برچسب: تحصیل

دارایی های غیر جاری غالباً بخش عمده ای از اقلام دارایی های واحد تجاری را تشکیل داده و در مقایسه با دارایی های جاری از گردش کمتری برخوردار می باشند. برخی از دارایی های غیر جاری استهلاک پذیرند، چگونگی اندازه گیری و طبقه بندی مخارج برای دارایی های غیر جاری، اثر قابل ملاحظه ای بر درآمد دوره جاری و آتی و گزارشگری آن بر صورتهای مالی دارد.
در تجزیه و تحلیل نسبت های مالی غالباً دارایی های غیر جاری یک نسبت اصلی از مجموع دارایی های واحد تجاری بشمار می آید، از ویژگی اصلی و مشترک این قبیل دارایی ها داشتن منافع اقتصادی آتی طی سالهای متوالی می باشد، بخش عمده ای از بهای تمام شده این قبیل دارایی ها در طی دوران مصرف به هزینه استهلاک (تخصیص سیستماتیک مبلغ استهلاک پذیر یک دارایی طی عمر مفید آن) منظور می شود.
برای اهداف حسابداری و گزارشگری دارایی های غیر جاری غالباً به چهار گروه عمده: دارایی ثابت مشهود و نامشهود، سرمایه گذاریهای بلند مدت، سایر دارایی ها طبقه بندی می شوند. داراییهای ثابت مشهود صرفنظر از نوع فعالیت، به دارایی هایی اطلاق می شود که: 1) به منظور استفاده در تولید یا عرضه کالاها یا خدمات، اجاره به دیگران یا دوره مالی مورد استفاده قرار گیرد، 3) برای فروش مجدد خریداری نشده بلکه به عنوان بازار کار واحد تجاری بطور مستمر در فعالیت های عادی عملیات بطور موثر، طی سالهای متمادی مورد استفاده قرار می گیرد.
* دارایی های ثابت مشهود غالباً می توان در ترازنامه تحت سرفصل کلی تحت عنوان «دارایی اموال، ماشین آلات و تجهیزات» ( مناسب ترین سرفصل)، دارایی عملیات مشهود و دارایی های ثابت مشهود (طبق استاندارد ایران) طبقه بندی نمود، اینگونه داراییها به گروه های عمده زیر طبقه بندی می شوند:
استهلاک ناپذیر: نظیر زمین
استهلاک پذیر: نظیر ساختمان، ماشین آلات و تجهیزات، اثاثه، بهسازی اموال استیجاری، دارایی در اجاره سرمایه ای، دارایی های زیستی.
کلیه دارایی های استهلاک پذیر پس از کسر استهلاک انباشته و زیان کاهش ارزش انباشته مربوط به آن مبلغ در ترازنامه منعکس می شود.

دانلود فایل”پاورپوینت دارایی های ثابت مشهود، تحصیل، واگذاری و مبادله”

