|پروژه|مقاله|پاورپوینت|تحقیق|نقشه|کتاب|جزوه|کارآموزی|طرح توجیهی
فعالیتهای بعمل آمده درزمینه اسورال در مرحله پایلوت تدوین پروتکل مصرف داروی Osveral توسط مرکز مدیریت پیوند و بیماریهای خاص و نهایی سازی آن تخصیص یارانه داروئی و اعلام قیمت مصرف کننده توسط معاونت دارو و غذا انجام مکاتبات لازم جهت اعلام آمادگی پزش
دانلود فایل”پاورپوینت خلاصه کتاب شيمي تجزيه 1 ترجمه دکتر اعظم رحيمی”
دانلود فایل”پاورپوینت خلاصه کتاب روانشناسی تربیتی مؤلف علی اکبر سیف”
دانلود فایل”پاورپوینت اختلالات آب و الکترولیت کلسیم منیزیم فسفر کلر”
دانلود فایل”پاورپوینت بررسی رابطه بین خودشیفتگی با عزت نفس و رضایت شغلی”
بخشی از متن تحقیق:
مقدمه
با
مطالعهاى اجمالى در سيره زندگانى پيامبر اكرم(ص) جاى ترديد باقى نمىماند
كه آن حضرت، پس از هجرت به مدينه، همچون يك رهبر و حاكم در ميان مردم عمل
مىكرد و آنان نيز تبعيت از او را بر خويش واجب مىدانستند و متخلفان نيز
مجازات مىشدند، ايشان كارهايى انجام مىداد كه وظيفه يك حاكم و حكومت است:
با دشمنان جهاد مىكرد، غنايم جنگى را در جاى خود مصرف مىكرد، زكات را پس
از جمعآورى، به مستحقان مىرساند و… حاكميت آن حضرت، با نظام قبيلهاى
مرسوم در شبه جزيره عربستان تفاوت اساسى داشت؛ زيرا هر منطقهاى كه به تصرف
مسلمانان در مىآمد، تابع آنان محسوب مىشد و همه امور بر گرد وجود
مهاجران و انصار، كه در مدينه بودند و پيامبر اكرم(ص) كه رسالت و نبوت و
رهبرى آنان را بر عهده داشت، مىچرخيد.اما در اينجا اين پرسش مطرح است كه
آن حضرت، اين كارها را با چه عنوانى انجام مىداد؟ آيا بدين علت به اين
امور اشتغال داشت كه مردم او را به رهبرى خويش برگزيده بودند؛ يعنى به
عنوان حاكم منتخب مردم؟ يا از آن رو كه او فرستاده خداوند و رسول او در
ميان مردم بود؛ يعنى به عنوان رسول و نبى به اين امور اقدام مىكرد؟
پرسش
ديگر اينكه بر فرض نشأت گرفتن اين امور از جنبه رسالت آن حضرت، آيا ايشان
به تشكيل حكومت نيز اقدام كرد يا اين كارها را صرفاً براى پيشبرد اهداف
دين انجام مىداد. به بيان ديگر، آيا آنحضرت اداره امور زندگى مادى مردم
را نيز در دستور كار خويش داشت يا صرفاً بر اسلام آوردن آنان تأكيد مىكرد و
اگر گروهى اسلام مىآوردند، با ديگر مسائل آنان كارى نداشت؟اين پرسشها
بدين علت مطرح شده است كه بعضى با اعتراف به حاكميت و سلطه پيامبر اكرم(ص)
بر مؤمنان از جنبه رسالتش، به نفى تشكيل دولت و حكومت به دست ايشان
پرداختهاند و از سوى ديگر، حاكميت آن حضرت داراى دو ويژگى مهم است: اول
اينكه داراى پشتوانه الهى بود و احكام مورد نياز مردم يا بهطور مستقيم از
طريق وحى نازل مىگرديد و آن حضرت تنها واسطه نقل آنها براى مردم بود يا
اگر خود تصميمى مىگرفت و به مردم ابلاغ و آن را اجرا مىكرد، آن نيز به
گونهاى رنگ الهى به خود مىگرفت؛ زيرا خداوند از مردم خواسته بود كه از آن
حضرت اطاعت كنند. دوم اينكه با ميل و رغبت مردم به وجود آمده بود، نه با
زور و سلطه فرد يا گروهى بر ديگران، كه ويژگى بيشتر حكومتهاى پادشاهى و
استبدادى است. مردم مدينه كه در اين زمينه نقش كليدى داشتند، با ميل و
رغبت، پذيراى رسول خدا(ص) شدند و با شور و اشتياق از ايشان استقبال
كردند.اين دو ويژگى در حكومت رسول خدا(ص) موجب پيدايش دو نظريه شده است.
بيشتر متفكران و عالمان دينى، در ميان شيعه و اهل سنت، حكومت نبوى را
برخاسته از جنبه رسالت ايشان و جزئى از وظيفه رسالتش مىدانند؛ يعنى حكومتى
الهى، كه خداوند و سپس رسولش در رأس آن قرار دارند و دستورهاى پيامبر
اكرم(ص) همگى دستورهاى خداوند تلقى مىشود؛ چون خداوند از مردم خواسته است
كه از او اطاعت كنند. عدهاى نيز حكومت نبوى را حكومتى به انتخاب مردم
مىدانند و ميل و رغبت و بيعت مردم با آن حضرت را دليل و شاهد اين مدعا
مىدانند.
اين دو نظريه، داراى آثار متفاوتى است. يكى از آنها اين است
كه بنا بر نظريه اول، با وجود حضور پيامبر اكرم(ص) هيچ كس جز آن حضرت
صلاحيت حكومت بر مردم را ندارد؛ اما در نظريه دوم، حاكم منتخب مردم، صلاحيت
حكومت را دارد، هر چند شخصى غير از پيامبر اكرم(ص) باشد و پيامبر تنها
وظيفه ابلاغ احكام الهى را به مردم دارد و آنان خود بايد با انتخابحاكم
جامعه، زمينه اجراى احكام اجتماعى اسلام را فراهم سازند، هر چند ممكن است
خود پيامبر اكرم(ص) را نيز براى اين منظور برگزينند كه بنابراين نظريه،
مردم در صدر اسلام چنين كردند.البته در اين ميان، نظريهاى در باره انتخابى
بودن حكومت نبوى وجود دارد كه بهطور كلى، دين را امرى جدا از امور
اجتماعى و زندگى مردم تصوير مىكند و آن را منحصراً ويژه امورى فوق بشرى،
مانند خداوند و آخرت مىداند كه بنابراين، هر نوع حكومت دينى، حتى حكومتى
كه به انتخاب مردم، بر اساس قوانين اسلامى به وجود آمده باشد، را نفى
مىكند؛ اما بحث در باره اين نظريه، مجال ديگرى مىطلبد؛ زيرا دراين بحثها
فرض ما بر اين است كه حكومتى اسلامى وجود دارد و ما مىخواهيم به اين پرسش
پاسخ دهيم كه آيا در زمان حضور پيامبر اكرم(ص) حاكم جامعه اسلامى را مردم
انتخاب كردند يا آن حضرت به واسطه رسالت الهى، حكومت بر جامعه اسلامى را
نيز بر عهده داشت؟ البته بايد توجه داشت كه به هر حال، مردم در برپايى
حكومت اسلامى نقش عمدهاى بر عهده دارند و اگر آنان نخواهند، حتى اگر
برپايى حكومت، شأنى از شؤون رسالت نيز باشد، باز پيامبر اكرم(ص) بدون
پشتوانه مردمى نمىتواند به مقصود خويش برسد.در فصلهاى قبل، پاسخ اين پرسش
را در آيات قرآن كريم و روايات بررسى كرديم. اينك مىخواهيم با سيرى در
زندگى آن حضرت، از بعثت تا رحلت، شواهد و مطالبى را بيان كنيم كه مىتواند
پاسخ مناسبى به اين پرسش بدهد. بدين منظور، مباحث اين فصل را در چهار محور
ارائه مىكنيم …
دانلود تحقیق با موضوع سعادت مطلوب فطرى انسان،
در قالب word و در 17 صفحه، قابل ویرایش.
