بخشی از متن:
زمانی كه از میشل بووه (Michel Bouvet) طراح
وگرافیست مشهور فرانسوی خواسته شد تا یكی از پوسترهای خود را به عنوان
انتخاب اول معرفی كند، پوستری «سیاه و سفید» به اسم ارواح، را كه جهت مركز
تئاتر ژمو طراحی كرده بود انتخاب كرد و در توضیح این پوستر چنین نوشت «سیاه
و سفید بودن پوستر باعث میگردد تا شما همه چیز را ساده و واضح ببینید و در
نظر بگیرید. در طراحی عنوان پوستر سعی كردم تا قدرت وضوح آن به قدری باشد
كه در خیابان و ایستگاه مترو به راحتی خوانده شود.» طراح فرانسوی، در توضیح
پوستر خود به دو موضوع مهم و اساسی در طراحی پوستر اشاره میكند یكی سادگی و
دیگری خوانا بودن نوشتار پوستر كه توسط مخاطب در كمترین زمان ممكن خوانده
شود. پوسترهایی كه جهت نمایشهای در حال اجراء مجموعه تئاتر شهر به چاپ
رسیده است از این دو اصل مهم طراحی پوستر فاصله گرفتهاند و صرفاً به یك
ذهنیت مفهومی نمایش بیشتر نزدیك شدهاند درحالیكه پیام نمایش میتواند
دستمایهای باشد جهت ساخت پوستر و زمانیكه فاكتورهای طراحی پوستر فراموش شود
پوستر تئاتر به سمت داستان سرایی میرود كه این مقوله با پوستر نسبتی
ندارد. پوستر نمایشی «خانه» كه به صورت تكرنگ (قهوهایی) ارائه گردیده دارای
قطعی خشتی بود و طراح پوستر معنی لاتین عنوان نمایشی را لازمه كار خود
دیده و تصویر دو بازیگر زن نمایش خانه به صورت مدور جای یكی از حروف لاتین
را پر كرده است. لوگوی فارسی نمایش «خانه» با لوگوی لاتین آن «لیاوت» شده
است و باقی نوشتار پوستر در قسمت بالا و پایین پوستر قرار گرفته است. فكر
طراح پوستر به دلیل پراكندگی عناصر پوستر در صفحه و از طرفی نوع رنگ
انتخابی، چندان به چشم نمیآید و به نوعی پوستر به یك پراكندگی و شلوغی
رسیده است و مخاطب از دیدن پوستر به خط بصری نائل نمیشود و پوستر در حد یك
اطلاعرسانی باقی مانده است.چهار پوستر نمایشی «دن كیشوت» به دلیل سادگی تا
حدودی خود را به استانداردهای یك پوستر موفق نزدیك كرده است. فیگورهای
شناخته شده «دن كیشوت» به صورت مشكی با زمینه خاكستری یك دست پوستر كه كل
فضای پوستر را در برگرفته، تركیببندی منطقی دارد، اما لوگوی پوستر با رنگ
سفید و حاشیه قرمز تركیب شده است، پوستر را از لحاظ تركیببندی رنگی، خنثی
جلوه داده درحالیكه پوستر موفق از لحاظ رنگبندی میتواند از رنگهای درخشان
استفاده كند. پوستر نمایشی «ژولیوس سزار» از فكر و ایده خوبی جهت طراحی سود
جسته و نسبت به پوسترهای گذشته طرحی نو و بدیع است. لوگوی نمایشی با توجه
به تم نمایشی، دارای طراحی حروف قوی و جا افتاده از لحاظ طراحی است، اما
نوع «لیاوت» مابقی نوشتار پوستر به دلیل اندازه حروف و چیدمان آن چه زیبایی
لوگوی نمایشی را ندارد و كمی بزرگ جلوه میكند. بافت پوستر كه از تكرار
لوگوی پوستر تشكیل شده است بیش از اندازه فضای پوستر را پوشانده و در كل
فكر جالب طراح، در تركیببندی چندان محكم و هنرمندانه نیست و جذابیت بصری
لازم را ندارد.پوستر نمایش «قوانین پنج قلعه» از تركیب دو رنگ قرمز و مشكی
است. پوستر از لحاظ فرم و فیگورهای به كار رفته كاملاً قرینهسازی شده است و
باند قرمز رنگ وسط پوستر این امر را شدید كرده است. تعداد كم رنگ در پوستر
مذكور یكی از نكات مثبت آن به شمار میرود. فیگورهای سفید بر روی زمینه
مشكی به نمایان شدن فیگورها كمك شایانی كرده است اما باند قرمز وسط پوستر،
اثر را كاملاً به دو قسمت مجزا تقسیم كرده است كه این اتفاق خوشایندی محسوب
نمیشود. طراح بر روی «لوگوی» پوستر تعمق كرده است و به یك تركیببندی
نسبتاً موفقی دست پیدا كرده است. طراحی پوستر تئاتر در ایران كماكان مشكلات
خاص خود را دارد از جمله زمان كم، طراحی توسط افراد متخصص و نكتهٔ از همه
مهمتر عدم شناخت بعضی از كارگردانان تئاتر، نسبت به مقوله پوستر، كه این
نكته آخر حائز اهمیت بیشتری است چرا كه در یك گروه نمایشی این كارگردان است
حرف آخر هر مرحله از تولید یك اثر نمایشی از جمله «پوستر تئاتر» را میزند.