کنگره60 به عنوان مرکز راهنمایی رایگان درمان اعتیاد ، همواره سعی دارد موضوعاتی را که در ارتباط نزدیک با پدیده اعتیاد و درمان آن می باشند را مورد بررسی و کنکاش قرار دهد . یکی از میادین اصلی تبادل نظر و گفت وشنود در خصوص این موضوعات ، دستور جلسات هفتگی کنگره 60 می باشد . این هفته در کلیه شعب کنگره 60 موضوع دستور جلسه هفتگی ، بیکاری ، کار و تحصیل است .
منظور از طرح این دستور جلسه ، بررسی این موضوعات در ابعاد اجتماعی نیست بلکه بررسی وضعیت وضعیت مصرف کننده مواد مخدر و درمان اعتیاد در ارتباط با این موضوعات است .
می خواهیم بدانیم فردی که برای درمان اعتیاد خود اقدام کرده است ، در طول دوره درمان و بعد از درمان نسبت به موضوعات فوق چه دیدگاهی باید داشته باشد ، چگونه در خصوص این موضوعات برنامه ریزی و عمل کند .
شاید تصور شود مصرف کننده مواد مخدر که تحت درمان می باشد و در دوره درمان را سپری می کند . نیاز به استراحت و بستری شدن داشته باشد ، در بعضی از روش های درمان اعتیاد وضعیت فرد به گونه ای است که از کار از بستری شدن و استراحت کردن نیز فراتر می رود و فرد وضعیت بسیار وخیمی را پشت سر می گذارد .
تفاوت اصلی روش درمان تدریجی یا کاهش پله ای مصرف ( تیپرینگ ) یا با سایر روش های درمان اعتیاد در این است که در این روش هیچ گونه نیازی به استراحت نیست . فردی که با استفاده از روش کنگره 60 دوره درمان را سپری می کند می تواند مانند دیگر شهروندان زندگی کند ، سرکار خود باشد و به امورات زندگی خود رسیدگی کند ، در این روش با توجه به برنامه ریزی دقیق و مصرف داروی تریاک یا اپیوم تینکچر و کاهش تدریجی و پله ای آن ، شخص از یک تعادل نسبتا خوب برخوردار است و به راحتی از عهده کلیه امورات زندگی خود برمی آید . در روش درمان کنگره 60 هیچ گونه نیازی به استراحت نیست .
در این روش هیچ گونه رژیم ، برنامه یا پرهیز غذایی وجود ندارد . در این روش هیچ گونه نیازی به مصرف قرص یا داروهای شیمیایی و حتی داروهای تقویتی نیست ، در این روش شخص مانند یک انسان معمولی به زندگی خود می رسد ، اینکه بگوییم یک سفر اولی که دوره درمان و تیپرنگ را سپری می کند نباید کارکند، چنین چیزی به صورت کلی در کنگره 60 وجود ندارد . مگر در موارد خاص و استثنایی که به راهنمای شخص مربوط می شود و بعضی از مشاغل سنگین از نقطه نظر حجم کار و ساعات کار که ممکن است در برنامه درمان شخص و حضور فرد در کلاس ها اختلال ایجاد نماید .
 به طور کلی در طول سفر اول که شخص در حال تیپر داروی خود ( تریاک یا اپیوم تینکچر ) می باشد ، اولویت او در صدر برنامه های زندگی بایستی ، درمان و حضور به موقع در کلاس ها باشد . تا این اتفاق روی ندهد ، یعنی خواست و برنامه ریزی او و حضور در کلاس ها در صدر تمام برنامه هاقرار نگیرد، بعید به نظر می رسد که بتواند از عهده درمان بیماری اعتیاد برآید . زیرا در زمان اعتیاد ، مصرف مواد مخدر در صدر تمام مسائل زندگی و اولویت اول است و هیچ عاملی نمی تواند از حیث اهمیت و اولویت بالاتر از مصرف مواد مخدر قرار بگیرد . به همین دلیل در زمان درمان اعتیاد این وضعیت معکوس می شود و برنامه ریزی درمان و رهایی و شرکت به موقع در جلسات و غیبت نداشتن بایستی اولویت اول باشد ، به همین دلیل راهنمایان توصیه می کنند که شاگردانشان وضعیت کار و ساعات کاری خود را به گونه ای تنظیم کنند که بتوانند جلسات  و کلاس های خود را به موقع شرکت کنند ، سفر اولی هایی که غیبت و عدم حضورشان را به بهانه کار  و زندگی توجیه می کنند ، یا خواست رهایی را ندارند که در این صورت اگر هزاران سال هم سفر کنند به درمان و رهایی نمی رسند و یا اینکه از سر ناآگاهی اهمیت لازم را به حضورشان نمی دهند که در این صورت نیز خبری از درمان اعتیاد و موفقیت نخواهد بود.

دانلود فایل”تحقيق بیکاری ، کار ، تحصیل”