طراحي با نور: در هتل و زيرمجموعههاي آن
ايجاد كاربري 24 ساعته، چند گانگي فعاليتها و پيچيدگي فضاهايي كه ممكن است همزمان چندين نقش را داشته باشند در طراحي هتلها تمهيداتي را ميطلبد كه يكي از مهمترين آنها نورپردازي است. در تلاقي معماري و طراحي داخلي، نورپردازي جايگاه ويژهاي دارد كه گسترهي وسيعي از نيازها را پوشش ميدهد. اين نور است كه به ميهمانان خوشامد ميگويد و به آنها احساس آرامش ميدهد، گاهي نمودار تصاوير است، گاهي مشخص كنندهي موقعيتها، گاهي هم حريمها را از هم تفكيك ميكند و اختلاف كاربريها را مشخص ميكند. ضمن آنكه به ميهمانان كمك ميكند تا در فضايي ناشناخته سير كنند و به كشف و شهود بپردازند. هر بخش از فضاي يك مهمان خانه يا هتل، ويژگي منحصر به فردي دارد كه با توجه به آن ميبايست نورپردازي خاصي صورت گيرد تا معرف آن مشخصه باشد. در ادامه به تعريف اين بخشها و چگونگي طراحي آنها با نور ميپردازيم.
هال ورودي: تنظيم چشمانداز هتل
هال ورودي جايي است كه ميهمانها در آن جا ثبت هويت ميشوند و در عين حال هتل هم براي آنها ثبت هويت ميشود! تصوري كه شخص از بيرون ساختمان به دست آورده، در بدو گذر از درهاي ورودي در اين نقطه تقويت يا دگرگون ميشود. اين محل بايد براي همهي مهمانان بالقوه و بالفعل جذاب و پذيرا باشد. بايد گرم، راحت، صميمي و در برگيرنده باشد. چگونگي ادراك فضاي داخلي وابستگي زيادي به مقطع زماني دارد. نورپردازي مناسب در فضايي ثابت چنان تنظيم ميشود كه اين فضا براي مسافري كه صبح هنگام هتل را به مقصد فرودگاه ترك ميكند و تازه واردي كه نيمهشب وارد ميشود، به يك اندازه خوشايند باشد. صبح هنگام بايد همه چيز پرانرژي و تازه به نظر آيد؛ اما هنگام شب، پس از يك روز فعال، محيطي راحت و مطلوب است كه در عين حال خوابآور نباشد. براي اين فضا مناسب است كه در زمينهاي از نور محيطي، نورهاي متمركز نقطهاي طراحي شود كه در عين ايجاد يك بافت بصري در جهتيابي به ميهمانان كمك كند. با كمك نورپردازي ديد را به سمت اشياء مورد نظر و بخشهاي طراحي شده هدايت ميكنيم. چشم، ناخودآگاه به سمتي توجه ميكند كه نورانيتر است و در آن ناحيه معطوف به لبهها و كنجها ميشود پس بيشتر تاكيد را ميتوان بر طراحي نورهاي خطي و مشخص كننده لبهها گذاشت. در زمينهاي از نورهاي محيطي ميتوان قسمت پذيرش را با شدت نور متفاوت يا رنگ متفاوت چنان طراحي كرد كه در فضاي هال ورودي بيشترين نظر را جلب كند.
پذيرش :قسمت پذيرش دو نقش كاربردي و دكوراتيو توامان دارد. نورپردازي در سطح كاربردي بايد چند منظور را تامين كند. نورهاي رو به پايين كه بالاي ميز كار قرار ميگيرند به مشتري كمك ميكنند كه فرمها را مطالعه كند و بداند در حال امضاء و قبول چه مواردي است! در پشت ميز كار همچنين نورپردازي براي كارهاي نوشتاري و خواندني كاركنان لازم است. مسلماً در اين حالات مواد و مصالح به كار گرفته شده نبايد چنان باشند كه نور را به چشم باز بتابانند يا در موارد استفاده از كامپيوتر بازتابي روي صفحهي مانيتور ايجاد كنند. فضاي اين قسمت بايد پذيرا و خوشايند باشد و در آن از نورهاي گرم و صفحات نوراني در زمينهي عمودي استفاده شود. نورهاي سقفي به كمك نورهاي ميز و ديگر نورهاي محيطي بايد چنان تعديل شوند كه چهرههاي مراجعان و كاركنان ملايم و زيباتر جلوه كند و مخوف و هراسانگيز به نظر نرسد. در بيشتر هتلها ميز پذيرش اولين عنصر مورد توجه است كه ممكن است با جهت رو به پايين يا بالا نورپردازي شود. در طراحي و عرضهي مصالحي كه در طرح به كار ميرود، فيبرهاي نوري با نورافشاني رو به بالا در كف يا توام با كاتود سرد، بر حالت نمادين مجموعه تاثير بسزايي ميگذارد. يك نقطه نظر طراحانه اين است كه براي قسمت پذيرش گوشهاي بيافرينيم چون صحنهي نمايشي خاموش با پيشخوان نوراني و گلها يا مجسمههايي شاخص يا هر چيز سادهي ديگري كه جلب نظر كند و توجه مراجعان را به طور نامحسوس به خود جلب كند.