اشاره:
در اين پروژه استفاده از برقگير آويزي به عنوان عامل حفاظتي در
مقابل اصابت صاعقه انتقال و بالا بردن ضريب اطمينان شبكه تشريح شده است. در
اين راستا ساختمان داخلي و نحوه به كارگيري برقگير آويزي در خطوط انتقال
فشار قوي و تفاوتهاي آن بر برقگيرهاي متداول بيان شده است. در انتها، مدلي
از شبكه با استفاده از نرم افزار ATP شبيه سازي و مورد مطالعه قرار گرفته و
نتايج آن ارائه شده است.
ABSTRACT:
In order to increase the
reliability of transmission lines against lightning strikes, application
of arresters is the useful way. Lightning surges cause flashover on
insulator string, especially in towers with high ground resistance. So a
short circuit between line and tower will be app eared. If there is a
arrester beside the insulator string, surge current will pass through
the arrester to arrester to ground and there is not any flashover. Also
in this paper the basic concepts and construction of transmission line
arrester. Will be described. At the end of poper. Performance and
application of arresters in line will be proved by results of simulating
a line with EMTP.
1- مقدمه
استفاده از برقگير در خطوط
انتقال به منظور افزايش قابليت اطمينان شبكه و كاهش خطاهاي ناشي از اصابت
صاعقه و همچنين حذف مطمئن اضافه ولتاژ ناشي از صاعقه، صورت مي گيرد. اضافه
ولتاژهاي ايجاد شده در شبكه تاثير مخربي بر تجهيزات و تاسيسات الكتريكي بر
جاي مي گذارند، اما حدود آسيب با توجه به مقاومت عايقي وسيله الكتريكي
متفاوت مي باشد. اضافه ولتاژهاي ناشي از صاعقه كه به صورت استاندارد 50/2/1
ميكروثانيه بيان مي شوند به دليل پشتيباني موج تيز و دامنه بالايي ك داراي
اثرات تخريبي شديدي در شبكه بر جاي مي گذارند.
از جمله اين آثار، مي
توان به سوختن تجهيزات فشار قوي و ايجاد خطاي اتصال كوتاه در پستهاي فشار
قوي و يا شكست الكتريكي سطحي در طول زنجير مقره و ايجاد خطاي اتصال كوتاه
در آن اشاره كرد. تمامي اين موارد منجر به ايجاد خطا و قطع شبكه مي گردد.
براي پيشگيري از اين نوع خطاها در پستهاي فشار قوي روشهاي متعددي وجود دارد
كه عملي‌ترين و اقتصادي‌ترين آنها استفاده از سيم محافظ و برقگير است. از
طرف ديگر در خطوط انتقال فشار قوي نيز روشهاي متعددي براي جلوگيري از شكست
الكتريكي زنجير مقره در اثر اصابت ساعقه وجود دارد كه به طور خلاصه مي‌توان
از سيم محافظ و كاهش مقاومت پاي برج و افزايش سطح عايقي نام برد.
افزايش
سطح عايقي در برجها، اگر چه از بروز شكست الكتريكي سطحي در زنجير مقره
جلوگيري مي كند ليكن منجر به بزرگ شدن بازوها و ارتفاع برج و افزايش هزينه
مي گردد. از طرف ديگر، در مناطق سنگي و صخره اي كه مقاومت زمين بالا است،
مقاوت پاي برج، بزرگ خواهد بود. در اين صورت‌حتي اگر خط انتقال، توسط سيم
زمين محافظت گردد، به دليل بالا بودن مقاومت پاي برج، در زمان اصابت صاعقه
به برج، پتانسيل برج آنچنان بالا مي رود كه اختلاف آن با ولتاژ خط، از سطح
عايقي مقره فراتر مي رود و بنابراين شكست الكتريكي سطحي در زنجير مقره روي
داده و در صورت تداوم قوس الكتريكي، خط انتقال توسط كليدهاي قدرت قطع
مي‌گردد. بدين لحاظ در صورتي كه بتوان با بكارگيري الكترودهاي زمين در عمق
زياد و يا روشهاي ديگر، مقاومت پاي برج را كاهش داد، پديده اخير و يا قوس
برگشتي روي نخواهد داد. ولي در مواردي مانند سخت بودن يا سنگي بودن زمين در
كوههاي مرتفع، اين امكان وجود ندارد و تاثير روشهاي ذكر شده در عمل كم مي
باشد.
دانلود فایل”پروژه مزايا و كاربرد برقگيرها در خطوط انتقال فشار قوي”
