تاريخچه:
استفاده از مواد شيميايي از زمان هاي بسيار دور متداول بوده است. مصريان
قديم گچ تكليس شده ناخالص را به كار
مي‌بردند يونانيان و رومي ها سنگ آهك تكلنيس شده را مصرف مي‌كردند و بعداَ
آموختند كه به مخلوط آهك و آب، ماسه، سنگ خردشده يا آجر و سفال هاي شكسته نيز
اضافه كنند. اين اولين نوع بتن در تاريخ بود. ملات آهك در زير آب سخت نمي‌شود و
رومي ها براي ساختمان سازي در زير آب، سنگ و آهك و خاكستر آتشفشاني با پودر
بسيار نرم سفال هاي سوخته شده را با هم آسياب مي نمودند و به كار مي‌بردند.
سيليس و آلومين فعال موجود در خاكستر و سفال با آهك تركيب شده و آنچه به اسم سيمان
پوزولاني (پوزولان از اسم دهكده pozzuli كه در نزديكي آتشفشان وزو قرار دارد و براي اولين بار خاكستر
آتشفشاني را در اين محل پيدا نمودند گرفته شده است)، شناخته شده است.
