صنایع غذایی استفاده
می شوند عبارت اند از: طعم دهنده ها، شیرین کننده ها ، رنگ ها، عوامل ضد کلوخه
شدن، مواد غلیظ کننده، امولسیون کننده ها، غنی کننده ها، مواد سفید کننده،
مواد تنظیم کننده PH، نگهداری کننده ها، آنتی اکسیدان ها، شفاف کننده ها،
مواد جذب کننده رطوبت، مواد ضد کف، گازهای دفع کننده، لعاب دهنده ها، مواد
کمپلکس دهنده و ترکیبات پوک کننده.
می شوند عبارت اند از: طعم دهنده ها، شیرین کننده ها ، رنگ ها، عوامل ضد کلوخه
شدن، مواد غلیظ کننده، امولسیون کننده ها، غنی کننده ها، مواد سفید کننده،
مواد تنظیم کننده PH، نگهداری کننده ها، آنتی اکسیدان ها، شفاف کننده ها،
مواد جذب کننده رطوبت، مواد ضد کف، گازهای دفع کننده، لعاب دهنده ها، مواد
کمپلکس دهنده و ترکیبات پوک کننده.
از مواد افزودنی می بایست در حداقل ممکن استفاده نمود و در صورت امکان مورد استفاده نمود و در صورت امکان مورد استفاده قرار نگیرند.
استفاده از افزودنی ها در موارد زیر مجاز خواهد بود:
1) بالا بردن ارزش غذایی یا حفظ ارزش غذایی.
2) افزایش زمان ماندگاری با قابلیت نگهداری و در نتیجه کاهش ضایعات.
3) بهتر ساختن ظاهر محصول و بهبود کیفیت آن.
4) کمک به انجام فرآیند.
5) تولید غذاهای رژیمی.
6) آسانتر ساختن نحوه آماده سازی مواد غذایی
از مواد افزودنی در موارد زیر نمی توان استفاده نمود
1) در صورت به خطر انداختن سلامتی انسان
2) کاهش ارزش غذایی
3) فریب دادن مصرف کننده
4) مخفی ساختن فرآیند های غیر مجاز
5) در صورتی که بتواند اثر مشابهی را با انجام فرآیند بدست آورد.
در ترکیباتی مانند نمک که رطوبت هوا را جذب می کنند، از مواد ضد کلوخه کننده، استفاده می شود…
