مقدمه اين موضوع که دانش آموزان چگونه يکديگر را درک کرده و چگونه با هم ارتباط برقرار مي کنند جنبه اي فراموش شده از آموزش است . بيشتر زمان آموزش ، صرف ايجاد ارتباط مناسب بين دانش آموزان و مواد آموزشي مي شود و مقدار نيز صرف چگونگي تعامل با دانش آموزان مي گردد . اما چگونگي ارتباط دانش آموزان با يکديگر، ناديده گرفته شده است . سه راه اصلي که دانش آموزان هنگام يادگيري مي توانند با يکديگر تعامل داشته باشند عبارت است از : 1- با هم رقابت داشته باشند تا بهترين فرد مشخص شود ( موقعيت رقابتي ) 2- به طور انفرادي به سمت هدفشان پيش روند بدون اينکه توجهي به ديگران داشته باشند ( موقعيت انفرادي ) 3- به طور مشارکتي عمل کرده و همان علاقه اي را که يادگيري نيز داشته باشند ( موقعيت مشارکتي ) موقعيت رقابتي به عنوان وابستگي متقابل مخرب مطرح است که در آن يک شخص برنده و ديگران بازنده مي باشند. در موقعيت يادگيري انفرادي ، دانش آموزان مستقل از يکديگر و براي رسيدن به ملاک هاي از پيش تعيين شده توسط معلم، تلاش مي کنند . موفقيت آنها بستگي به دستيابي به ملاک ها داشته و عملکرد سايرين در نمره ي آنها موثر نيست . موقعيت يادگيري مشارکتي ، به عنوان نوعي وابستگي متقابل سازنده مطرح است به اين معني که دانش آموزان در گروه هاي کوچک با هم مشارکت و در يادگيري مطالب به يکديگر کمک مي کنند به طوري که هر يک از آنها در آينده بتوانند به صورت انفرادي از عهده انجام آن برآيند آنها موفقيت يکديگر را تحسين کرده و همديگر را در انجام تکاليف تشويق مي کنند و ياد مي گيرند که بدون توجه به نژاد ، طبقه ي اجتماعي ، هوش، و يا توانايي متفاوتشان با يکديگر کار کنند. بايد توجه داشت که اين سه الگوي تعامل اثرات يکساني بر يادگيري مهارت ها و مفاهيم در دانش آموزان ندارند ، مهم اين است که دانش آموزان ياد بگيرند که به شيوه اي موثر در هر کدام از اين موقعيت ها با ساير دانش آموزان تعامل کرده و قادرباشند بهترين شيوه را انتخاب کنند. در اين مقاله به بررسي يادگيري مشارکتي به عنوان يکي از بهترين راه هاي تعامل بين دانش آموزان و همچنين به عنوان يک روش آموزشي موثر در کلاس درس مي پردازيم.
دنيايي كه ما در آن زندگي مي‌كنيم، رويدادهاي بي‌شماري را به خود ديده است. اين رويدادها انسان را وامي‌دارد تا درباره آنها بينديشد و براي شناخت و تبيين آنها بكوشد. شايد هنوز انسان، جالب‌ترين مخلوق اين دنيا باشد. حال انسان‌شناسي، مطالعه انسان است. اين دانش بشري هم انسان را به عنوان آفريده طبيعت و هم آفريننده فرهنگ مطالعه مي‌كند و علاقه‌مند است تكامل زيستي، اجتماعي و فرهنگي انسان را در گذشته و حال مورد پژوهش قرار دهد و نيز بررسي شيوه‌هاي زندگي مردمان جنگل‌هاي دورافتاده و ناشناخته همان قدر براي آن، داراي اهميت است كه مطالعه شيوه‌هاي زندگي ملت‌هاي پرجمعيت همراه با تكنولوژي پيشرفته آنان در واقع، يكي از موضوع‌هايي كه همواره براي ما انسان‌ها مطرح است. يافتن پاسخ‌هايي به اين پرسش‌هاست كه از كجا آمده‌ايم، آمدنمان براي چه بوده و به كجا مي‌رويم؟ به قول مولانا: زكجا آمده‌ام، آمدنم بهر چه بود؟ به كجا مي‌روم آخر، ننمايي وطنم براي يافتن اين پرسش‌ها، انسان‌ها در سراسر تاريخ زندگي خود به افسانه‌ها، اسطوره‌ها و فرهنگ عامه (فولكلور) روي آورده‌اند و حتي بيشتر از تجربه‌هاي حاصل از مشاهده‌هاي دقيق خود به آنها اقبال نشان داده‌اند. انسان‌شناسي، بيش از 200 سال است كه با رويكرد علمي كه بتواند به اين پرسش‌ها پاسخ دهد، پديده آمده است (رنجبر، 1380).
