دسته: فلسفه و منطق

دانلود تحقیق با موضوع جهان و زندگي و فلسفه،
در قالب word و در 40 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق:
فلسفه
چیست؟ در حقیقت، هیچ گاه نمی توان گفت فلسفه چیست؛ یعنی هیچ گاه نمی توان
گفت: فلسفه این است و جز این نیست؛ زیرا فلسفه، آزاد ترین نوع فعالیت آدمی
است و نمی توان آن را محدود به امری خاص کرد.
عمر فلسفه به اندازه عمر
انسان بر روی زمین است و در طول تاریخ تغییرات فراوانی کرده و هر زمان به
گونه ای متفاوت با دیگر دوره ها بوده است.برای این مطلب کافی است به تعاریف
مختلفی که از آن شده نگاهی بیندازید. در این باره نگاه کنید به: تعاریف
مختلف درباره فلسفه با این حال می کوشیم تا جایی که بتوانیم، فلسفه را
معرفی کنیم.
واژه فلسفه
واژه فلسفه(philosophy) یا فیلوسوفیا که کلمه ای یونانی است، از دو بخش تشکیل شده است:
فیلو به معنی دوستداری و سوفیا به معنی دانایی.
اولین
کسی که این کلمه را به کار برد، فیثاغورس بود. وقتی از او سئوال کردند که:
آیا تو فرد دانایی هستی؟ جواب داد:نه، اما دوستدار دانایی(فیلوسوفر) هستم.
بنابراین فلسفه از اولین روز پیدایش به معنی عشق ورزیدن به دانایی، تفکر و فرزانگی بوده است. تعریف فلسفه
فلسفه
تفکر است. تفکر درباره کلی ترین و اساسی ترین موضوعاتی که در جهان و در
زندگی با آن ها روبه رو هستیم. فلسفه وقتی پدیدار می شود که سوالهایی
بنیادین درباره خود و جهان می پرسیم. سوالاتی مانند:زیبائی چیست؟ قبل از
تولد کجا بوده ایم؟ حقیقت زمان چیست؟
آیا عالم هدفی دارد؟ اگر زندگی معنایی دارد، چگونه آن را بفهمیم؟
آیا
ممکن است که چیزی باشد و علتی نداشته باشد؟ ما جهان را واقعیت می دانیم،
اما واقعیت به چه معناست؟سرنوشت انسان به دست خود اوست و یا از بیرون تعیین
می شود؟
چنانچه در این سئوالات می بینیم، پرسش ها و مسائل فلسفی از
سنخ امور خاصی هستند و در هیچ علمی به این چنین موضوعات، پرداخته نمی
شود.مثلا هیچ علمی نمی تواند به این سئوال که واقعیت یا حقیقت چیست؟ و یا
این که عدالت چیست؟ پاسخ گوید. این امر به دلیل ویژگی خاص این مسائل است.
یک ویژگی عمده موضوعات فلسفی، ابدی و همیشگی بودنشان است.
همیشه
وجود داشته و همیشه وجود خواهند داشت و در هر دوره ای، بر حسب شرایط آن
عصر و پیشرفت علوم مختلف، پاسخ های جدیدی به این مسائل ارائه می گردد.
فلسفه مطالعه واقعیت است، اما نه آن جنبه ای از واقعیت که علوم گوناگون بدان پرداخته اند.
به
عنوان نمونه، علم فیزیک درباره اجسام مادی از آن جنبه که حرکت و سکون
دارند و علم زیست شناسی درباره موجودات از آن حیث که حیات دارند، به پژوهش و
بررسی می پردازد.
ولی در فلسفه کلی ترین امری که بتوان با آن سر و کار
داشت، یعنی وجود موضوع تفکر قرار می گیرد؛ به عبارت دیگر، در فلسفه، اصل
وجود به طور مطلق و فارغ از هر گونه قید و شرطی مطرح می گردد.
به همین
دلیل ارسطو در تعریف فلسفه می گوید:”فلسفه علم به احوال موجودات است ، از
آن حیث که وجود دارند.یکی از معانی فلسفه، اطلاق آن به استعداد های عقلی و
فکریی است که انسان را قادر می سازد تا اشیا، حوادث و امور مختلف را از
دیدگاهی بالا و گسترده مورد مطالعه قرار دهد و به این ترتیب، حوادث روزگار
را با اعتماد و اطمینان و آرامش بپذیرد.فلسفه در این معنا مترادف حکمت است.
فلسفه در پی دستیابی به بنیادی ترین حقایق عالم است. چنانکه ابن سینا آن
را این گونه تعریف می کند:
فلسفه، آگاهی بر حقایق تمام اشیا است به قدری که برای انسان ممکن است.
فلسفه
همواره از روزهای آغازین حیات خود، علمی مقدس و فرا بشری تلقی می شد و آن
را علمی الهی می دانستند. این طرز نظر، حتی در میان فلاسفه مسیحی و اسلامی
رواج داشت؛ چنانکه جرجانی می گوید:فلسفه عبارت است از شبیه شدن به خدا به
اندازه توان انسان و برای تحصیل سعادت ابدی. همان طور که گفته شد، اساسا
فلسفه از اولین روز پیدایش، به معنی عشق به دانایی و خرد و فرزانگی بوده و
به علمی اطلاق می شد که در جستجوی دستیابی به حقایق جهان و عمل کردن به
آنچه بهتر است،(یعنی زندگانی درست) بود. فلسفه در آغاز حیات خود شامل تمام
علوم بود و این ویژگی را قرن ها حفظ کرد؛ چنانکه یک فیلسوف را جامع همه
دانش ها می دانستند. اما به تدریج دانشها و علوم مختلف از آن جدا گشتند.در
قدیم، این فلسفه که جامع تمام دانشها بود، بر دو قسم بود: فلسفه نظری و
فلسفه عملی
فلسفه نظری به علم الهیات، ریاضیات و طیبعیات تقسیم می گشت
که به ترتیب، علم اعلی، علم وسط و علم اسفل(پایین تر) نامیده می شد. فلسفه
عملی نیز از سه قسمت تشکیل می شد:
اخلاق، تدبیر منزل و سیاست مد ر ن
اولی در رابطه با تدبیر امور شخصی انسان بود. دومی در رابطه با تدبیر امور
خانواده و سومی تدبیر امور مملکت بود …

