برچسب: اخلاق

نکاح دو قسم است: دايم و منقطع. در انجام وظايف زناشويي بين اين دو گونه
نکاح هيچ تفاوتي وجود ندارد ،اما هر يک از آنها آثاري دارند. نکاح دايم
اصلاً قيد زماني ندارد و تا آخر عمر است اما در نکاح منقطع حتماً بايد قيد
زمان را مطرح کنند.
نکاح موقت دو رکن دارد:
1) زمان معين
2) اجرت معين. عدم وجود اين دو رکن نکاح را باطل مي کند.
اگر
در نکاح دايم مهريه تعيين نشود بعدها مي توانند به صورت مهر المثل، مهريه
را تعيين بکنند.( مهريه اي که در زمان عقد تعيين مي شود به مهر المسمي
معروف است)
*آثار نکاح موقت
نکاح موقت داراي مهريه است اما در نکاح موقت زن مستحق نفقه نمي باشد مگر اين که در حين عقد شرط کرده باشد.
نکته
ديگر ارث است. اگر زوج بميرد،زوجه از او ارث نمي برد اما فرزندان به
دنياآمده از ازدواج موقت ،ارث مي برند.در ازدواج دايم مرد مي تواند زن خود
را ازاشتغال محروم کند و تعيين محل سکونت از حقوق مرد است که اين دو مورد
در ازدواج موقت صادق نيست.
*آثار نکاح دايم
اگر در نکاح دايم مهريه
تعيين نشود بعداً مي توانند با توافق يکديگر يا با نظردادگاه، مهريه را
تعيين کنند که به آن مهر المثل يا مهر المتعه مي گويند اما درازدواج موقت
بدون تعيين مهريه عقد باطل است .
زن در نکاح دايم بر خلاف نکاح موقت ، به محض وقوع عقد مستحق نفقه است.
از نظر ارث، در نکاح دايم زوجين در صورت مرگ از همديگر ارث مي برند .
در
نکاح دايم، حق مسکن با مرد است ،زيرا مسائل اقتصادي را مرد تأمين مي کند
مگر اينکه در زمان عقد، زن شرط کند که حق مسکن با او باشد.
در نکاح دايم مرد مي تواند زن را از اشتغال منع کند. در اين مسأله هم زن مي تواند با شرط ضمن عقد، اين حق را از همسرش بگيرد.
* نفقه
مسأله
نفقه از مسائل بنيادي خانواده است. منظور از نفقه تأمين مايحتاج زندگي يک
زن بر اساس عرف جامعه، شئون يک زن و استطاعت مالي مرد مي باشد .نفقه
شامل:خوراک، پوشاک، دارو، درمان، مسکن و ساير موارد مي شود.
در پرداخت نفقه به افراد واجب النفقه اولويت وجود دارد .مثلاً نفقه همسر برنفقه ساير اقرباي واجب النفقه، مقدم است.
تکليف نهايي، مسکن مستقلي را براي او انتخاب کند.
*تعيين تکليف مسکن فرزندان بعد از طلاق
زن زماني مي توانددر منزل انتخاب شده توسط مرد سکونت ننمايد که :
1 ) در حين عقد از شرط استفاده کرده باشد.
2) زن بيم آن را داشته باشدکه از لحاظ جسمي و روحي، حيثيتي و يا مالي به او آسيبي وارد آيد .
زن بايد اين مسائل را براي دادگاه بيان کند و دادگاه پس از بررسي مرد را مکلف مي کند تا تعيين
مسکن
جزئي از نفقه محسوب مي شود. از آن جايي که نفقه فرزندان پس از طلاق به
عهده پدر است ، به طريق اولي تعيين مسکن نيز با پدر مي باشد …

ختم نبوت بدون نصب امام معصوم , خلاف حكمت الهى است و كامل بودن دين جهانى و
جاودانى اسلام , منوط به اين است كه بعد از پيامبر اكرم ( ص ) جانشينان
شايسته اى براى او تعيين گردند بگونه اى كه بجز مقام نبوت و رسالت , داراى
همه مناصب الهى وى باشند
اين مطلب را مى توان از آيات كريمه قرآن و روايات فراوانى كه شيعه و سنى در تفسير آنها نقل كرده اند استفاده كرد :
از جمله در آيه سوم از سوره مائده مى فرمايد : (( اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و رضيت لكم الاسلام ديناً ))
اين
آيه كه به اتفاق مفسرين در حجة الوداع و تنها چند ماه قبل از رحلت پيامبر
اكرم ( ص ) نازل شد بعد از اشاره به نا اميدى كفار از آسيب پذيرى اسلام ((
اليوم يئس الذين كفر وامن دينكم …)) تائكيد مى كند كه امروز دين شما را
كامل , و نعمتم را بر شما تمام كرده .
