برچسب: جوشکاری با گاز

بشر از ابتداي تمدن سعي مي‌كرد كه با اتصال اجسام برخي از نيازهاي خود را برطرف كند . اين اتصالات از به هم بستن شاخه‌هاي درختان و دوختن تكه‌هاي پوست حيوانات شروع شد و با گذشت زمان فن اتصال اجسام مختلف پيشرفته‌تر شد . كشف فلزات و وابسته‌هاي آنها يعني آلياژها ، با خواص متنوع نياز بشر را در متصل كردن قطعات فلزي بيشتر كرد و روشهاي تازه ابداع شد . از جمله اتصالاتي كه بيش از دو قرن پيش مورد استفاده بوده مي‌توان پرچ ، پيچ و جوشكاري كوره‌اي را نام برد. 

استفاده از حرارت ناشي از سوختن گاز و ذوب موضعي محل اتصال (درز) قطعات فلزي باعث تحول بزرگ در اين فن شد و بر اين اساس روشهاي جوشكاري زيادي به وجود آمد . 

جوشكاري را مي‌توان جز صنايع مادر به حساب آورد، زيرا كمتر كارخانه يا مؤسسه توليدي و صنعتي را مي‌توان يافت كه در آن حداقل يك كارگاه جوشكاري فعال وجود نداشته باشد . سرعت عمل ، ارزاني ، كيفيت خوب اتصال در مقايسه با پرچ و پيچ ، سبكي اتصال تمام شده و سادگي اجراي اتصال باعث پيشرفت و گسترش روزافزون صنعت جوشكاري شد .

دست‌اندركاران اين صنعت از شخصيت شغلي بالايي برخوردارند ، زيرا به طور مداوم با پيشرفت و تكامل همگام هستند . مؤسسات و انجمنهاي جوشكاري در تمام نقاط جهان در اين زمينه به كار تحقيق و بررسي مي‌پردازند و نتايج يافته‌هاي علمي و عملي خود را به صورت نشريات مختلف در دسترس علاقه‌مندان قرار مي‌دهند . 

جوشكاري گاز

1- تعريف جوشكاري گاز :

حرارت لازم براي ذوب لبه قطعات مورد جوشكاري را مي‌توان از سوختن گاز تأمين كرد كه به اين روش اصطلاحاً جوشكاري گاز مي‌گويند . 

در اين نوع جوشكاري به گازهاي روبه‌رو نياز داريم :

الف) گاز قابل احتراق   

ب) اكسيژن عامل احتراق 

-گازهاي قابل احتراق : 

گازهاي مختلفي در جوشكاري به عنوان گاز مشتعل شونده مورد استفاده قرار مي‌گيرند كه مهمترين آنها عبارتند از :

1- ئيدروژن H2

2- پروپان C3H8