دانلود تحقیق با موضوع فلسفه و مسيحيّت،
در قالب word و در 13 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق:
فلسفه و مسيحيّت
اختلاف
نظرها دربارة فلسفه و مسيحيّت و اينكه آيا واقعاً بتوان به معناي اصيل
كلمه ،‌از يك فلسفة محض مسيحي صحبت به ميان آورد ، البته وجود دارد ولي به
هر طريق ، جواب اصلي تابع موضع خاّصي است كه شخص ، اتخاد مي‌كند . از لحاظ
تاريخي ،‌فلسفه از ذات مسيحيت نجوشيده است . بلكه به سبب تقابل آن با افكار
غير مسيحي ، خاصه در جّو فرهنگ يوناني و رومي و بيشتر به منظور حفظ وحدت
كلام و تمركز در كليساي مركزي به وجود آمده و يا بر عكس ،‌به همين سبب طرد و
كنار گذاشته شده و احتمالاً اختلاف ميان متكلمان بزرگ هم به همين دليل
بوده است . در نتيجه ،‌معقولتر به نظر مي‌رسد كه در نزد مسّيحيان ، بيشتر
بايد از كلام مسيحي صحبت به ميان آورده شود نه واقعاً از فلسفه محض مسيحي .
از طرف ديگر ،‌البته مي‌توان گفت كه در هر صورت نحوه برخورد مسيّحيان با
فلسفه‌ةاي سنت يوناني ، خاص خود آنها بوده است و آنها به فراخور نيازهاي
فرهنگي زمانه ـ مثلاً ـ در ابتدا فقط سنّت‌هاي افلاطوني و افلوطيني توجّه
داشته‌اند و فلسفة ارسطويي ـ خاصّه طبّيعيات ارسطو ـ را كاملاً در جهت
تزلزل ايمان خود مي‌دانسته‌اند و آنگاه قرنها طول كشيده تا از اواخر قرن
دوازدهم ميلادي به بعد و بالاخره در قرن سيزدهم ميلادي ، با آشنايي با
فلسفه‌‌هاي اسلامي ـ خاصّه سنّت ابن سينا ـ به فلسفة مشاء گرايش واقعي پيدا
كنند ؛ تا اينكه طوماس قادر شد نهايتاً اعتقادات مسيحي را بر اساس فلسفة
مشاء بصورت كلام عقلي و به نحو برهاني بيان كند . شايد بعنوان يك جمع‌بندي
كلّي به توان گفت كه اصلاً ميان فلسفه و دين بدون اينكه تباين و تضادي باشد
نوعي رابطة عموم و خصوص من وجه وجود دارد و احتمالاً به توان همين رابطه
را بعينه ، ميان وحي و عقل نيز بدست آورد .
مطلق وحي بي‌نياز از عقل
است و از اين لحاظ ، گويي عقل بايد كوشش دائمي به خود هموار دارد تا درجه
به درجه با كشف امكانات نهفتة‌ خود و احتمالاً با رسيدن به نوعي عقل ذوقي و
يا حتي قدسي ، خود را بدان نزديك سازد با اينكه ايماني كه در دل مؤمن پيدا
مي‌شود ، گويي نيازي به اين كوشش كه به هر طريق در درجات متداول خود
استدلالي و برهاني است ، ندارد . كل متكلمان مسيحي از پيدايش ديني كه مورد
نظر آنها بوده يعني مسيحيت ، يكي از اين سلسله مراتب ارتقائي ذهن انسان
رابراي اثبات حقانيت ايمان خود ،‌اصل قرار داده‌اند ، ولي در ضمن همة‌ آنها
،‌نهايتاً به نحوي ياد آور شده‌اند كه يا ايمان واقعي ، كاملاً فوق
كوشش‌هاي نظري انسان است و از اين حيث بايد ايمان آورد ، زيرا آنچه مورد
ايمان است فوق عقل است و يا براي اينكه عقل مثمرثمر باشد و واقعاً نتيجه
مطلوب دهد و مطالب از لحاظ نظري ،‌مفهوم و قابل تبيين شود ،‌ اول بايد
ايمان داشت و بعد به شناخت معقول پرداخت …

