برچسب: ساختار حقوقي سازمان اداري در شهرستان

مقدمه

سازمان اداري كشور در شهرستان ها

مبحث اول: نظام ها يا سبك هاي اداری

بخش اول: تعريف و اقسام عدم تمركز اداري

بخش دوم: ويژگي هاي عدم تمركز اداري

راه هاي قيموميت اداري

بخش سوم: محاسن و معايب عدم تمركز اداري

محاسن عدم تمركز اداري

بند چهارم: تاريخچه تمركز و عدم تمركز اداري در ايران

مبحث دوم: تقسيمات كشوري

مبحث سوم: سازمان منطقه اي قوه مركزي و سازمان هاي محلي

بند اول: سازمان منطقه اي قوه مركزي در تقسيمات كشوري

فرمانداران

بخشداران

وظايف امنيتي فرمانداران

شوراي تامين شهرستان

وظايف سياسي

وظايف اداري فرمانداران

وظايف فرمانداران و بخشداران در خصوص شهرداي ها و دهياري هاي كشور

ساير وظايف فرمانداران

مبحث چهارم: نهادهاي عمومي محلي (شوراها)

شوراها در قانون اساسي

شوراها در قوانين و مقررات ديگر

اصول تشكيلات شوراها

تعداد اعضاء شوراها

تعداد اعضاي علي البدل

انواع شوراها

شوراي اسلامي روستا

شوراي بخش

شوراي شهر و شهرك

شوراي اسلامي شهرستان

چگونگي انتخاب اعضاي شورا

شرايط انتخاب كنندگان و انتخاب شوندگان

محرومان از انتخاب شدن

محرومان از انتخاب شدن به دليل سوابق

اعلام داوطلبي، بررسي صلاحيت و چگونگي رسيدگي به شكايت داوطلبان

رسالت شوراها طبق قانون اساسي

نظارت بر اداره امور كشور

وظايف و اختيارات شوراها طبق قانون عادي

وظايف و اختيارات شوراي اسلامي بخش

وظايف شوراي اسلامي شه

نظارت شوراي شهر بر عملكرد شهرداري و شهردار

وظايف و اختيارات شوراي اسلامي شهرستان

سازمان شهرداري ها

فعاليت هاي اداره

1- هدف پليس اداري عمومي (پليس عمومي)

نتيجه گيري

منابع و مآخذ

بخشی از متن تحقیق:

از لحاظ اداري، امور عمومي بر دو قسمند؛ ملي و محلي. اموي كه همه افراد از منافع و فوايد آن سود مي برند، امور ملي ناميده ميشوند و اموري را كه مربوط به محل و يا منطقه معيني مانند ده يا شهر يا شهرستان باشد امور محلي مي نامند؛ براي مثال امر دفاع ا ز كشور، برقراري نظم در جامعه، اجراي عدالت در كشور، حفظ روابط با كشورهاي بيگانه، توسعه فرهنگ و نگاهداري آثار ملي، ايجاد راه بين شهرستان ها و استان ها جز امور ملي است، در صورتي كه ايجاد شبكه آب و برق و تلفن و گاز و فاضلاب، احداث خيابان ها، تامين نظافت و بهداشت، تاسيس مدارس، تنظيم ترافيك، نگاهداري ايتام و مستمندان و انجام دادن اموري كه براي تامين نيازهاي روزانه اهالي و يا ساكنان ده و يا شهرستان، ضروري است جز امور محلي محسوب ميشود.

تقسيم امور به ملي و محلي، امري دقيق و نظري است و مرز مشخص بين آنها وجود ندارد؛ براي مثال ممكن است گروهي، بهداشت شهر و تعليم و تربيت كودكان را كه امور محلي هستند، جزء امور ملي تلقي كنند و بعكس گروه ديگر آن را يك امر محلي به شمار آورند. آنچه مسلم است امور محلي واقعيتي است كه اهالي و يا ساكنان محل نسبت به حسن اداره آنها ذي نفع و علاقمندند و در اجراي آنها منافع مشتركي دارند كه اين امر را در مديريت امور نمي توان ناديده گرفت از اين رو، دولت مركزي براي اين منافع و همبستگي ها، احترام و شخصيت حقوقي قائل ميشود و امكاناتي ميدهد تا اهالي خود با انتخاب شوراهايي اداره آنها را به عهده بگيرند، و خود به نظارت اكتفا ميكند.