نقش زن در زندگي مشترك خانواده يك سازمان كوچك و بسيار دقيق و حساس است
كه به حضور كامل زن و مرد به عنوان دو فرد كامل كه داراي رشد فكري و شخصيتي
باشند نيازمند است. هرگز مفهوم ازدواج و زندگي مشترك ، پنهان شدن يكي در
ذيل عنوان و مشخصات و اهداف ديگري نيست. آنچه كه لازمه يك زندگي زناشويي
موفق است احترام متقابل و تساوي حقوق زندگي بين زن و مرد است. حال اگر زني
بخواهد در هر مورد شانه از زير بار مسئوليت ها خالي كند هر گونه امكان رشد و
پرورش فكري را از خود سلب كرده است. گروهي ديگر از زنان هم همواره مردان
را مورد ستايش قرار مي دهند. آنچه كه لازم است در اينجا يادآور شويم اين
است كه ستايش كردن مردي براي محاسن اخلاقي وي ، هم منطقي است و هم زيبا.
اما اگر بخواهيم مردان را مورد ستايش قرار دهيم فقط به اين دليل كه آنها
موجوداتي از نوع مخالف ما هستند نه تنها منطقي و پسنديده نيست بلكه كاري بس
احمقانه مي باشد. اينگونه رفتارها يك وابستگي مداوم و سلطه كامل را براي
ما مي آفريند و سبب مي شود همانند يك كودك در انتظار شنيدن يك كلمه ستايش
آميز او بمانيم كه شايد او هرگز به زبان هم نياورد. اگر زني بدون علت و بي
هيچ شناخت شخصيتي زبان به ستايش يك مرد گشود ديگر نمي تواند از حقوق مساوي و
آزادي و سازندگي شخصيتي براي خودش دم بزند. لازم است بدانيد مردان هم
موجوداتي معادل زنان هستند، با كمي اختلافات جسمي كه لازمه تكامل زندگي بشر
است. همانطور كه براي مردان لازم است قبل ازدواج كاملاً رشد فكري و شخصيتي
پيدا كنند و تخصصي را كاملاً بياموزند ، براي زنان هم لازم است قبل از
ازدواج كاملاً رشد فكري و شخصيتي پيدا كنند و يك تخصص را بياموزند. عده اي
از زنان همواره مي پندارند كه هر آنچه در زندگي كم دارند يك مرد قادر است
به راحتي به آنها بدهد. گاهي كمبود مادي است از قبيل ماشين، مسكن، يا لوازم
زندگي كه مرد مي تواند به راحتي براي زن فراهم نمايد. اما كمبودهاي شخصيتي
از قبيل قاطعيت ، قدرت انتخاب ، قدرت قضاوت ، صلاحيت زندگي ، لياقت شخصي و
موارد ديگر را هرگز يك مرد نمي تواند يك جا به زن بدهد. اگر مرد ، شايسته و
فداكار باشد تنها در مواردي قادر است زن را ياري دهد. اگر به دختران
بياموزند كه از هر فرصتي براي پرورش فكري و شخصيتي خود استفاده نمايند و
زماني كه كاملاً آمادگي قبول مسئوليت را داشتند اقدام به ازدواج نمايند
ديگر اين چنين مشكلات و ناهنجاري ها برايشان پيش نخواهد آمد. اين گروه از
دختران قطعاً در انتخاب همسر موفق تر بوده و بعد از قبول مسئوليت هم به نحو
احسن از عهده انجام آن برمي آيند.