دانلود تحقیق با موضوع جبر و اختيار از ديدگاه ابن عـربي،
در قالب word و در 40 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق:
چكيده:

مسأله جبر و اختيار از ديرباز در ميان فيلسوفان و متكلمان مطرح بوده است.
نظريه جبر و اختيار ابن عربي را در تفكر عرفاني وي مي‏توان يافت. او حقيقت
هستي را واحد و احكام آن را مختلف مي‏داند؛ لذا بينونيت ميان حق و خلق از
ميان مي‏رود و موجودات ظلي و امكاني، در پرتو ذات حق، مظهر اسماء و صفات
الهي مي‏گردند. در اين مقاله به تفصيل نظريه ابن عربي را در اين زمينه با
توجه به آثار وي بيان مي‏كنيم.
كليد واژه‏ها:
فيض اقدس، فيض مقدس،
اعيان ثابته، سرّالقدر، اسماء و صفات الهي، اراده تشريعي، اراده تكويني
مسأله جبر و اختيار از كهن‏ترين مسائلي است كه در ميان صاحبان تفكر فلسفي
از يك سو، و به عنوان مسأله جبر و تفويض در ميان اهل كلام از سوي ديگر،
مورد بحث قرار گرفته است. مشخص نيست كه اين مسأله دقيقا از چه زماني مطرح
شده، اما بديهي است كه در بينش اسلامي كه با هدايتهاي پيامبر اكرم
صلي‏الله‏عليه‏و‏آله و ائمه اطهار عليهم‏السلام شكل مي‏گيرد. اعتقاد به جبر
قويا مورد نفي قرار گرفته است و در عين حال اعتقادي راسخ بر مشيت و قضا و
قدر الهي وجود دارد. بنابراين روشن است كه در دين مقدس اسلام هيچگونه
ملازمه‏اي ميان اعتقاد به قضا و قدر الهي و اعتقاد به جبر وجود ندارد. با
اينهمه، با گذشت كمتر از يك قرن از ظهور اسلام، تفكر جبري در ميان مسلمانان
پيدا مي‏شود و از اين طريق راه براي حفظ منافع خلفاي جور، هموار مي‏گردد.
بسياري از مسلمانان در اين خصوص در جرگه دو دسته «جبري»ها و «قدري»ها، كه
بعدها بشكل دو دسته اشاعره و معتزله خود را نشان مي‏دهند، در مي‏آيند.
بعدها كه مسائل كلامي رواج بيشتري در ميان مسلمانان پيدا مي‏كند، بينش سوم
كه بينش اماميه است، خود را نشان داده، راه سومي را كه همان امر بين
الامرين و نفي جبر و تفويض بطور مطلق است، پيشنهاد مي‏كند …

