مقدمه
رايو دريچه و نه صداي آلمان، در گزارشي به تاريخ استفاده از
امواج كوتاه راديويي براي پخش برنامه ها پرداخته است. در اين گزارش آمده
است كه در زمان جنگ جهاني دوم اولين فرستنده هاي توليد كننده پارازيت از
سوي مهندسان و كارشناسان فني توليد و از آن براي مقابله با امواج راديوهاي
خارجي استفاده شده است.
موج كوتاه براي پخش راديويي بهترين امكان نيست.
اما هر كسي كه در سراسر دنيا قصد دريافت اطلاعات را دارد. امروزه هنوز هم
نمي تواند از موج كوتاه صرف نظر كند. زماني كه دريچه وله صداي آلمان 50 سال
پيش در سوم ماه مه سال 1953 كار خود را آغاز كرد.
موج كوتاه براي زمان
پس از جنگ بهترين امكان موجود بود تا بتوان با سراسر جهان تماس برقرار كرد.
از طريق موج كوتاه آلمان دموكرات چهره جديد خود را به نمايش در آورد.
توجه
توجه: اينجا برلين كونيگز و وسترها وزن و فرستنده موج كوتاه آلمان است ما
موسيقي پخش مي كنيم از ژانويه سال 1929 در اروپا. تعداد فرستنده هاي
راديويي كه برنامه هاي خود را به روي امواج كوتاه پخش مي كردند. افزايش
چشمگيري داشت. اين تكاملي بود كه توسط كار فرستنده هاي آماتور Guglielmo
Marconi به وجود آمد. مارگوني، فرستنده راديويي واتيكان را تاسيس كرده
فرستنده و آنتن هاي آن را ساخته بود تا به وسيله امواج الكترومغناطيسي
اخبار و اطلاعات را انتقال دهد. در آغاز دهه 20 مهندسان و تكنيك آن ها تا
حدي رسيده بودند كه فرستنده هاي راديويي بتوانند يك برنامه راديويي منظم را
پخش كنند.
اگر چه در ابتدا كسي به پخش برنامه ها روي امواج كوتاه زير
200 متر فكر هم نمي‌كرد برنامه ها اغلب بر روي امواج توسط و يا بلند پخش مي
شدند تا اين كه ماركوني به اين فكر افتاد كه تمامي امپراتوري بريتانيا را
توسط امواج راديو پوشش دهد و شروع به آزمايش بر روي امواج كوتاه كرد. به
اين ترتيب مشخص شد كه در فواصل زياد، فرستنده هاي آزمايشي كه برنامه هاي
خود را روي امواج كوتاه پخش مي كردند. كيفيت دريافت بهتري را در مقايسه با
موج بلند و متوسط ارائه مي كنند. در نتيجه نخستين برنامه ها بر روي امواج
كوتاه در سال 1928 آغاز شد.
دريافت امواج كوتاه توسط قشري سنگين در جو
زمين، يا در حقيقت يونوسفر. امكان پذير مي شود. كه در آن امواج
الكترومغناطيسي همانند اشعه نور بر روي آينه منعكس مي شوند. هرچه امواج
كوتاه تر و فركانس آن ها بيش تر باشد. قادر خواهند بود مسافت هاي طولاني
تري را طي كنند به اين وسيله فرستنده هاي راديويي مثل دريچه وله صداي آلمان
مي توانند برنامه هاي خود را در سراسر جهان پخش كنند. از سال 1929 اداره
پست حكومت رايش آلمان بر روي امواج كوتاه رديف 52 متر برنامه هاي آموزشي آن
زمان خود را پخش مي كرد. اما يك فرستنده برون مرزي در آلمان وجود نداشت.
تازه در آوريل سال 1933 بود كه اين برنامه ها مشخصا براي شمال آمريكا به
زبان هاي انگليسي و آلماني پخش شدند. توجه توجه! اينجا فرستنده راديويي
آلمان است. از اين راديوي جهاني يك فرستنده راديويي برون مرزي به وجود آمد
با وظيفه روشن پخش تبليغات در مدح حكومت آن زمان آلمان. در سال هاي پس از
آن كارشناسان تكنيك توسط سيستم هاي ارتباطي جديد. لوله ها و آنتن هاي
فرستنده كيفيت فرستنده هاي راديويي را بهبود بخشيدند. هم زمان با اين
فرستنده موج كوتاه آلمان برنامه هاي خود را به زبان هاي جديد پخش كرد.