بخشی از متن تحقیق:
همه
مردم طالب سعادت و فطرتا دنبال خوشبختىاند، از گرفتارىها به تنگ مىآيند
و در صدد نجات از آنها برمىآيند. اما در چند زمينه با همديگر اختلافنظر
دارند; يكى از آنها تعيين مصداق «سعادت» – همان گمشده فطريشان – است.
همه مىخواهند خوشبختباشند و هيچ وقت دچار گرفتارى و بدبختى نشوند، اما
بسيارى از آنها نمىدانند كه خوشبختى واقعى كدام است.
بسيارى از مردم
تصور مىكنند مطلوبفطرىآنهاهمين لذتهاى زودگذر دنيوى است. بنابراين،
همه توان خود را صرف رسيدن به آن مىكنند و دنبال چيز ديگرى نمىروند.
اينها تلاش نمىكنند تا دريابند سعادت واقعى كدام است.
دستهاى ديگر
از مردم اجمالا مىدانند كه لذتهاى زودگذر لياقت دلبستگى را ندارد،
مىبينند كه هر روز مردم به يك چيز دل مىبندند و توجهشان را صرف به دست
آوردن آن مىكنند ولى هر قدر هم نسبتبه چيزى علاقهمند بوده و از رسيدن به
آن خرسند شده باشند، برايشان باقى نمىماند و از بين مىرود، مىبينند كه
آنچه مردمزندگيشان را صرف به دست آوردن آن كرده بودند پايدار نمىماند و
به اصطلاح، «آنچه را نپايد دلبستگى را نشايد»، در مىيابند كه آنها لياقت
دلبستن ندارند، اما نمىدانند آنچه را بايد دنبال كنند چيست. اين قبيل
افراد دو دستهاند:
يك دسته كسانىاند كه به كمك عقل و راهنمايىهاى
افرادى كه از سوى خداوند آمدهاند هدف اصلىشان را مىشناسند و مىفهمند
سعادت واقعى چيست; همان كه در اصطلاح، از آن به «قرب خداوند» تعبير
مىكنيم. «فمنهم شقى و سعيد فاما الذين سعدوا ففى الجنة خالدين فيها ما
دامت السماوات و الارض.» (هود:۱۰۷) پس سعادت واقعى اين است كه انسان نزد
خداوند از خوشبختى ابدى و بىنهايتبهرهمند باشد …
بخشی از متن تحقیق:
سرزمين
فلسطين جايگاه مهمي در جهان اسلام و نزد مسلمانان جهان دارد و مسلمانان
اهميتي ويژه اي براي آن قائل هستند. دليل اين اهميت را مي توان در مسائل
ذيل جستجو کرد:
1ـ وجود مسجد الاقصي در اين سرزمين، اين مسجد که به
عنوان نخستين قبله مسلمانان به شمار مي آيد، از نظر درجه اهميت پس از مسجد
الحرام و مسجد نبوي قرار دارد.
از ابو هريره نقل شده است که نبي اکرم ( ص
) فرمود: بار سفر بستن به قصد اداي نماز فقط به سه مسجد جايز است مسجد
الحرام، مسجد من ( مسجد نبوي ) و مسجد الاقصي.
از ديگر احاديثي که در
منزلت اين مسجد از قول نبي اکرم نقل شده آن است که حضرتش فرمود: نماز در
مسجد الحرام به اندازه صد هزار رکعت نماز و نماز در مسجد من ( مسجد نبوي )
به اندازه هزار رکعت نماز و اداي نماز در مسجد الاقصي به اندازه پانصد رکعت
نماز در ديگر مساجد و اماکن ثواب دارد.
2ـ در قرآن کريم از فلسطين به عنوان سرزمين مبارک ياد شده است.
باري تعالي در کتاب خود مي فرمايد: ‘سبحان الذي أسري بعبده ليلا من المسجد الحرام إلي المسجد الأقصي الذي بارکنا حوله’
در جاي ديگر از قرآن کريم آمده است:’ و نجيناه و لوطا إلي الأرض التي بارکنا فيها’ ،
ابن کثير در تفسير اين آيه مي گويد که منظور از ‘الارض’ سرزمين شام است …