دانلود تحقیق با موضوع دين مسيحيت،
در قالب word و در 23 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق:
ارمنستان اولين كشور مسيحي

مسلماً سال 2001 در تاريخ ارمنستان از ارزش ويژه اي برخوردار است، چرا كه
يك هزار و هفتصد سال از پذيرش رسمي دين مسيحيت در اين كشور مي گذرد و اين
امر همواره باعث فخر و مباهات ارمنيان سراسر گيتي است كه ملت ارمني در
تاريخ اولين ملتي است كه مسيحيت را در سال 301 ميلادي بعنوان دين رسمي كشور
برگزيده است. بدون شك سال 301 ميلادي سبب تحول و دگرگوني عظيمي در سرنوشت
ارمنستان گرديد، بطوريكه اگر ارامنه به مسيحيت، گرايش نمي يافتند چه بسا
تاريخ سرنوشت ديگري را براي اين ملت رقم مي زد. بعنوان نمونه ابداع الفباي
زبان ارمني در سال 406 ميلادي توسط مسروپ ماشتوس ثمره گرايش به دين جديد و
تلاش در راه اشاعه آن در اقصي نقاط ارمنستان بوده است.
لازم به ذكر است
كه مسيحيت براي اولين بار توسط تاده ئوس (طاطاووس) و بارتوقيمئوس مقدس، دو
حواري حضرت مسيح (ع) به ارمنستان آورده شد. به همين علت است كه كليساي
ارمني ، كليساي حواري يا كليساي مرسلي خوانده مي شود، ولي بايستي يادآور شد
كه هرگز اين نامگذاري تضعيف نقش گريگور لوساوريچ (گريگور روشنگر) در پايه
ريزي و اشاعه مسيحيت در ارمنستان نيست بلكه لقب لوساوريچ خود بيانگر ارزش و
احترام والايي است كه ارمنيان براي او قائل هستند …

دانلود پاورپوینت با موضوع زندگی نامه ارسطو،

در قالب pptx و در 16 اسلاید، قابل ویرایش، شامل:

مقدمه

همسر و فرزندان ارسطو

ارسطو و افلاطون

آثار ارسطو

فلسفه ارسطو

درگذشت ارسطو

ارسطو در سال ۳۸۴ قبل از میلاد در شهر مقدونیه در شمال یونان متولد شد. ارسطو یکی از سه فیلسوف بزرگ یونان می باشد. ارسطو در 18 سالگی برای تحصیل به آکادمی افلاطون، راهی آتن شد تا 37 سالگی در آنجا باقی ماند.

ارسطو پس از درگذشت افلاطون، یونان را ترک کرد به آسیای صغیر رفت و در آنجا با دختر یک خانواده ثروتمند ازدواج کرد.

