عضلات اسكلتي را ميتوان بعنوان بزرگترين اندام بدن در نظر گرفت كه وجود آن براي تمام فعاليتها از جمله حركات ارادي ضروري است.
فعاليتهاي تكراري و طولاني، حركات سريع و كارهايي كه نياز به نيروي بيشتري دارند، ميتوانند گيرندههاي درد در عضله را تحريك نمايند.
اين تحريكات در محيط كار، ورزش و انجام فعاليتهاي روزانه معمول است.
از آنجا كه عضلات اسكلتي 40 درصد بافتهاي بدن را تشكيل ميدهد، جاي تعجب نيست كه بسياري از دردهايي كه ما در زندگي روزمره احساس ميكنيم داراي منشأ عضلاني است.
فيزيولوژي كار-ساختار عضله
انرژي لازم براي انقباض عضله از طريق تركيبات فسفاته موجود در بافت عضلاني تأمين ميشود. اين تركيبات از تجزيه مواد غذايي حاصل ميشوند. عضله متشكل از تعداد زيادي رشتههاي فيبري است كه در كنار هم قرار گرفته اند. هر فيبر عضلاني شامل تعداد زيادي ميوفيبريلهاي كوچكتر است
ماهيچهها را ميتوان به رشتههاي نخي تشبيه كرد كه همگي به هم متصل شدهاند. هر نخ به تنهايي (سلول عضلاني) از فيبرها (ميوفيبريل ها) تشكيل شده است و هر ميوفيبريل از باندهاي متناوب اكتين و ميوزين ساخته شده است. كل ساختار عضله در مايع داخل سلولي و خارج سلولي غوطهور بوده و عروق خوني و عصبي در آن وجود دارد.