زمانی كه از میشل بووه (Michel Bouvet) طراح
وگرافیست مشهور فرانسوی خواسته شد تا یكی از پوسترهای خود را به عنوان
انتخاب اول معرفی كند، پوستری «سیاه و سفید» به اسم ارواح، را كه جهت مركز
تئاتر ژمو طراحی كرده بود انتخاب كرد و در توضیح این پوستر چنین نوشت «سیاه
و سفید بودن پوستر باعث میگردد تا شما همه چیز را ساده و واضح ببینید و در
نظر بگیرید. در طراحی عنوان پوستر سعی كردم تا قدرت وضوح آن به قدری باشد
كه در خیابان و ایستگاه مترو به راحتی خوانده شود.» طراح فرانسوی، در توضیح
پوستر خود به دو موضوع مهم و اساسی در طراحی پوستر اشاره میكند یكی سادگی و
دیگری خوانا بودن نوشتار پوستر كه توسط مخاطب در كمترین زمان ممكن خوانده
شود. پوسترهایی كه جهت نمایشهای در حال اجراء مجموعه تئاتر شهر به چاپ
رسیده است از این دو اصل مهم طراحی پوستر فاصله گرفتهاند و صرفاً به یك
ذهنیت مفهومی نمایش بیشتر نزدیك شدهاند درحالیكه پیام نمایش میتواند
دستمایهای باشد جهت ساخت پوستر و زمانیكه فاكتورهای طراحی پوستر فراموش شود
پوستر تئاتر به سمت داستان سرایی میرود كه این مقوله با پوستر نسبتی
ندارد. پوستر نمایشی «خانه» كه به صورت تكرنگ (قهوهایی) ارائه گردیده دارای
قطعی خشتی بود و طراح پوستر معنی لاتین عنوان نمایشی را لازمه كار خود
دیده و تصویر دو بازیگر زن نمایش خانه به صورت مدور جای یكی از حروف لاتین
را پر كرده است. لوگوی فارسی نمایش «خانه» با لوگوی لاتین آن «لیاوت» شده
است و باقی نوشتار پوستر در قسمت بالا و پایین پوستر قرار گرفته است. فكر
طراح پوستر به دلیل پراكندگی عناصر پوستر در صفحه و از طرفی نوع رنگ
انتخابی، چندان به چشم نمیآید و به نوعی پوستر به یك پراكندگی و شلوغی
رسیده است و مخاطب از دیدن پوستر به خط بصری نائل نمیشود و پوستر در حد یك
اطلاعرسانی باقی مانده است.چهار پوستر نمایشی «دن كیشوت» به دلیل سادگی تا
حدودی خود را به استانداردهای یك پوستر موفق نزدیك كرده است. فیگورهای
شناخته شده «دن كیشوت» به صورت مشكی با زمینه خاكستری یك دست پوستر كه كل
فضای پوستر را در برگرفته، تركیببندی منطقی دارد، اما لوگوی پوستر با رنگ
سفید و حاشیه قرمز تركیب شده است، پوستر را از لحاظ تركیببندی رنگی، خنثی
جلوه داده درحالیكه پوستر موفق از لحاظ رنگبندی میتواند از رنگهای درخشان
استفاده كند. پوستر نمایشی «ژولیوس سزار» از فكر و ایده خوبی جهت طراحی سود
جسته و نسبت به پوسترهای گذشته طرحی نو و بدیع است. لوگوی نمایشی با توجه
به تم نمایشی، دارای طراحی حروف قوی و جا افتاده از لحاظ طراحی است، اما
نوع «لیاوت» مابقی نوشتار پوستر به دلیل اندازه حروف و چیدمان آن چه زیبایی
لوگوی نمایشی را ندارد و كمی بزرگ جلوه میكند. بافت پوستر كه از تكرار
لوگوی پوستر تشكیل شده است بیش از اندازه فضای پوستر را پوشانده و در كل
فكر جالب طراح، در تركیببندی چندان محكم و هنرمندانه نیست و جذابیت بصری
لازم را ندارد.پوستر نمایش «قوانین پنج قلعه» از تركیب دو رنگ قرمز و مشكی
است. پوستر از لحاظ فرم و فیگورهای به كار رفته كاملاً قرینهسازی شده است و
باند قرمز رنگ وسط پوستر این امر را شدید كرده است. تعداد كم رنگ در پوستر
مذكور یكی از نكات مثبت آن به شمار میرود. فیگورهای سفید بر روی زمینه
مشكی به نمایان شدن فیگورها كمك شایانی كرده است اما باند قرمز وسط پوستر،
اثر را كاملاً به دو قسمت مجزا تقسیم كرده است كه این اتفاق خوشایندی محسوب
نمیشود. طراح بر روی «لوگوی» پوستر تعمق كرده است و به یك تركیببندی
نسبتاً موفقی دست پیدا كرده است. طراحی پوستر تئاتر در ایران كماكان مشكلات
خاص خود را دارد از جمله زمان كم، طراحی توسط افراد متخصص و نكتهٔ از همه
مهمتر عدم شناخت بعضی از كارگردانان تئاتر، نسبت به مقوله پوستر، كه این
نكته آخر حائز اهمیت بیشتری است چرا كه در یك گروه نمایشی این كارگردان است
حرف آخر هر مرحله از تولید یك اثر نمایشی از جمله «پوستر تئاتر» را میزند.