دانلود تحقیق با موضوع اندیشه از دیدگاه فرگه،
در قالب word و در 52 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق:
مقدمه
مقاله‏اى كه با عنوان «انديشه‏» در اينجا ترجمه شده يكى از مقاله‏هاى مهم و تاثيرگذار فرگه است. فرگه اين مقاله را در 1918 يعنى حدود شش سال پيش از مرگش نوشت و منتشر كرد. منظور فرگه از انديشه، (Der Gedanke) معناى يك جمله كامل است، بدون توجه به صدق و كذب آن جمله يا تصديق و تكذيب آن. موضوع اصلى اين مقاله برشمردن ويژگيهاى اين معنا يا انديشه است. به نظر فرگه انديشه عينى است و بنابراين وجود آن وابسته ذهن يا آگاهى ذهنى افراد نيست. آنچه در اين مقاله در طرد ايدئاليسم به تفصيل گفته شده بدين منظور است كه انديشه را از ايده يا وجود ذهنى كه امرى شخصى و وابسته به ذهن فرد است جدا كند. ديگر اينكه انديشه، به دليل عينى‏بودن، وجودى مستقل از اذهان دارد و بنابراين انديشه ابداع‏كردنى نيست، بلكه كشف‏كردنى است و به اصطلاح فرگه انديشه را فراچنگ مى‏آوريم. از ويژگيهاى ديگر انديشه اين است كه صدق و كذب آن ابدى است و با زمان تغيير نمى‏كند. و ديگر آنكه انديشه در ذات خود انتقال‏پذير است. به نظر پيترگيچ، ويتگنشتاين در بحث از زبان فردى و خصوصى، ( private language) و رد آن متاثر از همين نظر اخير فرگه بوده است. از بحثهاى ديگر اين مقاله رد نظريه مطابقت و طرد انتولوژى امور واقع، (facts) است. ويتگنشتاين در رساله فلسفى – منطقى خود معتقد به انتولوژى امور واقع بود و جهان را مجموعه‏اى از امور واقع مى‏دانست. هنگامى كه ويتگنشتاين اين نظر را با فرگه در ميان مى‏گذارد فرگه سؤالى از او مى‏كند كه به نظر ويتگنشتاين سؤالى بى‏مايه به نظر مى‏رسد. اما سالها بعد اهميت‏سؤال فرگه را كه در واقع طرد انتولوژى امور واقع بوده است، درمى‏يابد و از نظر خود برمى‏گردد.
از مباحث جالب‏توجه اين مقاله مبحث ضماير و مبهمات است. اين مبحث كه در نوشته‏هاى فرگه بدين تفصيل تازگى دارد بحثهاى فراوانى را برانگيخته است. به نظر فرگه جمله‏اى مانند «من اينجا ايستاده‏ام.» انديشه كاملى را بيان نمى‏كند، مگر اينكه به جاى «من‏» و «اينجا» نام گوينده و مكان موردنظر نهاده شود. اما آيا هميشه مى‏توان بدون تغييردادن معنا يا انديشه چنين تغييراتى در جمله داد؟ پاسخ بدين پرسش چندان ساده نيست. فرگه در اين مقاله موردى را هم‏ذكر مى‏كند كه دو گوينده نام خاصى را به كار برند اما دو معناى مختلف از آن اراده كنند. (ضياء موحد)