و با توجه به روايات فراوانى كه
در شائن نزول اين آيه ها وارد شده كاملاً روشن مى شود كه اين (( اكمال و
اتمام )) كه توائم با نوميد شدن كفار از آسيب پذيرى اسلام بوده با نصب
جانشين براى پيامبر اكرم ( ص ) از طرف خداى متعال , تحقق يافته است . زيرا
دشمنان اسلام , انتظار داشتند كه بعد از وفات رسول خدا ( ص ) ـ مخصوصاً با
توجه به اينكه فرزند ذكورى نداشتند ـ اسلام بدون سرپرست بماند و در معرض
ضعف و زوال قرار گيرد , ولى با نصب جانشين براى وى دين اسلام به نصاب كمال ,
و نعمت الهى به سرحد تمام رسيد و اميد كافران بر باد رفت . ( 1 )
و
كيفيت آن , چنين بود كه پيامبر اكرم ( ص ) هنگام بازگشت از حجة الوداع همه
حجاج را در محل (( غدير خم )) جمع كردند و ضمن ايراد خطبه مفصلى از ايشان
سوئال كردند : (( الست اولى بكم من انفسكم؟ )) ( 2 ) آيا من از طرف خدا
متعال بر شما ولايت ندارم؟ همگى يكصدا جواب مثبت دادند , آنگاه زير بغل على
( ع ) را گرفته او را در برابر مردم بلند كردند و فرمودند : (( من كنت
مولاه فعلى مولاه )) و بدين ترتيب , ولايت الهى را براى آن حضرت , اعلام
فرمودند .
سپس همه حضار با آن حضرت بيعت كردند و از جمله , خليفه دوم
ضمن بيعت با امير موئمنان على ( ع ) بعنوان تهنيت گفت : (( بخ بخ لك يا على
, اصحبت مولاى و مولى كل موئمن و موئمنة)) ( 3 )
و در اين روز بود كه
اين آيه شريفه , نازل شد : (( اليوم اكملت لكم دينكم و اتممت عليكم نعمتى و
رضيت لكم الاسلام ديناً )) و پيامبر اكرم ( ص ) تكبير گفتند و فرمودند :
(( تمام نبوتى و تمام دين الله ولاية على بعدى ))
و در روايتى كه بعضى
از بزرگان اهل سنت ( حموينى ) نيز نقل كرده اند آمده است كه ابوبكر و عمر
از جابر خاستند و از رسول خدا ( ص ) پرسيدند كه آيا اين ولايت , مخصوص على
است؟ حضرت فرمود :
مخصوص على و اوصيائ من تا روز قيامت است . پرسيدند : اوصيائ شما چه كسانى هستند؟ فرمودند :
(( على اخى و وزيرى و وارثى و وصيى و خليفتى فى امتى و ولى كل موئمن من
بعدى , ثم ابنى الحسن , ثم النى الحسين , ثم تسعة من ولد ابنى الحسين
واحداً بعد واحد , القرآن معهم و هم مع القرآن , لايفارقونه و لا يفارفهم
حتى يردوا على الحوض )) (4)
بر حسب آنچه از روايات متعدد , استفاده مى
شود پيامبر اكرم ( ص ) قبلاً مائمور شده بودند كه امامت امير موئمنان ( ع )
را رسماً اعلام كنند ولى بيم داشتند كه مبادا مردم , اين كار را حمل بر
نظر شخصى آن حضرت كنند و از پذيرفتن آن , سرباز زنند . از اينروى , در پى
فرصت مناسبى بودند كه زمينه اين كار فراهم شود تا اينكه اين آيه شريفه نازل
شد …