وسواس فکری عملی چیست ؟ وسواس فکری – عملی بیماری است که در ان فرد
افکاری ناخواسته داشته و اعمالی را بارها و بارها تکرار می کند . همه ما در
زندگی عادی خود روتین های بخصوصی داریم مثل مسواک زدن دندان هایمان قبل از
خواب . اما افرادی که مبتلا به این روان رنجوری هستند ، عادات رفتاری
دارند که سد راه زندگی روزانه شان است اکثر افراد مبتلا به این روان
رنجوری ، خود می دانند که افکار و اعمالشان بی معنا و غیر ضروری است اما
قادر به نادیه گرفتن آن یا خودداری از انجام آن نیستند . وسواس فکری چیست ؟ وسواس
فکری شامل ایده ها ، نظرات ، انگیزه هایی است که مرتبا به ذهن فرد هجوم می
آورد فردی که مبتلا به این روان رنجوری است به هیچ عنوان دوست ندارد چنین
افکاری داشته باشد و آنها را آزار دهنده می داند . اما قادر به کنترل آنها
نیست . گاهی اوقات این افکار هر از گاهی به سراغ فرد می آیند و گاهی اوقات
مرتبا ذهن او را اشغال می کنند . وسواس عملی چیست ؟ افکار وسواسی فرد
را مضطراب و هراسان می کند . این افراد سعی می کنند با انجام اعمالی بخصوص
بنا بر قانونی که برای خود می سازند از شر این افکار خلاص شوند . این
رفتارها وسواس عملی نامیده می شوند . برای مثال فرد مبتلا به این روان
رنجوری ممکن است افکار وسواسی در مورد ترس از میکروب داشته باشد ، از این
رو بعد از رفتن به توالت ، دستهای خود را بارها و بارها می شوید . انجام
این اعمال باعث می شود تا این افکار به طور موقت از فرد دور شوند . اما
وقتی این اضطراب و ترس باز می گردد کار فرد مبتلا دوباره از نو آغاز می شود
.
فهرست مطالب 1 – معرفی وسواس های فکری – عملی 2 – چه چیزهایی وسواس های فکری با ابعاد بالینی را از افکار تکراری بی ضرر متمایز می کند ؟ 3- وسواس های فکری و زمینه اجتماعی 4 – اضطراب ، افسردگی و وسواس ها 5 – آسیب پذیری در برابر اختلال وسواس فکری – عملی 6 – نظریه های اختلال وسواس فکری – عملی 7 – درمان اختلال وسواس فکری – عملی 8 – نشانه ای اصلی اختلال وسواس فکری – عملی 9 – نشانه های همراه اختلال وسواس فکری- عملی 10 – وسواس فکری – عملی چیست ؟ 11- وسواس فکری چیست ؟ 12- وسواس عملی چیست ؟ 13- برخی وسواس های فکری – عملی متداول 14 – علل بیماری وسواس فکری – عملی 15 – سایر بیماریهای مرتبط با وسواس فکری – عملی
نويسندگان ، غالبا در مصاف با شخصيت هاي داستاني خود، يا به عبارتي هنگام شخصيت پردازي ، اصرار به رعايت اصول مستندسازي و واقعيت مانندي دارند. توجه به شخصيت ها از چنين منظري اشتباه است ؛ چرا که هيچ شخصيتي را نمي توان به عنوان يک انسان حقيقي در نظر داشت . حتي اگر اين افراد، شخصيت هاي تاريخي بوده باشند که در گذشته هاي دور در قيد حيات بودند. با اين حال نمي توان منکر اين مساله بود که گاه شخصيت هاي داستاني متشابه انسانهاي حقيقي آفريده شده اند و گاه متفاوت با آن . در مجموعه داستان ها و رمانهاي رئاليستي بر همخواني و تطبيق انسان با اشخاص داستاني تاکيد مي شود. در اين گونه آثار، تلاش نويسنده متوجه حضور شخصيت هاي حقيقي در طرح داستاني است . بر اين اساس ، تمام هم ل نويسندگان خلق فضاسازي و مکانهاي داستاني کاملا طبيعي مطابق با شرايط حقيقي است آنان حتي از آوردن حوادث متعدد و پرتلاطم خودداري مي کنند؛ چرا که مي خواهند تصويرگر زندگي ثابت ، بي تحرک و عادي غالب مردم باشند که ساليان متمادي به يک شيوه خاص زندگي کردند و هيچ گاه دچار تلاطمات