همان‏طور كه واژه «زيبا» در مباحث زيبايى‏شناسى و «خير» در اخلاق راه هريك را نشان مى‏دهد، واژه‏هايى مثل «صادق‏» نيز در منطق نشانگر راه آن است. هدف همه علوم دستيابى به صدق است، ولى منطق به معناى كاملا متفاوتى با صدق سروكار دارد. تقريبا همان نسبتى را كه فيزيك با جرم و گرما دارد منطق هم با صدق دارد. كشف صدق [قضاياى صادق] وظيفه همه علوم است ولى تعيين قوانين صدق كار منطق. واژه قانون به دو معنا به كار مى‏رود. وقتى از قانون اخلاقى يا قانون مدنى سخن مى‏گوييم، مراد احكام و دستوراتى است كه بايد از آنها تبعيت‏شود ولى آنچه در خارج اتفاق مى‏افتد لزوما هميشه مطابق آنها نيست. ولى قوانين طبيعت همان جنبه‏هاى كلى رويدادهاى طبيعى است و آنچه در طبيعت واقع مى‏شود هميشه مطابق با آنهاست. بحث من در باب قوانين صدق بيشتر ناظر به چنين برداشتى از آن است. در اينجا البته سخن از آنچه روى مى‏دهد نيست‏بلكه سخن از آن چيزى است كه هست. قواعد تصديق، انديشيدن، داورى و استنتاج از قوانين صدق مشتق مى‏شوند و ما البته مى‏توانيم بدين‏معنا از قوانين انديشه نيز سخن بگوييم. ولى در اينجا خطر درآميختن چند امر مختلف با يكديگر وجود دارد. مردم چه بسا عبارت «قانون انديشه‏» را به قياس با عبارت «قانون طبيعت‏» تفسير كنند و از اين رو جنبه‏هاى كلى انديشيدن را نوعى رويداد ذهنى به شمار آورند. قانون انديشه به اين معنا يك قانون روانشناختى خواهد بود. در اين صورت ممكن است تصور شود كه منطق با فرآيند ذهنى انديشيدن سروكار دارد و نيز با آن قوانين روانشناختى كه اين فرآيند مطابق آنها روى مى‏دهد. ولى اين اشتباهى است در فهميدن هدف منطق. زيرا در اين برداشت، صدق در جاى مناسب خود قرار نگرفته است. اشتباهات و اوهام نيز مثل شناخت درست داراى عللى هستند. صادق‏دانستن آنچه خودش كاذب يا صادق است هم مطابق قوانين روانشناختى صورت مى‏گيرد. نتيجه‏گيرى براساس اين قوانين و تبيين يك فرآيند ذهنى كه به صادق دانستن چيزى مى‏انجامد، هرگز جاى اثبات صدق آن چيز را نمى‏گيرد. ولى آيا ممكن نيست قوانين منطق در اين فرآيند نقشى داشته باشند؟ من نمى‏خواهم با اين قول جدل كنم، ولى در بحث از صدق، صرف امكان كافى نيست، زيرا ممكن است امور غيرمنطقى هم در اين فرآيند سهمى داشته باشند و آن را از صدق دور كنند. تنها پس از شناخت قوانين صدق است كه مى‏توان در اين باب تعيين موضع كرد، ولى پس از آن هم شايد بتوان بدون استناد به فرآيند ذهنى و تبيين آن اين مساله را روشن كرد; البته اگر بخواهيم مشخص كنيم كه آيا فرآيند يادشده به اينكه چيزى را به درستى صادق بدانيم منتهى مى‏شود يا نه. براى پرهيز ازاين سوءتفاهم و پيشگيرى از درآميختن مرزهاى منطق و روانشناسى، من وظيفه منطق را كشف قوانين صدق قرار مى‏دهم نه قوانين صادق‏دانستن چيزها يا قوانين انديشيدن …

