تاریخ

تحقیق رئاليسم

دانلود تحقیق با موضوع رئاليسم ،
در قالب word و در 16 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
رئاليسم
رئاليسم
از ريشه‌ي لاتين «Real» به معناي واقعيت گرفته شده است. رئاليسم در معناي
لغوي، معادل واقع‌گرايي يا واقعيت‌گرايي است. به لحاظ مابعدالطبيعي و در
فلسفه‌ي يونان باستان، واقعيت عبارت است از امر بيروني خارج از ما. در حكمت
عرفان اسلامي، «واقعيت»، امري ذومراتب است و در نظام هستي، «واقعيت مثالي»
قرار دارد و باطنٍ واقعيت ملكوتي يا مثالي نيز، واقعيت جبروتي است كه
البته در زبان حكما و عرفا، از اين مراحل بيش‌تر با تعبير «حقيقت» نام
مي‌برند و معمولاً واژه‌ي «real» يا «واقعيت» در خصوص مرتبه‌ي محسوس عالم و
واقعيت حسي به كار برده مي‌شود.
مرحوم علامه طباطبايي، در مقابل
سوفسطائيان و آن دسته از فيلسوفان موسوم به «ايده‌آليست» كه به نحوي منكر
وجود عالم عيني بيرون از ماده بودند، اساس انديشه‌ي فلسفي خود را «رئاليسم»
ناميدند. در يك احصاء مختصر، مي‌توان از 3 منظر، به مفهوم «رئاليسم»
(واقع‌گرايي) و مفهوم مقابل آن «ايد‌آليسم» نگريست:
الف) هستي‌شناختي
از
نظر اين دادگاه، «واقعيت»، عبارت از آن مرتبه از واقعيت است كه ظهور عيني و
محسوس دارد و ظاهرِ وجود است و «حقيقت» همانا مرتبه‌ي باطني و عيني‌اي است
كه اصيل‌تر و واقعي‌تر از مرتبه‌ي آن را تشكيل مي‌دهد كه در نظام
هستي‌شناسي حِكْمي – عرفاني آن را «واقعيت ملكوتي» يا «عالم مثال»
مي‌نامند…
دانلود فایل

دانلود فایل”تحقیق رئاليسم”

تاریخ

تحقیق رئاليسم

دانلود تحقیق با موضوع رئاليسم،
در قالب word و در 20 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
همان طور
که گفته شد، فلوبر معتقد بود نویسنده باید همیشه دور از روایت باشد و سعی
کند در جریان داستان دخالت نکند. یکی از نقاطی که این پیش فرض شکسته می
شود، زمانی است که «اًما» برای تهیه پول سراغ مردی می رود و واقعه از
دیدگاه دو راوی نامطمئن روایت می شود. این دخالت گرچه دخالت مستقیم نیست
اما آنچنان بر تلقی ما از شخصیت «اًما» تاثیرگذار است که تفاسیری مختلف را
در پی خواهد داشت. این صحنه، رنگ و بوی اغواگری دارد. یعنی زنی که تا پیش
از این برای فرار از ورشکستگی تن به ذلت نداده بود، گویی حاضر است در آخرین
ترفند، واپسین برگ مانده را هم ببازد.
«اًما» برای فرار از بار قسط و
فلاکت می خواهد به خودفروشی تن بدهد اما زمام روایت در دست دو راوی نامطئمن
است. این صحنه مورد وثوق نیست. به گفته های راویان اعتمادی نیست و جالب
اینجاست که تنها صحنه موجود از برخورد «اًما» و مامور مالیات هم از دیدگاه
این دو راوی روایت می شود. اگر این دخالت نویسنده نیست، پس چه نامی می توان
بر آن نهاد؟
فلوبر معتقد بود نویسنده حق دخالت مستقیم در داستان را
ندارد اما در این صحنه محوری، دخالت از هر از صراطی مستقیم تر است. گویی
خود فلوبر ناخواسته تحت تأثیر قرار گرفته. او نمی خواهد از «اًما» با وجود
اینکه تمام خط قرمزهای اخلاقی را زیر پا گذاشته، یک هرزه بسازد.
«اًما»
بی بند وباری می کند و در این شیوه تنها خدای خود را بنده است. شاید هم
فلوبر از روایت مستقیم چنین صحنه یی شرم کرده است، «اًما» را با شخصیت
عاشقی که تنها به پای عشق کامجویی می کند معرفی کرده و حالا می خواهد او را
از روی پلکان سقوط اخلاقی پایین بیندازد.
آیا فلوبر برای شخصیتش
دلسوزی می کند؟ آیا از دیدن چنین صحنه یی شرم می کند؟ یا اینکه دوست دارد
مخاطب را در جدال بین شک و یقین، رها کند. هر چه باشد، این کار او در دو
وجه قابل بررسی است؛ اول اینکه نظریه خود مبنی بر عدم دخالت مستقیم نویسنده
را زیر سوال برده و دوم اینکه با مبهم گذاشتن شخصیت «اًما» در این صحنه
یکی دیگر از وجوه انسانی را پررنگ تر کرده است. برای همین هم هست که «مادام
بوواری» ستودنی است. رازی است که وجوه مختلفی دارد. وجوهی که دائماً در
حال رونمایی و پنهانکاری هستند؛ درست مثل ما …
دانلود فایل

دانلود فایل”تحقیق رئاليسم”

علوم اجتماعی

تحقيق رئاليسم و نقش شخصيت پردازي

نويسندگان ، غالبا در مصاف با شخصيت هاي داستاني خود، يا به عبارتي هنگام شخصيت پردازي ، اصرار به رعايت اصول مستندسازي و واقعيت مانندي دارند. توجه به شخصيت ها از چنين منظري اشتباه است ؛ چرا که هيچ شخصيتي را نمي توان به عنوان يک انسان حقيقي در نظر داشت . حتي اگر اين افراد، شخصيت هاي تاريخي بوده باشند که در گذشته هاي دور در قيد حيات بودند. با اين حال نمي توان منکر اين مساله بود که گاه شخصيت هاي داستاني متشابه انسانهاي حقيقي آفريده شده اند و گاه متفاوت با آن . در مجموعه داستان ها و رمانهاي رئاليستي بر همخواني و تطبيق انسان با اشخاص داستاني تاکيد مي شود. در اين گونه آثار، تلاش نويسنده متوجه حضور شخصيت هاي حقيقي در طرح داستاني است . بر اين اساس ، تمام هم ل نويسندگان خلق فضاسازي و مکانهاي داستاني کاملا طبيعي مطابق با شرايط حقيقي است آنان حتي از آوردن حوادث متعدد و پرتلاطم خودداري مي کنند؛ چرا که مي خواهند تصويرگر زندگي ثابت ، بي تحرک و عادي غالب مردم باشند که ساليان متمادي به يک شيوه خاص زندگي کردند و هيچ گاه دچار تلاطمات عظيم نشدند. به همين دليل ، تعداد حوادث موجود در هر داستان بسيار محدود و مشخص است . در نتيجه نويسندگان داستان هاي رئاليستي از طرح داستان هاي ماجراجويانه ، تخيلي با شخصيت هاي نسبتا فراواقعي دوري مي جويند. اين گونه نويسندگان درصدد هستند تا خواننده را از پيگيري کنش و حادثه بازدارند. و بيشتر به سوي شخصيت هاي داستاني و فعل و انفعالات ذهني و روحي آنها سوق دهند. از اين رو، مي توان مدعي بود که نويسندگان رئاليست بن مايه مباحث روانشناختي و جامعه شناسي را در داستان هاي خود درشت نمايي مي کنند تا در اين رهگذر نخست به ماهيت دروني افراد رخنه کنند، دوم اين که بافت اجتماعي و مسائل مختلف پيرامون جامعه را در داستان هايشان حلاجي کنند. در طرح مباحث روانشناختي معمولا فعل و انفعالات ضمير خودآگاه و ناخودآگاه و جريان سيال ذهن بيش از ساير موارد مورد استفاده نويسندگان رئال قرار مي گيرد. در چنين حالتي گاه تفکرات زايد و گنگ به همراه اعمالي که ظاهرا بي معناست ، اما داراي زيرساخت دروني و باطني افراد است ظهور مي کنند. منتقدان در چنين آثاري با دقت هر چه تمام تر فرآيند ذهني شخصيت ها و کنش ها و واکنش هاي آنها را مورد ارزيابي قرار مي دهند. آنان پيوسته در شکار شخصيت هاي غيرطبيعي هستند. شخصيت هايي که اعمالشان با توجه به قواعد و هنجارهاي اجتماعي نيست . به همين دليل ، گمان مي رود که در داستان هاي رئاليستي

دانلود فایل

دانلود فایل”تحقيق رئاليسم و نقش شخصيت پردازي”