عظيم نشدند. به همين دليل ، تعداد حوادث موجود در هر داستان بسيار محدود و مشخص است . در نتيجه نويسندگان داستان هاي رئاليستي از طرح داستان هاي ماجراجويانه ، تخيلي با شخصيت هاي نسبتا فراواقعي دوري مي جويند. اين گونه نويسندگان درصدد هستند تا خواننده را از پيگيري کنش و حادثه بازدارند. و بيشتر به سوي شخصيت هاي داستاني و فعل و انفعالات ذهني و روحي آنها سوق دهند. از اين رو، مي توان مدعي بود که نويسندگان رئاليست بن مايه مباحث روانشناختي و جامعه شناسي را در داستان هاي خود درشت نمايي مي کنند تا در اين رهگذر نخست به ماهيت دروني افراد رخنه کنند، دوم اين که بافت اجتماعي و مسائل مختلف پيرامون جامعه را در داستان هايشان حلاجي کنند. در طرح مباحث روانشناختي معمولا فعل و انفعالات ضمير خودآگاه و ناخودآگاه و جريان سيال ذهن بيش از ساير موارد مورد استفاده نويسندگان رئال قرار مي گيرد. در چنين حالتي گاه تفکرات زايد و گنگ به همراه اعمالي که ظاهرا بي معناست ، اما داراي زيرساخت دروني و باطني افراد است ظهور مي کنند. منتقدان در چنين آثاري با دقت هر چه تمام تر فرآيند ذهني شخصيت ها و کنش ها و واکنش هاي آنها را مورد ارزيابي قرار مي دهند. آنان پيوسته در شکار شخصيت هاي غيرطبيعي هستند. شخصيت هايي که اعمالشان با توجه به قواعد و هنجارهاي اجتماعي نيست . به همين دليل ، گمان مي رود که در داستان هاي رئاليستي
چكيده : امروزه بررسي راهبردي سازه ها و ساز وكارهاي اثر بخشي از موارد مسلم تحول آفريني و استقرار نظام بهبود فرايندهاي كار قلمداد مي شود عامل انساني از دو زاويه متعارض يكي خلاقيت ، جمود ، و ديگري كار آفريني – انهدام بازده سازمانها ، نقش زير بنايي در موفقيت واثر بخشي سازمان و مديريت دارد . مقاله حاضر درصدد شناسايي بافت دروني ، تعبيه اسكلت پيكره اثر بخشي و ارائه راهكارهاي هدايت مولفه هاي بهبود اثر بخشي سازماني است .
مقدمه : امروز سازمانها به حدي گسترده و پيچيده شده اند كه بدون علم سازمان و مديريت و بهره گيري از توانمندي ، فراست و مهارتهاي سالها تجربه سازماني نه مي توان سازمان را به خوبي درك وتحليل كرد ونه مي توان آن را رهبري و مديريت نمود . همان طور كه بدون علم و ممارست درهر رشته تخصصي نمي توان از آن بهره برداري كرد علم مديريت به لحاظ پيچيدگي ذهني بودن ، وناهمگني محيط واعضاي سازمان بسيار سخت تر از هر علمي است كه محيط آن جنبه فيزيكي و واقعي دارد. جامعه نمي تواند از اين پس شاهد وارد آوردن ضرر از طرف افرادي باشد كه بدون آگاهي از علم مديريت صرفا به لحاظ پيروي از حلقه مراعات ( روابط ) و شيريني منصبهاي مديريت وبا مستقر نشدن در حرفه مرتبط با رشته تحصيلي و تخصصي خود مشاغل حساس مديريت سازمانها را اشغال كنند اينان تلاش مي كنند صرفا با بهره گيري از سطوح اخلاقي و ارزشهاي اجتماعي اين عصر بدون كوچكترين آگاهي از نظريه و قوانين تحليلي رشته اي و علم بسيار حساس و پيچيده مديريت ، اداره امور سازمانها را بر عهده گيرند . همه افراد دلسوز در اين جامعه بارها شاهد حلقه شوم و دور باطل افكار مديران و محو شدن برنامه ها وعمليات سازمانها بوده اند ، آثار سوء اين نوع تصميم گيريها موجب معدوم كردن كيفيت و انگيزشهاي كاري منابع انساني سازمانها مي شود كه گهگاه مي بينيم فردي در منصب مديريت مي نشيند كه ازعلم و جوهره ظريف مديريت واداره سازمان و نحوه دستيابي به اثر بخشي سازماني بهره چنداني ندارد .