دانلود تحقیق با موضوع رابطه عقل و ايمان،
در قالب word و در 44 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق:
قولات عقل
و ايمان، غالبا در متقابل با يكديگر قلمداد مى‏شوند. زمانى كه عقل به
بن‏بست مى‏رسد، به ما مى‏گويند كه بايد به ايمان تكيه كنيم. چنين
سفارشهايى، بويژه، در قلمرو دين ارائه مى‏شود. براى نمونه، زمانى كه با
تراژدى‏اى شخصى، كه ممكن است كاملا غيرقابل توجيه بنمايد، روبه‏رو مى‏شويم،
به ما مى‏گويند ايمان مى‏تواند براى گذر از آن ما را يارى دهد. هميشه در
خلا به ايمان ارجاعمان مى‏دهند. مى‏توان گفت كه معمولا ايمان به خدا مورد
نظر است، ولى در بيشتر موارد خدا از صحنه كنار زده مى‏شود و به نظر مى‏رسد
كه همه آنچه نياز داريم ايمان است، نه ايمان به چيزى يا به كسى، بلكه تنها
ايمان. بنابراين ما را تشويق مى‏كنند چيزى را كه به نظر مى‏رسد عنصرى است
جادويى و مى‏تواند هر چيزى را دگرگون كند چاشنى زندگى كنيم. شايد وراى چنين
تفكرى نوعى مفهوم كالوينيستى، (Calvinistic) از طبيعت فاسد عقل بشر قرار
داشته باشد. در نتيجه، ممكن است‏به نظر آيد كه ما نمى‏توانيم به داوريمان،
كه فرآورده ماهيت هبوط كرده و گناهكار انسان است، تكيه كنيم. به جاى آن
بايد به «ايمان‏»، كه ممكن است لطف الهى آن را به ما ارزانى داشته باشد يا
نداشته باشد، متكى باشيم.
در چنين حال و هوايى است كه ايستادگى رنفورد
بمبرو، (Bambrough Renford) در برابر دوگانگى قاطع بين ايمان و عقل، بويژه،
داراى اهميت است. او مى‏گويد: «آن راى ساده اين است كه ايمان، خود يك نحوه
عقل است. اين بدان معناست كه تمايز قاطعى بين ايمان و عقل در كار نيست.»
(1) اين بايد درست‏باشد; زيرا ايمان بدون متعلق اصلا ايمان نيست. اگر ايمان
دارم، منطقا بايد ايمان به كسى يا به چيزى داشته باشم. مفهوم اعتماد نيز،
همين‏گونه است‏يعنى بدون اين كه متعلق مشخصى در نظر داشته باشم، اعتماد
ممكن نيست. بايد به كسى يا به چيزى اعتماد كنم. يكى از مثالهاى بمبرو را
نقل كنم: ممكن است‏به فلان پل اعتماد داشته باشم. چنين اعتمادى ممكن است
نابجا باشد. اگر خرابكارها، پيش از اين، آن پل را منفجر كرده باشند و ديگر
وجود نداشته باشد، اعتماد من به آن مرا به جايى نخواهد رساند. به همين
ترتيب، حتى اگر هنوز وجود داشته باشد، ممكن است‏به لحاظ ساختمانى ست‏باشد و
باز، اعتمادم به آن معقول نيست. با اين همه، تا جايى كه به آن اعتماد
دارم، بر اين باورم كه آن پل براى گذر كردن، در آنجا وجود دارد و مرا قادر
مى‏سازد كه به سلامت‏بگذرم.
ايمان ويژگيهاى مشابهى دارد; هر آنچه به آن
ايمان دارم بايد وجود داشته باشد تا ايمانم موجه باشد. داشتن آن طرز تلقى
مرا از پلى كه پيش از اين فروريخته گذر نخواهد داد; و به همين ترتيب،
ايمانم به پزشكم به وجود وى بستگى قاطع دارد. ممكن است احمقانه به نظر آيد،
ولى اگر او به طور ناگهانى، امروز صبح مرده باشد، ادامه ايمانم به وى، به
عنوان مرجعى براى مشاوره و راهنمايى، در آينده، معقول نيست. ايمان متضمن
چيزى بيش از اين است. بايد متعلق ايمانم را موثق و قابل اعتماد بدانم. پلى
سست‏يا پزشكى كه در واقع، يك شياد است، متعلقهاى مناسب چنين ايمانى نيستند.
در نتيجه، عقل كاملا مى‏تواند براى سست كردن ايمان انسان به كار آيد. همين
كه شما را از مرگ پزشكتان مطلع كنم يا فهرستى از خلافكاريهاى وى را به شما
نشان دهم، اگر نابخرد نباشيد، بى‏درنگ ايمانتان را به وى از دست‏خواهيد
داد. ايمان، در اين جهت، با بعضى از ديگر مقولاتى كه غالبا در تقابل با عقل
قلمداد مى‏شوند متفاوت نيست. براى نمونه، عواطف عموما بدون متعلق نيستند،
بلكه نوعا به متعلقى نيازمندند. من هرگز بى‏جهت نمى‏ترسم. بايد از چيزى (يا
كسى) بترسم. به همين ترتيب، بدون اين كه از چيزى به خشم آيم، هرگز خشمگين
نمى‏شوم; وگرنه چگونه حال درونى‏ام را حال خشم مى‏دانم و نه چيز ديگر؟
عواطف مستلزم انديشه‏هايى درباره متعلق عواطف است و نوع نگرشى كه به متعلق
عواطف داريم آنها را معين مى‏كند. عواطف، درست زمانى روان رنجورانه و
غيرمعقول مى‏شوند كه به‏رغم اين كه مى‏دانيم متعلق آنها وجود خارجى ندارد،
يا اين كه تلقى ما از آن نابجا بوده، باقى بمانند. ممكن است من به‏رغم اين
كه كسى در خانه نيست، از انسانى كه در آن است‏بترسم. اگر ترس من، حتى زمانى
كه آگاه شوم كسى در خانه نيست‏باقى بماند، عيب و ايرادى در خود من هست.
هراس از يك موش، حتى از يك موش واقعى، ممكن است‏به سرعت نامعقول شود. عقل
ما، به ناچار، در تمام باورهاى ما درباره جهان و واكنشهاى ما نسبت‏به آن
دخيل است. وگرنه، اگر نتوانيم واكنشها، حتى واكنشهاى عاطفى‏مان را، چنان سر
و سامان دهيم كه درخور اوضاع و احوالى شوند كه در آنيم، چگونه مى‏توان
زندگى در عالم را ادامه داد و با واقعيت كنار آمد …

دانلود تحقیق با موضوع سيره نبوي يا منطق عملي،
در قالب word و در 44 صفحه، قابل ویرایش.

بخشی از متن تحقیق: