برچسب: انواع اتصالات در جوشکاری

در جوشكاري پنج نوع اتصال اساسي وجود دارد.

مراحل اجرايي جوشكاري قوس _ الكترود دستي 

1-برطرف كردن كليه مواد زائد، ناخالصي ها، آلودگي ها از قبيل چربي، كثافات، رنگ، اكسيدها و پوسته ها از لبه هاي مورد جوش حداقل تا فاصله 15mm از هر طرف قطعه. اصولاً كار به كمك سنگ زني، برس زني و سمباده انجام مي گيرد. روش شيميايي بيشتر براي زدودن چربي ها مي باشد.

2- يخ زدن لبه هاي مورد جوشكاري (Beveling): متناسب با ضخامت ورق و شرايط كار و نهايتاً به كمك استانداردها لبه سازي انجام مي شود. براي ورق هاي ضخيم از لبه سازي (Beveling) دو طرفه و براي ورق هاي با ضخامت متوسط از لبه سازي يك طرفه استفاده مي شود. مسلماً شيار (Groove) نيز مي تواند براي قطعات با ضخامت متوسط از يكطرف و براي قطعات ضخيم در دو طرف قطعه ايجاد شود.

زاويه يخ و شعاع انحناء تحتاني لبه ها بر حسب حساسيت به ترك، پيچيدگي، وزن قطعه در هنگام جوشكاري، نوع الكترود، مهارت جوشكار و هزينه يخ سازي انجام مي گيرد. مثلاً لبه سازي به صورت لاله فلز جوش متري نسبت به لبه سازي به صورت V نياز دارد. يا لبه سازي به شكل V به بعضي ترك خوردگي ها نسبت به شكل لاله (U) حساس تر است و يا قطعات لبه سازي شده از دو طرف نسبت به قطعات لبه سازي شده از يك طرف حساسيت كمتري به پيچيدگي دارند.

البته بعضي اوقات از شكل ظاهري قطعات مي توان استفاده كرده و لبه سازي انجام نمي دهند.

لبه سازي معمولاً به كمك سنگ زني، ماشين كاري و يا با استفاده از Totch و يا قوس انجام مي گيرد كه هر يك مستلزم هزينه مي باشد و به هزينه جوشكاري افزوده مي گردد. در شكل 17 بعضي از علائم اختصاري كه در جوشكاري بكار مي روند آمده است .

3- استقرار اجزاء در كنار يكديگر براي عمليات جوشكاري:

ترجيحاً استقرار قطعات را طوري كنار يكديگر فراهم مي سازند كه راحت ترين موقعيت (Position) براي جوشكاري آنها تامين گردد. در اين راستا مي توان از گيره، نگهدارنده و وضعيت دهند ها استفاده نمود كه اكثراً شرايط كار را خيلي ساده مي كنند.

4- تك بندي (Tack Weld): قطعات در فواصل مناسب بطوريكه از پيچيدگي آنها جلوگيري به عمل آيد و پيچيدگي آنها به حداقل برسد نسبت به يكديگر با خال جوش كنار هم استقرار مي يابند.

5- عمليات جوشكاري 

انتخاب الكترود و تنظيم آمپر و قراردادن كار در موقعيتي كه جوشكار احساس راحتي كند. تنظيم آمپر اصولاً روي تكه قراضه اي انجام مي گيرد.

پس از راه اندازي قوس و تنظيم آمپر، قوس را به داخل محل اتصال جهت مي دهند تا فلز جوش در محل اتصال رسوب داده مي شود. لذا جوشكار حركت هاي زير را بايستي همزمان به طور يكنواخت و قابل كنترل انجام دهد اين حركت ها عبارتند از:

الف) تثبيت فاصله نوك الكترود با سطح مذاب حوضچه. در حقيقت الكترود را بايد به سمت حوضچه در اثر مصرف پايين آورد.

ب) حركت الكترود و قوس در سرتاسر مسير جوش كه در اصل تعيين كننده سرعت جوشكاري است. اين حركت توام با حركت هاي زيگزاگي ياموجي شكل است كه هر جوشكار بر حسب عادت يك نوع حركت را انجام مي دهد.