چكيده اين پژوهش با هدف تدوين و اعتبارسنجي برخي شاخصهاي پايه‌اي و اصلي امكانات و فعاليتهاي آموزشي -ترويجي و به كارگيري آنها به منظور رتبه‌بندي استانها از نظر فعاليتهاي آموزشي و ترويجي در دو فاز انجام گرفته است. در فاز اول پس از مرور ادبيات موضوع 137 شاخص آموزشي – ترويجي، در هفت زمينه؛1- شاخصهاي مربوط به عاملين ترويج، 2- شاخصهاي زيرساختي ترويج، 3- شاخصهاي مربوط به فعاليتهاي آموزشي ترويجي، 4- شاخصهاي سازمان و مديريت ترويج، 5- شاخصهاي آموزش انبوه رسانه‌اي، 6- شاخصهاي ارتباطات ترويجي و 7- شاخصهاي اعتبارات ترويجي تدوين و در معرض داوري 180 كارشناس ترويج در 6 استان منتخب قرار گرفت. پس از محاسبه آماره‌هاي مد، ميانگين، انحراف معيار و ضريب تغييرات (CV) هر يك از آنها، شاخصهاي مناسب تعيين گرديد. در فاز دوم مطالعه با توجه به اطلاعات و داده‌هاي در دسترس تعداد 132 شاخص انتخاب و داده‌هاي مورد نياز از طريق معاونت ترويج و نظام بهره‌برداري وزارت جهاد كشاورزي گردآوري و شاخص تركيبي هر يك از محورهاي هفت‌گانه فوق محاسبه و وضعيت استانها از نظر شاخصها تركيبي محورهاي هفت‌گانه رتبه بندي شدند. براي تجزيه و تحليل داده‌ها از نرم افزارهاي SPSS و GIS استفاده شد. نتايج پژوهش نشان داد كه؛ از لحاظ شاخصهاي مربوط به عاملين ترويج، استان همدان بهترين وضعيت و استان خوزستان بدترين وضعيت را در بين ديگر استانها دارا هستند، از لحاظ شاخصهاي مربوط به زيرساخت‌هاي ترويجي استان آذربايجان غربي در بالاترين رتبه و استان خراسان در پايين‌ترين رتبه قرار دارند، از لحاظ شاخصهاي مربوط به فعاليتهاي آموزشي ترويجي استان زنجان مناسب‌ترين وضعيت و استان كهكيلويه و بويراحمد پايين‌ترين رتبه را در بين ديگر استانها دارا هستند، از لحاظ شاخصهاي مربوط به سازمان و مديريت ترويج، استان كردستان بهترين وضعيت و استان آذربايجان غربي پايين‌ترين رتبه را در بين ديگر استانها دارا هستند، از لحاظ شاخصهاي مربوط به آموزش‌هاي انبوه رسانه‌اي استان قم از وضعيت مناسب و استان‌هاي گيلان، كهكيلويه و بويراحمد و آذربايجان شرقي با داشتن شاخص تركيبي يكسان از رتبه‌هاي پايين‌تري برخوردار بوده‌اند. از لحاظ شاخصهاي مربوط به ارتباطات ترويجي استان زنجان بالاترين رتبه و استان‌هاي آذربايجان شرقي، كهكيلويه و بويراحمد و گيلان با داشتن شاخص تركيبي يكسان پايين‌ترين رتبه را در بين ديگر استانها دارا هستند، از لحاظ شاخصهاي مربوط به اعتبارات ترويجي، استان هرمزگان بهترين وضعيت و استان گيلان پايين‌ترين رتبه را در بين ديگر استانها دارا هستند، و بالاخره از لحاظ شاخص تركيبي كلي، استان همدان در رتبه نخست و استان قزوين در پايين‌ترين رتبه در بين ديگر استانها قرار دارد. كلمات كليدي: شاخصهاي آموزشي ترويجي، فعاليتهاي آموزشي ترويجي، رتبه‌بندي استانها.
معنی جهانی شدن جهانی شدن عبارت است از درهم فشرده شدن جهان و تبدیل آن به مکان واحد. جهانی شدن به این معنا حرکتی منحصر به دنیای معاصر نیست، هرچند که یکی از قالبهای جهانی شدن که قالب معاصر باشد به خاطر جهشی که در فرایند درهم فشرده شدن جهان ایجاد کرده است جای شاخص و وجه خاصی دارد. بسیاری از نظریه های کلان اجتماعی با این قالب اخیر یا قالب معاصر جهانی شدن سر و کار دارند. جهانی شدن گرچه به معنی یگانه شدن جهان است اما یگانه شدن را نباید با دو مفهوم وحدت و ادغام اشتباه کرد. رابرتسون چنین تصوری را با تاکید رد می کند. رابرتسون جهانی شدن را یک فرایند کم و بیش مستقل معرفی می کند که «منطق»، جهت و نیروی محرک خود را دارد. جهانی شدن علاوه بر اینکه یک فرایند است یک چهارچوب مفهومی نیز هست. جهانی شدن به عنوان یک چهارچوب مفهومی از جمله با انگاره نظم یا سامان جهان سرو کار دارد. انگاره نظم جهان (که حرکتهای ضد نظم هم جزیی از آن است) در معنای کلی به عنوان یک چهارچوب مفهومی برای درک مسایل جاری جهان ماست. رابرتسون جهان را به عنوان یک نظام اجتماعی- فرهنگی معرفی میکند و معتقد است که در دوره معاصر جهان از وضعیت «درخود» به سوی وضعیت «برای خود» به پیش می رود. طی تاریخ عوامل مختلفی جهان را به سوی یگانه شدن به پیش برده اند و جهان را به شیوه های متفاوتی «ممکن بود» یگانه شود. ادیان بزرگ، امپراتوریها، اتحاد ملتها، سلطه جهانی یک شرکت فراملیتی، غلبه پرولتاریای جهانی و قالبهای دیگر هریک «ممکن بود» جهان را به مکان واحد تبدیل کند. از قرن پانزدهم به این سو چیزی که در میان دانشوران غرب به «تحول بزرگ» معروف شده است، تحولی که جامعه فئودالی اروپا را به سوی جامعه سرمایه داری سوق داد، نیروی پویایی عمده جهان است. اما این نیرو هرروز کمتر از پیش به صورت یک نیروی کور عمل میکند. جهانی شدن از طریق فرایندی که رابرتسون آن را خاص شدن عام و عام شدن خاص می نامد به طور افزاینده ای از جوهر فرهنگ و باز اندیشی سرشار می شود. به بیان ساده تر جهانی شدن را هر روز بیشتر باید در قالب نظریه «اراده گرایانه» (در مقابل جبر گرایانه) توضیح داد.
با شروع فصل پاییز کمکم هوا خنک و خنکتر میشود و با غروب آفتاب سرمای ملایمی بر فضا حاکم. مریم، دختر کوچولوی پنجسالهای است که قرار است در یکی از شامگاههای سرد پاییزی با مادرش برای خرید به خیابان برود. کشوی لباسش را باز میکند و پیراهن صورتیاش را بیرون میآورد تا بپوشد. اما مادر با او مخالفت میکند و میگوید: «هوا سرد است». مریم جواب میدهد: «نه من سردم نمیشود.» پایان این ماجرا به اصرار پرخاش و گریه مریم و عصبانیت مادر ختم میشود. تقریبا در بسیاری از موارد چنین مشکلاتی بین مریم و مادرش به وجود میآیند و مادر مریم از لجبازی او سخت نگران و ناراحت است. اما چرا مریم لجباز است؟لجبازی در حدود سنین سه تا شش سالگی بروز میکند و از ویژگیهای رشدی بچهها محسوب شده و اختلال نیست. «پریستینه آرزومانیان» روانشناس بالینی میگوید: «این ویژگی رشدی همزمان با شکلگیری من در کودک به وجود میآید و به مرور زمان در سنین بعدی کمرنگتر خواهد شد. کودک در این سنین شروع به کشف خود و محیط پیرامون میکند.» «عاطفه فردوسیپور» روانشناس تربیتی هم در این مورد میگوید: «حدود سنی ۳ تا ۶ سالگی کودک را دوره پیش عملیاتی مینامند. توجه کودک در این مرحله فقط به خودش است و به دلیل ظرفیتشناختی محدود قادر نیست خودش را جای دیگران بگذارد. در واقع لجبازی برچسبی است که دیگران به کودک میزنند و ناشی از عدم تحول شناختی اوست.» آنچه ما تحت عنوان لجبازی کودکان میشناسیم عبارت است از نافرمانی کودک از دستورات پدر و مادر، بینظمی و… دکتر «راشل بارلی»، نویسنده کتاب «کودک لجوج شما» و «هشت مرحله برای رفتار بهتر»، اظهار میکند: «کودکان در این سنین سرسختانه نسبت به آنچه میخواهند اصرار میکنند. اما والدین باید بدانند که اگرچه کودکشان سرسختی میکند و موجب ناراحتی آنها میشود اما او آماده تغییر عقیده نیست.» اگرچه در این سنین مهارتهای زبانی و گفتاری کودک خوب است اما او هنوز منطق بزرگسالان را درک نمیکند. بنابراین بحث و مجادله با او بیفایده خواهد بود. والدین باید از مقابله بیمورد با کودک خودداری کنند و فقط در مواردی که رفتار کودک مشکلی را ایجاد میکند با قاطعیت و به آرامی او را از انجام آن رفتار یا انتخاب باز دارند. آرزومانیان معتقد است: مخالفتهای زیاد و بیمورد باعث افزایش حالت مقابله و ستیزهجویی در کودک میشود و حتی ممکن است در آینده هم به صورت عادتی که تبدیل به اختلال لجبازی شده است در فرد بروز کند. لجبازی اگر همراه با پرخاشگری شدید باشد و در سنین بالا هم همچنان در فرد وجود داشته باشد، میتواند یک اختلال محسوب شود و برای درمان آن باید از یک روانشناس کمک گرفت. پزشک با ارزیابی اینکه فرد در چه موقعیتهایی لجبازی میکند، دستورات لازم برای رفع این رفتار را به والدین خواهد داد. یکی از راههای از بین بردن این رفتار بیتوجهی نسبت به موقعیت لجبازی است به طور مثال کودکی که هنگام غذا خوردن لجبازی و از غذا خوردن امتناع میکند با کمی بیتوجهی مادر و عدم اصرار او در این مورد اصلاح خواهد شد
مقدمه يكي از مباحث مهم جامعه شناسي فرهنگي(Cultural sociology) بحث هويت است اينكه هويت چه معنايي دارد؟ چه ساختاري دارد؟ عناصر شكل دهنده آن كدامند نقش آن در جامعه و تاريخ چيست؟ چه انواعي دارد؟ جامعه بي هويت چه خصوصياتي دارد؟ بحران هويت چيست؟ چه رابطهاي است ميان هويت و ساختار اجتماعي، فرهنگي، ديني، تاريخي و سياسي؟ و سؤالاتي از اين قبيل در اين مقوله قابل تقسيم بندي است. همانگونه كه افراد هويت خاص دارند جامعه هم هويت خاص خودش را دارد. هويت فردي ناظر به خصوصيات و ويژگيهاي يك فرد است كه جهت گيري وي را در عرصه زندگي جمعي رقم مي زند و هويت جمعي ناظر است به خصوصيات و ساختار يك ملت كه جهت گيري اجتماعي، سياسي، ديني، فرهنگي و تاريخي آن ملت را تعين مي بخشد. جامعه اي كه هويت ندارد دچار بحران، سردرگمي، اغتشاش فرهنگي و بهت زدگي است بديهي است چنين جامعهاي هيچگاه تعين تاريخي نخواهد داشت. هويت يكي از اجزاي اصلي واقعيت ذهني است و مانند هرگونه واقعيت ذهني در رابطهاي دياليتكي با جامعه قرار دارد ….انواع هويت از سوي ديگر، فرآورده هايي هستند اجتماعي كه عناصر نسبتاً ثابت واقعيت اجتماعي عيني به شمار مي روند و به همين نحو آنها موضوعي نوعي از نظريه پردازي در هر جامعهاي هستند. (برگر و لوكمان، 1375، صص37_ 236) . در اين نوشته پس از تعريف و تبيين هويت ملي، هويت ملي ايرانيان در سه قرن اول هجري را توضيح مي دهيم و سپس نحوه شكل گيري هويت ملي ايرانيان (هويت ايراني _ اسلامي) در قرن چهارم را بيان نموده و تأثير زبان و ادبيات فارسي و تاريخ ايران را در سامان يابي اين هويت تشريح مي نماييم و در پايان نوشته ضمن جمعبندي مباحث، توصيه هاي كاربردي را ارائه خواهيم نمود.
